زنان را به ستوه آوردن، به حقوقشان تجاوز کردن، به آن‌ها حمله ور شدن، زدن، کشتن و یا تکفیرشان نمودن، به جرم نپذیرفتن حجاب، در جهانی که به آن « مسلمان » می گویند، هنوز دیده می شود. یک زن که شهامت به خرج میدهد تا کفن ِ اعتقاد را پاره کند، بد تر از ارتداد تلقی می‌شود و با او چون روسپیان رفتار می‌کنند و عمل او نافرمانی مدنی است. باید در این سرزمین ها، زن باشی و در آن زندگی کنی، و از آن بمیری و به کسانی که در غرب، ادعا می‌کنند حجاب آزادی است، بخندی.

ژان لوک ملانشون - رهبر حزب چپ افراطی فرانسه - در وبلاگ خود در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲ از خیزش زنان ایران به عنوان « یک رویداد بزرگ فمینیستی» استقبال کرده و در عین حال تأکید می‌کند که '' برداشتن روسری و سوزاندن آن بدون شک به خودی خود موضوع «مبارزه » نیست. او کاملاً از نقش مرکزی حجاب در سیستم سرکوبگر رژیم ایران و تحمیل و قبولاندن آن به زنان، می گذرد.و افزون بر این، فراموش می‌کند که چگونه رژیم ایران از حجاب به عنوان پرچم انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ یاد می‌کند و آنرا نماد مدرنیته می نامد.

ده‌ها هزار معترض روز شنبه ۱ اکتبر ۲۰۲۲ برای بزرگداشت سومین سالگرد قیام مشهور اکتبر (۲۰۱۹) به میادین، در مرکز بغداد و سایر استان‌ها گرد هم آمدند. تظاهرکنندگان با برافراشتن بنرها و سردادن شعارهایی در محکومیت فساد، سیستم تقسیم قدرت قومی فرقه ای و اقدامات حکومتی که تلاش کردند راه آنها را به سمت میادین اعتراضی مسدود کنند، سر دادند.
اعتراضات در اول اکتبر ۲۰۱۹ در بغداد و استان های جنوبی عراق علیه وخامت شرایط اقتصادی، فساد مالی، بیکاری و کمبود خدمات اولیه آغاز شد. در نتیجه سرکوب وحشیانه نیروهای امنیتی و شبه نظامیان به معترضان جوانِ مسالمت آمیز، بیش از۸۰۰ کشته و ۲۰٬۰۰۰ زخمی به جای ماند. ده ها نفر نیزدر این بین ناپدید شدند و سرنوشت بسیاری از آنها هنوز مشخص نیست.