|
گیدئون لوی «فلسطینیِ بی‌گناه وجود ندارد»
رضایت اسرائیل با نسل‌کُشی برگردان: بهروز عارفی در زمانِ جنگ، دروغ و مخفی‌کاری بسیار رایج است. ولی مورد اسرائیل بسیار ویژه است. هنگامی که از رسانه‌های روسیه به‌خاطر پوشش مناقشه اوکراین انتقاد می‌کنید، کاملاً می‌دانید که آنان مجبور به این کار هستند. اما، روزنامه‌نگاران اسرائیلی آزاد هستند. آنان گزینه دارند و آگاهانه به وظیفه‌شان پشت کرده اند. گاهی که به دوستی، ویدئوئی وحشتناک از غزه نشان می‌دهم – و از این ویدئوها کم نیستند - واکنش آنان تا حدی پاولوفی است: «شاید جعلی باشد؟ شاید ساخته‌ی هوش مصنوعی است؟ شاید در افغانستان فیلمبرداری شده است؟» . این حاشا کردن از جامعه اسرائیل در مقابله با واقعیت محافظت می‌کند.
اَناس امانوئل فائور تروریسم فرهنگی چیست؟ برگردان : علی شبان در نگاه نخست، «اسلام هراسی» به ترس ِ غیر منطقی از اسلام اشاره دارد، چون هراس های دیگری که ممکن است انسان در جامعه به آن برخورد کند. اما می‌بینیم که کاربرد رایج آن، فراتر از این معنا رفته است. این اصطلاح سه واقعیت متمایز را با هم ترکیب می‌کند : نقد روشنفکرانه از یک آموزه ی دینی، ترس روانی از یک دین به عنوان یک پدیده ی جهانی و ایجاد نفرت علیه ی افراد ِ معتقد به آن. با ترکیب همه ی آنها، ما بکار گیری حق ِ انتقاد از اسلام را که در مورد همه ی باورهای دیگر صدق می کند؛ممنوع می کنیم. هیچ دین دیگری تاکنون از چنین حمایت ممتازی برخوردار نبوده است. گویی اسلام باید بالاتر از قضاوت ِ عقلانی قرار گیرد. چرا این مصونیت نمادین به آن داده شده است؟
گزارش از فلیکس وِلیش صلح هرگز تا این اندازه نزدیک نبوده است بر توافق بر سر آتش‌بس قریب‌الوقوع، اشک شوق را در غزه و اسرائیل جاری کرد.
«آنها برمی‌گردند!» این جمله را «ایناو زانگاوکر»، مادر گروگان اسرائیلی «ماتان زانگاوکر» که هنوز در نوار غزه در اسارت است، با صدایی آمیخته به آرامش و هیجان در شب پنج‌شنبه در «میدان گروگان‌ها» در تل‌آویو فریاد زد. او افزود: «از رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، و از همه کسانی که برای بازگرداندن پسرم و دیگر گروگان‌ها تلاش کردند، سپاسگزارم.»
اکنون اسرائیل و جنبش اسلام‌گرای حماس، پس از مذاکراتی در شهر مصری شرم‌الشیخ، بر سر «مرحله نخست» یک طرح صلح به توافق رسیده‌اند.
ضبط شده توسط ژولیانه فون میتلس‌اشتات، دنیا رمضان و مالک تانتش دو سال جنگ در نوار غزه «من خواب دیدم که موشک‌ها روی من می‌افتند» در هر ساعت از دو سال گذشته جنگ، به‌طور متوسط یک کودک یا نوجوان کشته شده است. حدود ۲۰۰۰۰ نفر از مجموع بیش از ۶۷۰۰۰ کشته در نوار غزه، کمتر از ۱۸ سال سن داشته‌اند و ۱۰۰۰ نفر از آنها کمتر از یک سال داشته‌اند. حداقل ۴۲۰۰۰ کودک زخمی شده‌اند. این آمار توسط وزارت بهداشت تحت کنترل حماس در غزه جمع‌آوری شده و به طور کلی معتبر تلقی می‌شوند. طبق گزارش سازمان ملل، نیمی از کودکان زخمی برای تمام عمر دچار آسیب خواهند بود. حداقل ۱۳۲۰۰۰ کودک زیر پنج سال تا پایان آگوست در معرض سوءتغذیه حاد بوده‌اند و گفته می‌شود ۱۴۷ کودک بر اثر آن جان باخته‌اند.
یِنز کلوزینگ، جرالد تراوفتر مرد بدون اره موتوری خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتین، زمانی به‌عنوان لیبرتارین وحشی و نمونه شناخته می‌شد و اقتصاددانان از اصلاحات او تمجید می‌کردند. اما اکنون اقتصاد در بحران است و ناجی سابق درگیر یک رسوایی فساد شده است.
همه باید ببینند که آنها عصبانی هستند. دود سیاه و غلیظ به آسمان آبی بهاری می‌رود. در یک منطقه صنعتی در کامپانا، شهری در شمال‌غرب بوئنوس‌آیرس، دو دست مرد و زن مقابل تایرهای در حال سوختن ایستاده‌اند. آندریا آواز یکی از آن‌هاست. او به سالن پشت حصار کارخانه اشاره می‌کند: «هفته گذشته هنوز اینجا کار می‌کردیم.»
دویچلند فونک: خشونت در نوار غزه: شکست مفاهیم با نگاهی به آنچه در غزه می‌گذرد، ما معمولاً از واژه‌ی «جنگ» سخن می‌گوییم، و برخی سازمان‌های بین‌المللی نیز از «نسل‌کشی» یاد می‌کنند. اما در واقع هیچ‌یک از این دو واژه به‌درستی با نوع خشونتی که در نوار غزه در جریان است، سازگار نیستند.
در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و تا ماه مارس سال جاری، هرتسل هالوی رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل (IDF) بود. حدود سه هفته پیش، او از روستای کوچک «عین هبسور» در مرز غزه دیدار کرد. در گفت‌وگو با ساکنان روستا، به خاطر ناتوانی و شکست ارتش اسرائیل در روز ۷ اکتبر عذرخواهی کرد.
گیدئون لوی باید برای خون‌های ریخته گریست: نسل‌ها لازم است تا غزه نسل‌کشی را فراموش کند! برگردان بهروز عارفی برای اینکه در مواجهه با توافق غزه، آزرده خاطر نشده یا از کوره در نرفت، به خوش‌بینیِ فوق‌العاده نیاز است، اما این کار عملی است؛ این طرح نکته‌های مثبتی نیز دارد.
باید از این لحظه برای تغییر حال و هوای اسرائیل استفاده کرد: وقت آن رسیده که اسرائیلی‌ها چشمان خود را باز کنند و نتیجه ی کار خود را ببینند. شاید گریه کردن برای شیری که ریخته، بی فایده باشد، اما خون ریخته شده تفاوت دارد. وقت آن رسیده که باریکه غزه را به روی رسانه‌ها باز کنیم و به اسرائیلی‌ها بگوییم: ببینید، این کاری است که ما انجام داده‌ایم. وقت آن رسیده که یاد بگیریم تکیه صرف بر نیروی نظامی منجر به ویرانی می‌شود. وقت آن رسیده که درک کنیم در کرانه باختری، در حال ایجاد غزه دیگری هستیم. و زمان آن رسیده که مستقیم به جلو نگاه کنیم و بگوییم: ما مقصریم، شریرانه عمل کرده‌ایم، تجاوز کرده‌ایم.
گفت‌وگوی اشپیگل با اوا ایلولوز «جنگ همه را به خشونت و قساوت می‌کشاند. این امر ویژگی خاص اسرائیل نیست» پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، جامعه‌شناس اوا ایلولوز اسرائیل را در بحرانی عمیق اخلاقی و سیاسی می‌بیند. او نخست‌وزیر نتانیاهو را مسئول رادیکالیزه‌شدن اوضاع می‌داند و از چپ‌گرایان غربی انتقاد می‌کند.
«آن قتل‌عام بی‌رحمانه و کورکورانه علیه غیرنظامیان به ما نشان داد که تا چه اندازه آسیب‌پذیر هستیم. این یک شوک بود. بنابراین، اسرائیلی‌ها در وهله نخست باید احساس قدرت خود را بازسازی می‌کردند و به بیرون نیز منتقل می‌کردند. بسیاری از اسرائیلی‌ها برای مدت طولانی در حالتی از انکار نسبت به مسئله فلسطین زندگی می‌کردند. »
مهران زنگنهیادداشتی در مورد اولتیماتوم ترامپ به فلسطینی‌ها
با قطعیت می توان گفت: یکی از دلائل ارائه‌ی این طرح و پایان مشروط و ظاهری گنوسید انزوای سیاسی اسرائیل است. تحت فشار جنبش صلح جهانی و مبارزات مردم در جهان و در نتیجه انزوای سیاسی دولت آپارتاید-نسل‌کش اسرائیل و شریک جرمش آمریکا است که تازه این دو دولت حاضر گشته‌اند به طور موقت و مشروط از نسل کشی دست بکشند و آن را موکول به بعد بکنند! دولت آپارتاید نیاز دارد، برای بیرون آمدن از این انزوا و روامندی بخشیدن به گنوسید، حماس را به عنوان مانع صلح معرفی بکند. کارکرد اصلی طرح همین است.
کارل بیلدت سازمان ملل متحد برای زنده ماندن باید آمریکا را ترک کند برگردان: شریف زاده و آزاد با پایان دوره ریاست جمهوری گوترش در سال ۲۰۲۶، روند انتخاب جانشین او نیز باید موضوع بحث در مورد تضمین بقای بلندمدت سازمان ملل باشد. انتقال مقر به خارج از ایالات متحده یک گام طبیعی است، نه تنها به دلیل قطع بودجه ایالات متحده و نیاز به صرفه جویی در هزینه، بلکه به دلیل امتناع ایالات متحده از اعطای ویزا به کسانی که در گردهمایی های سازمان ملل شرکت می کنند (همانطور که در مورد رهبری فلسطین در سال جاری انجام داد).
مهاجرستیزی نوین در آفریقای جنوبی:
بازتولید میراث آپارتاید؟ آفریقای جنوبی با جمعیت حدود ۶۵ میلیون نفر، مقصد اصلی مهاجران بی‌مدرک از کشورهای همسایه، به‌ویژه زیمبابوه است؛ کشوری که به دلیل بحران‌های اقتصادی عمیق، میلیون‌ها نفر را به مهاجرت واداشته است. تخمین زده می‌شود سه میلیون زیمبابوه‌ای در آفریقای جنوبی زندگی کنند. فشار ناشی از بیکاری گسترده، کمبود خدمات عمومی و نابرابری‌های تاریخی، زمینه‌ساز رشد احساسات مهاجرستیزانه شده است.
این کارزار هفته گذشته در محله‌ی تاریخی سووتو آغاز شد؛ محله‌ای با دو میلیون نفر جمعیت که در حافظه جمعی آفریقای جنوبی جایگاهی ویژه دارد، چرا که قیام دانش‌آموزان علیه نظام آپارتاید در سال ۱۹۷۶ از آنجا برخاست. اکنون بار دیگر مدارس سووتو به میدان تقابل تبدیل شده‌اند: این بار نه با رژیم نژادپرست، بلکه با موج مهاجرستیزی.
یورگ شندلر اراده خدا در کاخ سفید ارتش مهربان خدا در این یکشنبه در واشنگتن زود برپا شده‌است. حدود ۱۵۰ نفر از پیش از آغاز مراسم، در طبقه اول یک خانه مسکونی به رنگ خون گاو در خیابان پنسیلوانیا، شلوغ کرده‌اند. این خانه کمتر از ده دقیقه پیاده تا کاپیتول ایالات متحده فاصله دارد.
«کریست چرچ دی. سی.»، کلیسای انجیلی که امروز و اینجا تأسیس می‌شود، بسیار نزدیک به مرکز قدرت قرار دارد. بنابراین چندان عجیب نیست که ناگهان پیت هگست با خانواده و سرویس مخفی در میان جمع مؤمنان ظاهر شود.
عمر حمزاوی فلسطین، موج به رسمیت شناختن از سوی غرب،
و یک سیستم جهانی در حال دگرگونی برگردان: شریف زاده و آزاد به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط استرالیا، بریتانیا، کانادا و فرانسه لحظه سرنوشت‌ساز در جهت دادن مسیر مسئلۀ فلسطین و سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی پیرامون آن به شمار می‌رود.
غرب، پس از دهه ها تردید و درگیر بودن- بین حمایت لفظی از راه حل دو کشوری و واقعیت عملی تثبیت اشغالگری سرزمین های فلسطینی توسط اسرائیل– این گام دریچه جدیدی را در چشم انداز سیاسی برای حل مسئله فلسطین باز می کند، منطقه ای که پیش از این با جنگ ها و بحران های متعددی روبرو بوده است، به ویژه در بحبوحه جنگ در غزه، تخلفات اسرائیل در کرانه باختری، و تنش ها در امتداد مرزهای لبنان-اسرائیل و سوریه-اسرائیل.
یودیت پوپه – برلین یک سخنرانی خشمگین در برابر صندلی‌های خالی صندلی‌های تقریباً خالی در سالن مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جایی بود که نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، امسال سخنرانی خود را ایراد کرد. بسیاری از هیئت‌های نمایندگی تنها برای لحظه‌ای وارد سالن شدند تا بلافاصله و به‌طور نمایشی آن را ترک کنند. کسانی که باقی ماندند، از جمله هیئت آمریکایی – که در مبارزه او علیه حماس از نتانیاهو حمایت می‌کند – و بریتانیا بودند. با این حال، حتی آنها نیز نه بلندپایه‌ترین مقام‌های خود یا سفرای‌شان در سازمان ملل، بلکه عمدتاً دیپلمات‌های رده پایین‌تر را اعزام کرده بودند.
موریل کالیش، نایروبی جنگ در سودان
این نسل‌کشی از آنچه می‌پنداریم به ما نزدیک‌تر است دلایل بسیاری برای پرداختن به جنگ سودان وجود دارد. بیش از ۱۵۰ هزار نفر کشته شده‌اند، بیش از ۱۴ میلیون نفر آواره شده‌اند. حدود ۲۵ میلیون نفر با خطر گرسنگی روبه‌رو هستند، روستاها در آتش می‌سوزند، کودکان از گرسنگی رنج می‌برند و هزاران زن مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. در اینجا با بزرگ‌ترین فاجعه انسانی کنونی جهان مواجه‌ایم.
این جنگ بیش از دو سال است که ادامه دارد، اما این مناقشه با یک «مشکل تصویری» روبه‌روست: تقریباً هیچ‌کس به آن توجهی نمی‌کند. حتی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک در همین هفته، جنگ سودان تنها در حاشیه مطرح شد و زیر سایه جنگ‌ها و بحران‌های دیگر قرار گرفت. هنگامی که آنالنا بربوک در سخنرانی افتتاحیه‌اش درباره منازعات فراموش‌شده جهان سخن گفت، سودان را اصلاً ذکر نکرد.
سرنا بیلانچری از تایبه (رام‌الله) آزار مسیحیان در کرانه باختری
سرزمین نامقدس ما ترس داریم»، پدر بشار می‌گوید. ترس از رفتن به باغ‌های زیتون، ترس از برداشت زیتون. خسارتی بیش از ۱۰۰ هزار یورو برای جامعه، به گفته کشیش، ایجاد می‌شود. و ترس از حملاتی که گویا هیچ‌کس از آنها محافظت نمی‌کند. سازمان خودگردان فلسطین هیچ اختیاری در زمینه امنیت در مناطق B و C ندارد. کشیشان فرقه‌های مختلف گله می‌کنند که مقامات اسرائیلی حمایت کافی از جامعه نمی‌کنند و از «فضای مصونیت از مجازات» سخن می‌گویند.
گیدئون لوی به رسمیت شناختن بدون امدادرسانی:
هدیه‌ی توخالیِ جهان به فلسطینی‌ها برگردان: بهروز عارفی در حالی که نسل کشی در غزه بی‌وقفه ادامه دارد و شهرک نشینان به همراه ارتش در کرانه باختری به وحشیگری می‌پردازند، جهان با به رسمیت شناختن دولتی که احتمالاً هرگز ایجاد نشود، کمترین وظیفه خود را انجام می دهد.
روز قبل، شهرک نشینان از پاسگاه غیرقانونی جدید در نزدیکیِ روستا، در یک سرقت مسلحانه ی خشونت آمیز، ده‌ها گوسفند را دزدیده بودند. در همان روزی که سازمان ملل متحد کنفرانسی بلندمرتبه در مورد راه حل دو دولت برگزار می کرد و ده کشور غربی به فهرست طولانی کشورهایی که قبلاً این کشور تخیلی را به رسمیت شناخته بودند، پیوستند، جاده آلون [در شرق بیت المقدس] تقریباً خالی از وسیله نقلیه فلسطینی بود. اکنون اکثر جاده های کرانه باختری را با نرده های آهنی مسدود کرده اند و فقط به دلخواه فرماندهان نظامی اسرائیل باز و بسته می‌شوند.
مایکل ساوگا راز قدرت دیکتاتورهای مدرن هفته نامه اشپیگل شماره ۳۹ سپتامبر ۲۰۲ این تصویری نمادین بود و به‌خوبی حساب‌شده. اوایل این ماه، به رهبری رئیس‌جمهور چین، شی جین‌پینگ، حدود دوازده تن از حاکمان خودکامه به میدان تیان‌آنمن در پکن آمدند. در میان آنها ولادیمیر پوتین، رهبر کرملین، کیم جونگ اون، دیکتاتور کره شمالی و همچنین حاکمان قزاقستان، ازبکستان و آذربایجان حضور داشتند. همه آنها از رهبر چین پیروی کردند، کسی که در سخنرانی خویش خود را ضامن «صلح»، «گفت‌وگو» و «همکاری برد-برد» نامید.
شیدا نبوی«راشل کوری» در امتداد زمان بدون توجه به تاریخ نوشتن این چند جمله، آیا تفاوتی در سیر وقایع آن زمان و امروز دیده می شود؟ تنها تفاوت، نشستن نام بنیامین نتانیاهو بجای آریل شارون است. و این داستان، داستان کشتار و ویرانی و نابودی ادامه دارد؛ پزشکان و روزنامه نگاران کشته می شوند، امدادگران هدف شلیک قرار می گیرند، کودکان به قتل می رسند، زنان و مادران با خواندن نام فرزندان گم شده شان ضجه می زنند و سالخوردگان پای آبله و آواره در راهند. قحطی و گرسنگی و کمبود تمام امکانات زیستی بر این قتلها می افزاید.
سانسور، سرکوب آزادی بیان و سیاست‌های فرهنگی در دولت ترامپ از آغاز دورهٔ ریاست جمهوری دونالد ترامپ، اقدامات دولت او در زمینهٔ محدودسازی آزادی بیان و بازنویسی روایت‌های فرهنگی و تاریخی آمریکا توجه ناظران و فعالان حقوق بشر را جلب کرده است. بسیاری از کارشناسان، این اقدامات را نوعی «فرهنگ حذف» (Cancel-Culture) دولتی توصیف می‌کنند که در تاریخ ایالات متحده بی‌سابقه است.
ترامپ به شدت علیه هنر و علوم اقدام می‌کند که مطابق میل او نیستند. آثار هنری متعددی از جمله مجسمهٔ آزادی از جنس مقوا با پوستی قهوه‌ای و گوجه‌فرنگی به جای مشعل، پرچم رنگین‌کمانی «پراگرس پراید»، نقاشی خانواده‌های مهاجر و تصاویر فعالانی که از جنبش «جان سیاهان اهمیت دارد» حمایت می‌کنند، به مذاق او خوش نیامده‌اند.
آدریانا آبدنور برای شکست دادن راست افراطی چه چیزی لازم است برگردان: شریف زاده و آزاد راست افراطی از ناامیدی اقتصادی، ناامنی و محرومیت عناصر مختلف جامعه برای پیشرفت خود، بهره گیری می کند. برای مقابله با راست افراطی، عناصر خواهان حفظ دموکراسی ، باید با احترام گذاشتن به ارزش انسانی وایجاد احساس متعلق بودن ، برنامه ای برای مشارکت دادن اقتصادی همگان و انعطاف پذیری برای شرایط اقلیمی که همه را در برگیرد، را بتوانند ارائه دهند.
شبنم آرسو، ماکسیمیلیان پوپ، آنا-سوفی اشنایدر دشمن هراس‌انگیز اردوغان هفته نامه اشپیگل شماره ۳۹ همانند بسیاری از زندانیان سیاسی در ترکیه، امام‌اوغلو نیز در زندانی با امنیت بالا در سیلیوری نزدیک استانبول نگهداری می‌شود. مشاور حقوقی او، اوزر، می‌گوید که او در انفرادی است و تماس با دیگر زندانیان به‌طور گسترده ممنوع است. او در سلولی پنج در پنج متری نگهداری می‌شود، دارای تلویزیون است و روزنامه دریافت می‌کند. به گفته دمیرتاش، یکی از نزدیکان او، امام‌اوغلو سلول خود را به نوعی دفتر کار تبدیل کرده است. او به‌طور منظم از سوی وکلای خود، خانواده و همچنین هم‌حزبی‌هایش در زندان ملاقات می‌شود.
ژولیانه فون میتل‌اشتادت و مالک تنتش اگر قرار است بمیریم، پس چنین باد اشپیگل شماره ۳۹ سپتانبر ۲۰۲۵ مقامات اسرائیل اعلام کرده‌اند که ۳۵۰ هزار نفر شهر غزه را ترک کرده‌اند، تقریباً ۴۰ درصد جمعیت. سازمان ملل تنها از کمی بیش از ۲۰۰ هزار نفر که تا کنون فرار کرده‌اند، سخن می‌گوید. اما فرقی ندارد کدام آمار را بپذیریم، اکثریت هنوز در شهر حضور دارند. بسیاری وضعیتی شبیه خانواده ایاد عزّام دارند: پولی برای سفر ندارند، چادری برای اسکان در دسترس نیست و توانایی دوباره جمع کردن وسایل و رفتن به جنوب را ندارند. یا اصلاً نمی‌توانند فکر جابجایی دوباره و ناامنی بازگشت احتمالی را تحمل کنند.
محمد حسین صدیق یزدچیملانشون و ماری لوپن: عمر ریاست جمهوری مکرون به پایان رسیده و باید برود! فرانسه از جهت سیاسی و ارزشهای دموکراسی سوسیال به شدّت تهدید می شود. ماکرون و حزب اش و حامیان تبهکاراش در حال حاضر مشروعیّت حداکثری لازم ندارند. جامعه ی فرانسه رو به بحران سیاسی می‌رود. اما طبقه متوسط و قشربندیهای آن روزبروز محافظه کارتر می شوند. ماکرون و سرمایه داری هار جهانی و فرانسوی، به شدّت دموکراسی و بازمانده ی سیاست های سوسیال را همراه شریک جنایتکارش آلمان و با رهبری ایالات متحده مثل سگ هار تهدید می کند. آینده را نمی توان پیش بینی کرد. افق سیاست بسیار تیره و مبهم است.
امیرا هِس در غزه، به اصطلاح «تخلیه غیرنظامیان» نشانه‌ی بمب و مرگ است. برگردان بهروز عارفی غزه سنگ به سنگ، از نقشه حذف می‌شود. یکی از ساکنان می‌نویسد: «واژه ها معنای خود را از دست داده اند و دیگر قادر به بیان آنچه که رخ می دهد، نیستند.»
صبحِ دیروز، دوستی پیامکی فرستاد: «خانواده‌ام را به جنوب فرستادم، اما خودم در شهر غزه می مانم تا با خیابان هایش وداع کرده، برایش سوگواری کنم. تنها، در خانه پدرم نشسته ام و به معدود بناهای تاریخی شهر که هنوز پابرجا هستند فکر می‌کنم. نمی‌دانم فردا چه خواهم کرد. آیا دلتنگی‌ام برای خانواده، بر من غلبه کرده و به جنوب خواهم رفت؟ یا شجاعت این را خواهم داشت که بمانم تا خون، استخوان و گوشتم با خاک و خاکستر غزه که سنگ به سنگ از جهان زدوده می‌شود، درهم آمیزد؟».
| 
