من گاهی در اردوگاههای پناهندگان فلسطینی زندگی می کردم تا بیشتر با واقعیت آنچه مادرم و گروهش برای آن می جنگیدند قرار بگیرم. یکبار از او پرسیدم که چرا باید در آن شرایط زندگی کنیم، جایی که همیشه موقتی بودیم و نگران مسایل امنیتی. او سعی کرد به بهترين وجه توضيح بدهد که چرا برای همه ما مهم است که از هم محافظت کنيم. او از این که من بايد اينطور زندگی می کردم خيلی متأسف و غمگين به نظر می رسيد. ديدن احساس ناراحتی او، برای من، باعث شد بفهمم که نمی بايد اين سوال رو می پرسيدم.

در بحث در باره جنگ و مسوولیت طرف های درگیرپاسخ به یک سوال در نگاه اول اجتناب ناپذیر می شود ، مقصر کدام طرف است ؟ از نطقه نظر حقوق بین الملل و موازین سازمان ملل روسیه با هیچ توجیه و منطقی حق حمله به اکراین به عنوان کشور مستقل را ندارد و باید این حمله و یا تجاوز محکوم شود و روسیه برای جبران خطای خود باید هر چه زودتر به حمله خاتمه داده و از اکراین خارج شود. آیا این متد ( حقوقی) می تواند مبنای تحلیل و موضع گیری مارکسیستی ـ لنینیستی شود؟ به نظر می رسد این نگاه برای توضیح پیچیدگی علت و معلول این جنگ کافی نباشد.

مادرم در ۲۸ می ۲۰۲۲ آزاد می شود، او ۷۷ سال سن دارد. او ۲۸ سال را در زندگی مخفی و ۲۱ سال و نیم را در اسارت گذرانده است. او فقط ۲۶ سال آنهم نیم قرن پیش در کشور ژاپن زندگی کرد. او باید به خیلی چیزها عادت کند، خیلی چیزها را حفظ کند و دوستان، مکانها و خاطرات زیادی را دوباره به هم وصل کند. متأسفانه، بسیاری از دوستان و آشنایان او جان باخته اند و من نگران امنیت او و ظلمی هستم که ممکن است در جامعه ژاپن، که او هنوز به عنوان یک "تروریست" شناخته می شود، با آن روبرو شود. با این حال، من مشتاقانه منتظر تمام فرصت و زمانی هستم که با او خواهم داشت، هر چند طولانی باشد، تا با او سرزمینی را که واقعاً دوست دارد کشف کنم.

دفاع ِ شخصی در برابر دشمن ِ فی‌نفسه - غرب -، دفاع از وحدت معنوی هزار ساله است.... دلایل بسیج علیه اوکراین و توجیه آن توسط روس ها، در قالب یک اندیشه ناهمگن، خود را به ثبت رساند. که همواره زیر نفوذ طنینی مذهبی در خدمت ِ یک امپریالیسم نمودار شد. در نوشته‌ ای کمیاب، پوتین در ژوئیه ۲۰۲۱ با عنوان « وحدت تاریخی روسها و اوکراینی ها» می‌نویسد : « اولین دولت توسط اسلاوها در قرن نهم، این « مادر شهرهای روس» را به وجود آورد که سر چشمه مشترک روس ها و اوکراینی هاست. و روس ها، اوکراینی ها، و بیلو روس میراث روس قدیم هستند که بزرگترین کشور اروپا بود. و تاریخ چنین خواست که مرکز این اتحاد که به پیروی از سنت ِ دولت قدیمی روس باقی ماند، مسکو باشد.» ولی نقش پوتین در این میانه چه خواهد بود؟ او حرفی از آن نمی زند، اما شکی نیست که یک اتفاق تاریخی، هم‌زمان نگاه او را به خود جلب نمود.

لیست وزرای دولت خانم بورن در روز سه شنبه ۱۷ مه توسط دبیر کل کاخ الیزه، آلکسی کولر معرفی شود . دولت جدید قرار هست که محدود و فشرده و حدودا دوازده تا شانزده وزیر داشته باشد. و پست های وزیر مشاور حذف می‌شود. الیزابت بورن نخست وزیری که پس از دو نخست وزیر از حزب "جمهوریخواهان" ادوارد فیلیپ و ژان کاستکس ،این پست را اشغال نموده ظاهرا گرایش اندکی به چپ را نمایندگی می کند.با این حال آقای کریستیان ژاکوب رئیس حزب “جمهوریخواهان “ کاملا واقع بینانه معتقد هست که « این همه تغییر ات ،برای تغییر هیچ چیز خواهد بود ".

۸۶ سال بعد از اولین “اتحاد چپ ها “در فرانسه و ۲۵ سال از آخرین آنها ،جامعه فرانسه و علل الخصوص نیروهای دمکرات و سوسیالیست و طرفداران محیط زیست و هواداران صلح و نیروهای زحمتکش ،منتظر اتحاد نیروهای مترقی و چپ که یک ضرورت بود، سر انجام با نام «اتحاد جدید مردمی محیط زیستی و اجتماعی » شکل گرفته است .این نیروها منتظر تحولات دمکراتیک و عمیق جامعه برای مبارزه با بیکاری و اشتغال جوانان ،افزایش دستمزدها ،وآینده بهتر میباشند .تنها این تحولات دمکراتیک میباشد که می‌تواند از قدرت گرفتن نیروهای راست افراطی، که بر بستر نارضایتی های اجتماعی و اقتصادی در بین اقشار زحمتکش رشد کرده است ،جلو گیری نماید .

چپ فرانسه برای پیروزی در انتخابات پیش روی مجلس و تشکیل دولت آینده ،متحد به میدان خواهد رفت. رخوت بعد از شکست چپ در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، جای خود را به مستی و شادی اتحادی داده است که موجی از امید را برای به‌دست گرفتن قدرت برانگیخته است. بعد از ملحق شدن حزب سوسیالیست فرانسه به توافق به‌دست آمده در بین حزب “نافرمانان “ (سرکشان) به رهبری ژان لوک ملانشون و سبزها و حزب کمونیست، این اتحاد جدید بعد از چندین روز مذاکره و چانه‌زنی بر روی نمایندگان هر منطقه و یک برنامه مشترک با نام «اتحاد جدید مردمی محیط زیستی و اجتماعی» تشکیل شد، یک حرکت بی سابقه با اتحاد جدید، بر روی یک برنامه عبور از گذشته، بلندپروازانه و رهایی‌بخش که بسیار امیدوارکننده می‌باشد .

اکثر اعضای جامعه پزشکی در آلمان و آمریکا، با وجود محکوم کردن تجاوز روسیه به اوکراین و حتی ابراز آمادگی برای کمک و یاری پزشکی به مجروحان جنگی اوکراین، از برخوردهای نژادپرستانه دوری کردەاند. به دیگر سخن، آنها با موضع گیری های جانبدارانه سیاسی خود به نفع اوکراین، تن به موضع گیری دشمنانه نسبت به جامعه پزشکی روسیه ندادەاند. بسیاری از پزشکان آلمانی خواهان یاری رسانی و درمان مجروحین جنگی در اوکراین یا کشورهای همسایه هستند و بیش از ١١٠٠ پزشک آلمانی در یک پورتال آنلاین انجمن پزشکی آلمان داوطلب انجام خدمات پزشکی به مجروحان جنگی در اوکراین شدەاند.