|
دنیز ایشچی توانمندی های روز افزون «قدرت نرم»
امروز در ایران بصورتی مشخص، تزریق هدفمند روایت های سلطنتی شاهنشاهی، طرفداری از سیاست های ایران دوستانه آمریکائی و حتی آقای نتنیاهو و سیاست مداران نئولیبرالی زیاد شده است. این بخش از تزریق هدفمند تبلیغات دیجیتالی با توجه به پروژه های قدرت های بین المللی منطقه ای هر چه قدر بیشتر متنوع تر و گسترده تر خواهد شد. در یک چنین میدان چالش و کارکرد مبارزات سیاسی چگونه باید عمل کرد؟ چگونه نیروهای آزاده و مردمی قادر خواهند بود در مقابل بودجه ها و امکانات تبلیغاتی سرمایه داری مالی جهانی برای ایران برابری و با آن مقابله کرد؟
اکبر سیفجبهه جمهوری خواهان:
حول کدام راهبرد سیاسی
و برای پیشبرد کدام سیاست؟ آن جبهه ای از جمهوری خواهان می تواند پاسخگوی این مرحله از حیات جامعه مان باشد که سیمای سیاسی اش با گذار قطعی از نظام جمهوری‌اسلامی و جایگزینی آن با نظامی دموکراتیک و عادلانه، مبتنی بر تفکیک دین و دولت و در شکل جمهوری رقم بخورد. جبهه ای که با توجه به درس های انقلاب بهمن، برکناری جمهوری اسلامی را با تکیه بر جامعه مدنی، نافرمانی مدنی، با تکیه براعتصابات و تظاهرات خیابانی و بسته به شرایط با توسل به وسائل دموکراتیک نظیر درخواست برگزاری انتخابات آزاد و رفراندوم پیش ببرد. جبهه ای که نظر بر مسدود شدن همه راه های تعامل، اصلاح، تحول و تغییر جدی در سطح جامعه و ساختار سیاسی قدرت،از لزوم انقلاب آرام و مسالمت آمیز طرفداری کند.
بهزاد كریمیگستره جغرافیایی، پیش نیازی است برای کامیابی تاریخی! در ضرورت و اهمیت سراسری شدن خیزش های مردمی اگر تحول دمکراتیک در کشور مشروط به برآمد نیروی اجتماعی است که هست پس این خیزش های مردمی را می توان و باید آستانه گذار ایران به دمکراسی دانست و چونان اهرم و نقطه اتکایی جهت تحقق همین هدف. هر آنکس که در ایران دمکراسی بخواهد به این خیزش های مبارزاتی تعلق دارد و هم از اینرو ذینفع در تداوم و پیروزی آنهاست. بنا بر همین سنگ پایه تحلیلی نیز همه آن مبارزانی که عمده توان خود را برای تحقق برابر حقوقی ملی اختصاص داده اند، به خوبی می دانند و لازم است تا بهتر از این نیز بدانند که گسترش جغرافیایی این خیزش ها از جمله شروط اصلی کامیابی آنهاست.
منوچهر صالحیدرباره سوسیال دمکراسی (۵) مصاحبه با رادیو پویا شوربختانه با آن که از پیروزی انقلاب مشروطه ۱۱۲ سال گذشته است، می‌بینیم که مهمترین پیش‌شرط پیدایش جنبش سوسیال دمکراسی، یعنی تحقق دولت دمکراتیک مردم‌سالار هنوز در ایران تحقق نیافته و جامعه ما همچنان گرفتار دولتی استبدادی است. به‌همین دلیل نیز تحقق دولت دمکراتیک همچنان در دستور روز قرار دارد و هواداران جنبش سوسیال دمکراسی در ایران نیز باید در اتحاد با دیگر نیروهای اجتماعی که خواهان دولت دمکراتیک هستند، حداکثر انرژی خود را برای تحقق جامعه‌ای دمکراتیک به کار گیرند.
مهدی فتاپوردر آستانه چرخش تاریخی وظیفه نیروهای سکولار دموکرات سیاست موثر در شرایط کنونی کماکان مبارزه موازی برای مشارکت در مبارزات مطالباتی مدنی جهت تغییراتی که بتواند شرایط زندگی مردم را بهبود بخشیده و راه را برای تحولات بنیادین بگشاید و مبارزه برای دست یابی به تحولات بنیادین سیاسی است. در یک سال اخیر اغتراض به کل سیستم در شکل یک مبارزه مثبت و اعتراضی برآمد داشته ولی کماکان هر دو وجه این مبارزات در کنار هم جریان دارند. خواسته هایی چون آزادی فعالیت احزاب و سازمانهای اپوزیسیون، نفی نظارت استصوابی، محول کردن اختیارات نهاد ولایت فقیه به دولت و تغییر بنیادین سیاست خارجی ایران نه تنها موضوعیت خود را از دست نداده اند بلکه اهمیت جدیتری یافته اند.
تقی روزبهتأملی بر سه واقعه: از دست دادن کنترل نهادورزش، بومرنگ شعارها، و فراینددرهم شکستن اقتداررژیم! روند فراگیرشدن شعارمرگ بر دیکتاتور که گام ضروری برای برانداختن آن است به معنی تمرکزجامعه به کانون اصلی قدرت و ولی فقیه هم چون قلب طپنده نظام است که خود به معنی از کارافتادن مکانیزم های حفاظی آن است. کانون اصلی قدرت در نظام حاکم، طی چهل سال حاکمیت خود با انواع ترفندها و شگردهای تکنولوژی قدرت برای فریب و اغوای جامعه کوشیده بودند که دست چدنی و خونین خود را در پشت باصطلاح بخش انتخابی و مسٔولان و نهادهای گوش به فرموده پنهان نگهدارند.
دالیا سوفر ایرانی که پاریسی شده است به تأکید می‌گوید:
من یک مهاجر نیستم، یک تبعیدی هستم. برگردان به فارسی: ناصر مهاجر
نخستین بار، در اتاق بی‌روح یکی از کلینک‌های زایایی پاریس، با کیمیا روبه‌رو می‌شویم. در میان زوج‌های آرزومندی که در فضای نژند بی‌‌فرزندی تنگ‌هم نشسته‌اند، سرگذشتِ خانواده‌اش را در پیوند با تاریخ ایران بازمی‌گوید. حس بیگانگی در میان صدر‌ها چیز تازه‌ای نیست؛ بسی پیش از جابه‌جایی جغرافیایی‌شان هم آن را در میان خود داشته‌اند. منتظم‌الملک که پس از برافتادن قاجارها زمین‌هایش مصادره شد، در قزوین سکونت می‌گزیند و درباره‌ی تبعید شعر می‌سراید. نوه‌اش، داریوش که یک کنُشگر سیاسی‌ست، کشش شدیدی به محو شدن دارد.
عطا هودشتیانگذار از استبداد روش های ساختارگرایانه و سوبژکتیویستی در تدوین نظریه گذار از استبداد پرسش مرکزی این نوشته آن است که چرا در این صد و اندی سال گذشته، ایران نتوانست بر استبداد سیاسی نقطه پایانی بگذارد و به نوعی رژیم سیاسی دمکراتیک دست یابد؟ به عبارت دیگر، تا کنون مهمترین موانع گذر از استبداد چه ها بوده اند و امروز مهمترین راه های جلوگیری از بازتولید استبداد در فردای سرنگونی حکومت مذهبی چیره بر ایران چه ها هستند؟ آیا میهن ما، باوجود
ابوالفضل محققیخاک خاوران به هزار زبان با ما سخن می گوید! از پنجره اطاق به درخت گلابی بزرگ خیره شده ام، به دو کبوترسفیدی که روی شاخه ای پر از گلابی های نارس نشسته اند. به سختی یک نوک به گلابی می زنند و سر بلند می کنند، به اطراف می نگرند و نوک بر نوک هم می سایند و آواز عاشقانه ای را سر می دهند. می دانم عاشقانه است چرا که قلبم می لرزد، من صدای عشق را و عاشق را از فرسنگ ها می شناسم! صدای دور کودکانی را که بازی می کنند. باد ملایم پیچیده در حرم شهریور و لیوانی آب لبالب از یخ! دستم رابه خنکی بیرون لیوان می کشم، خنکی کف دستم را بر صورتم می نهم، لذتی آرام درتنم می پیچد. زندگی چه میزان زیباست!
مهرداد درویش پور تضاد و سازش و نقش آن در تحول طلبی و حل بحران سیاست در ایران بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و اعتراضات فزاینده مردمی در ایران و افزایش تنش ها و فشارهای بین المللی، چگونگی حل آن را به مرکزی ترین پرسمان سیاسی در ایران بدل ساخته است. بنیادگرایان اسلامی با مشاهده مخالفت روزافزون همگانی با آنها گویی جز زبان خشونت، تهدید و هماوردطلبی راه حل دیگری نمی شناسند. با رادیکالیزه شدن و هرچه قطبی تر شدن فضای سیاسی، همزمان دامنه تحرک مخالفان و منتقدان نیز افزایش یافته است.
کاظم کردوانیدلنوشتهای برای عبدالفتاح سلطانی و به یاد هما سلطانی دارم لحظه‌‌ای را نگاه می‌کنم که عبدالفتاح سلطانی برای کوتاه زمانی از اسارتِ بیداد به خانه می‌رسد. مانده‌ام هاج‌وواج، گنگ، گویی رها در خلأ. اشک اما، امان‌ام نمی‌دهد. نفرت با همه‌ی تنفری که از آن دارم همه‌ی وجودم را گرفته است، نفرت از این همه پلشتی و بیداد. می‌خواهم همدردی کنم، واژه‌ای درخور نمی‌یابم. تنها نگاه می‌کنم هرچندکه نمی خواهم نگاه کنم؛ از شرم، شرم از خودمان، شرم از زمانه‌ای که در آن می‌زییم، شرم از سرزمینی که مال ماست و عاشقانه دوستش دارم، شرم از انسان بودن هرچندکه همه‌ی وجودمان در همین انسان بودن معنا پیدا می‌کند. تنها نگاه می‌کنم به تصویر پدری سروقد که با پاهایی استوار می‌آید اما، از آستانه‌ی در که می‌گذرد خمیده می‌شود و زار می‌زند.
بهزاد كریمیتعرض ترامپ هم تقصیر مردم بود! چرا آقای روحانی حاضر نیست حتی یک ذره هم که باشد به مفاد صریح همان گزارش هایی وفادار بماند که توسط خود نهادهای حکومتی اعم از وزارت اطلاعات همین دولت و کمیسیون های مربوطه در مجلس و غیره پیرامون وقایع دی ماه تهیه شده بودند؟ گزارش هایی که جان کلام در همه آنها و ولو رقیق شده و طبقه بندی شده این بوده است که: مردم ناراضی اند و معترض به انواع ستم های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و شوریده علیه جمهوری اسلامی! او این واقعیت را که مردم جان به لب رسیده در جریان خیزش های دی ماه کشته و مجروح دادند و در مقیاس چند هزار نفری زندان رفتند و تعداد نه چندان کمی از آنها هم بعد شکنجه و "تعزیز" محکوم به زندان شدند، فقط در بهره برداری امریکا از آن "تحلیل" می کند!
جلال ایجادیدمکراسی و آزادی از نگاه ایرانیان حال آیا امروز نخبگان جامعه سیاسی تمایل به دمکراسی دارند؟ آیا جامعه ایران برای دمکراسی حساسیت بیشتری از خود نشان میدهد؟ علیرغم شکست تاریخی و علیرغم بحران جامعه برای بیرون آمدن از نظام جمهوری اسلامی ولایت فقیهی، متاسفانه بسیاری از نیروهای سیاسی امادگی لازم برای رژیم دمکراسی را ندارند. تناسب قوا به نفع دمکراسی خواهی نیست. نواندیشان دینی و اسلامگرایان و بخشی از چپ ها علیه دمکراسی و افکار لیبرالی به جنگ خود ادامه میدهند. این افراد دمکراسی را بعنوان «نکبت بورژوازی» و «نشانه طاغوت» معرفی کرده و یا میگویند دمکراسی «مطلوب» است اما افکار لیبرالی زهرآگین است. حال آنکه لیبرالیسم در منشا تاریخی خود مدافع اصل مالکیت و اصل آزادی است.
شیدان وثیقفلسفه به یاری سیاستِ رهایی تکلیف فعالان و متفکران رهایی‌خواه امروز این است که چالش با بغرنجی‌های زمانهِ خود را، در نظریه و عمل، در دستور کار خود قرار دهند، با درک این حقیقت که هیچ نسخه و پارادایمی پیشاروی خود ندارند و در نتیجه باید سیاست رهائی را در تئوری و پراتیکی نوین و به یاری فلسفه، در روند درازمدت مبارزه‌ی مشارکتی و جمعی، فکری و عملی، ابداع و اختراع نمایند.
دنیز ایشچیضرورت آمادگی برای فردای بعد از جمهوری اسلامی ایران انگار جنبش سرتاسری دیماه نود و شش همین دیروز بود. مردم در بیش از هشتاد شهر کشور به خیابانها آمدند و خواستار رفتن جمهوری اسلامی ایران شدند. این روزها در مرداد ماه نود و هفت، شش ماه بعد از جنبش دیماه، همین جنبش سرتاسری به وسعت و عمق بیشتری با خواسته های فراگیرتر و عمیق تر آزادی زندانیان سیاسی، تامین آزادی های فردی و اجتماعی، از میان برداشته شدن تبعیض های جنسی، ملیتی، دینی و غیره و تامین امکانات اولیه رفاهی مردم به خیابانها ریخته و خواهان گذر از جمهوری اسلامی ایران و بازگشت حکومتی آزاد، دموکراتیک، سکولار و مردمی بر سر کار میباشند.
طاهره بارئیقهر و آشتی و منت کشی های دوران دانش آموزی در عالم سیاست اگر کسی فکر کند که عالم سیاست، که پررنگ ترین نقش واقعیات زندگی زمینی را در خود دارد، جای مذاکره و مراوده با قابل اعتماد هاست، به راستی که نه از زندگی شخصی و تجارب فردی خود و نه ازتجربیات جهان سیاسی و اجتماعی، چه بطور مستیقیم در آن درگیر بوده باشد یا نبوده و تنها نظاره کرده و پند گرفته باشد، هیچ نیآموخته و در توهمات و رویا های ابتدائی متوقف مانده است.
چرا که اتفاقا سیاست، جهان مذاکره و نشست و برخاست با کسانی ست که اصلا نباید روی قابل اعتماد بودنشان حسابی باز کرد.
سعید رهنماچپها و لیبرال‌ها: عداوت‌های تاریخی رابطه‌ی چپ و لیبرال‌ها در طول تاریخ مدرنِ ایران رابطه‌ای خصمانه و آکنده از دشمنی و بی‌اعتمادی بوده. نه چپ تحمل لیبرال را داشته و نه لیبرال تحمل چپ را، و هر یک دیگری را محکوم کرده و می‌کند. نیازی به مرور تاریخی این واقعیت از دوران پس از رضا شاه، دوران مصدق، و دوران انقلاب به این سو نیست. برخوردهای بسیار ناروایی در گذشته بین این دو نیرو رخ داده که نمی‌تواند و نباید فراموش شود، اما به‌جای تکرار آنها و به رخ کشیدن‌ها، باید زمانی کنار گذاشته شوند.
فرید انصاری دزفولیترامپ و جمهوری اسلامی مذاکره مستقیم یا جنگ؟ همان زمانی که روحانی دم از مادر جنگ ها می زند، فرستادگان خامنه ای پنهانی با فرستادگان ترامپ در جستجوی راه معامله ای می باشند. همان زمانی که پمپئو در میان ایرانیان سخنرانی می کند، تا نوید تغییر رژیم را به آنان دهد ژنرال متیس آب پاکی بر سر ایرانیان بیگانه پرست می ریزد، و اعلام میدارد آمریکا، قصد تغییر جمهوری اسلامی را ندارد. همان زمانی که سردار سلیمانی عر و تیز می کند، و ترامپ را تهدید می کند که با من طرفی ، ترامپ در مقابل جهان اعلام می دارد آماده مذاکره بی قید و شرط با روحانی است. همان زمانی که ترامپ از مذاکره بی قید و شرط حرف می زند وزیر امور خارجه اش دم از شروط مذاکره می زند.
مسعود نقره کارسیاست ودروغگویان«پاتولوژیک» دونالد ترامپ، رئیس جمهورامریکا، با دروغگوئی های "همیشگی وروزمره"، علل و پیامدهای شیوع پدیدۀ دروغ پردازی به ویژه "دروغگوئی پاتولوژیک" درمیان سیاست بازان و سیاست مداران را بیش از پیش به میدانِ بحث وبررسی کشانده است. آقای ترامپ نمایش و نشان داده است که دروغگوئی می تواند روشی برای سیاست کردن، نوعی از شیوۀ زندگی وبخشی از برنامه روتین روزانه زندگی شود.
س. حمیدیمشکل دارو هرروز پیچیده‌تر می‌شود روزهای اخیر در رسانه‌های دولتی چنان تبلیغ می‌گردد که گویا وزارت بهداشت پا جلو گذاشته است تا به طور مستقیم جهت واردات مواد دارویی اقدام به عمل آورد. مدیران وزارت بهداشت امیدوار هستتند که با این راهکار دولتی به حتم خواهند توانست جلوی فساد مافیایی دارویی کشور بایستند. اما مردم به خوبی دریافته‌اند که ضمن همین تصمیم به طور یقین شبکه‌ی جدیدی را در واردات دارو سامان خواهند بخشید تا مافیای حکومت همگی به سهم خود از این چپاول و غارت دست یابند.
بهروز قاسمیریشه دواندن ستم در هر خاکی، آن خاک را به باد می دهد اخیرا" بیانیه ای با امضای چهار سازمان سیاسی در ٧ امردادماه ١٣٩٧ با موضوع «آری به صلح و مذاکره...» در چند سایت خارج از کشور با امضای هیئت سیاسی اجرائی: «اتحاد جمهوری خواهان ایران»، «حزب چپ ایران (فدائیان خلق)»، «سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج کشور»، و «همبستگی جمهوری خواهان ایران» منتشر شده است.
گزارش سیاسی مصوب کنگره بیست و سوم
کنگره «کارل مارکس» آغاز پایان جمهوری اسلامی؟ صحنه سیاسی ایران از دی ماه گذشته شاهد دگرگونی کیفی بی سابقه ای بوده که مردم را به رویارویی همه جانبه و سراسری با جمهوری اسلامی کشانده است. هفتم دی خیزش مردمی بزرگی علیه جمهوری اسلامی شکل گرفت که ده روز تمام ادامه یافت و به حدود صد شهر کشور گسترده شد ؛ خیزشی که ارکان رژیم ولایت فقیه را به لرزه در آورد و در آینده ، به احتمال زیاد ، آغاز پایان جمهوری اسلامی شناخته خواهد شد. با خیزش دی ماه ، بحران عمومی جمهوری اسلامی چنان عیان و غیرقابل انکار شد که اکنون حتی افراد و نهادهای اصلی حکومت نیز ناگزیرند به اشکال و شیوه های مستقیم و غیر مستقیم ، به آن اعتراف کنند.
انوش صالحیسیاستهای ارضی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
در روندِ انقلاب (۱۳۵۷-۱۳۵۹) فصلی از یک کتاب آماده انتشار مجموعه سیاست‌های سازمان و سایر گروه های چپ نشان میدهد که آنها علی رغم مانور بسیار برروی مسایل ارضی و روستایی موفق به جذب این نیروی دیر پیوسته به اردوگاه انقلاب نشدند. توده‌های روستایی درپایان سال ۵۸ در حالی که طبقه متوسط شهری کم‌کم از شرایط انقلابی فاصله می‌گرفت به حاکمیت تازه برآمده از انقلاب نزدیک شدند. سیاست‌های خدماتی و حمایتی حاکمیت به کمک جهاد سازندگی در مناطق محروم و روستایی، این بخش از مردم را در سال‌های بعد از جمله دوران جنگ به پشتیبانان مهم حاکمیت تبدیل کرد.از سوی دیگر سیاست‌های سازمان همانند بسیاری از گروه‌های دیگر سیاسی وقت در آن برهه در حوزه برنامه‌ریزی کلان کشاورزی فاقد هرگونه مبنای علمی و کاربردی بود.
علی دماوندیهیات اجرایی سازمان کارگران انقلابی ایران بدنبال چیست؟!! میتوانم بگویم که سازمان راه کارگر تلاش کرده که از تجربیات تلخ وشکستها بیاموزد ،تفاوتهای نظری وفکری درون خودرا نقطه قوتی برای ادامه همکاری وهمبستگیهای درونی تلقی کند، صدای همه منتقدین واقلیتهای نظری را انعکاس دهد، این را مبنای راهبردی تلاش برای اتحادی بزرگتر وگسترده تر قرار دهد ودر سیاست عمومی برای ایجاد اتحاد بزرگ هواداران آزادی وسوسیالیسم از همه گرایشات وگروهبندیهای مدافع اکثریت عظیم برای اکثریت عظیم اقدام کند. در حالیکه این یادداشت را مینوشتم هزار افسوس خوردم که شاهد بودم وشدم که چه بسادگی برخی از قدیمی ترین کادرهای جنبش چپ ما ،از شعارها وآرمانهای بزرگ فاصله گرفتند
ژاله احمدی
آزادی راهبر مردم اعلام خروج آمریکا از تعهدنامۀ برجام و تهدید به بایکوت اقتصادی ایران از طرف ترامپ، برای جمهوری اسلامی موقعیت مناسبی فراهم کرد تا اذهان عمومی را از قیام مردم و دختر خیابان انقلاب در دیماه ۱۳۹۶، به سمت خطر آمریکا و اسرائیل منحرف گرداند. کارائی ارعاب با شعارهای عام "مرگ بر امپرياليسم" و "مرگ بر صهیونیسم" در عمل تجربه شده بود: با این شعارها ضدانقلاب ایران به قدرت رسیده، با شعارهای "مرگ بر بي حجاب"، " مرگ بر کمونیسم" و "مرگ بر منافق" حکومتی برپا و مستقر کرده بود. از آن پس نیز اسم آمریکا که معادل با تجاوز به "خاک وطن" بود، مثل جادو عمل کرده، حافظ نظام جمهورِ جنایتکاران بود.
| 
