رژیم اسلامی تلاش کرده است که مرگ آرمیتا را طبیعی و ناشی از افت فشار خون جلوه دهد اما شواهد موجود نشان می دهد که آرمیتای بی باک و آزادیخواه، به دلیل عدم رعایت حجاب اسلامی، به دست حجاب بان های مزدور خامنه ای، مضروب شده و به قتل رسیده است. بعید نیست که این نوجوان مظلوم زودتر از ۶ آبان درگذشته باشد اما رژیم خامنه ای، به دلیل هراس از خیزش عمومی مردم، خبر مرگ او را دیرتر اعلام کرده است تا شاید این خبر دردناک تحت الشعاع اخبار مربوط به جنگ اسرائیل و فلسطینی ها قرار بگیرد و توجه چندانی به خود جلب نکند. با این‌همه، و به رغم اختناق خفه کننده حاکم بر ایران، فریاد‌های «مرگ بر خامنه ای» و «آرمیتای گراوند، راهت ادامه دارد» در برخی از نقاط ایران سر داده شده است.

به همان دلیل که نباید به جنگ کنونی اسراییل با مردمان غزه (و نه آنگونه که اسراییل ادعا می کند با حماس)، و آنچه بهانهٔ آن شد و جرقهٔ آن را زد، از میانهٔ راه، و بدون ارتباط با اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط اسراییل نگاه کرد، نباید اشغال زمینی و دریایی و هوایی و جغرافیایی و تاریخی و فرهنگی ایران توسط ج.ا را از نظر دور داشت و در جست و جوی راه نجات به علت و معلول‌های فرعی پرداخت.

در جهان چیزی مهم تر از صلح وجود ندارد، برای برقراری، حفظ و تحکیم صلح بکوشیم. جنگ و تروریسم محصول قدرت طلبی، سلطه گری و برتری جوئی است، سکوت و بی تفاوتی در تداوم و گسترش جنگ و تروریسم نقش دارد. مبارزه و تلاش برای برقراری صلح و ساختن جهانی که قانون بین المللی آن صلح باشد، مسئولیت اخلاقی روشنفکران و کنشگران سیاسی و فرهنگی دموکراسی خواه ست.

باز هم جنایتی دیگر و خشمِ فروخوردهٔ مردم در سراسر ایران و جرقه ای در آتشِ زیر خاکستر. تمام امروز خبر مرگِ مظلومانهٔ آرمیتا پس از اخبار مربوط به جنگ در نوار غزّه سرفصل اخبار اروپای غربی بود . خبرگزارانی که چشم به دهانِ سیاست بازانِ غرب دوخته اند؛ تا اخبار را متناسب با استراتژی آمریکا و متحدانش پوشش دهند . فعلا جوّ ِ سیاسی طوری ست که باید حکومت ایران را رسوا کرد و جنایاتش را در بوق های رسانه ای دمید. فعلا باید مخالفان سیاست جنگ افروزانهٔ اسراییل را کوبید تا تبلیغات ضدِّ فلسطینی اوج بگیرد و جنایات تسخیر نوار غزه و آوارگی بیش از یک میلیون شهروند عرب؛ وجدان های به خواب رفتهٔ اکثریت مردم اروپا را نیاشوبد.

مسئله‌ی فلسطین و اسرائیل هیچ راه‌حل ناسیونالیستی، نه در شکل یهودی و نه در شکل اسلامی و یا حتی سکولار کور ندارد. اگر هر دو طرف درگیر، فقط بر پایه «منافع ملی» خود عمل کنند، هر متر مربع موجب خروج از کنفرانس‌های مذاکره برای صلح خواهد شد. باید برای دستیابی به یک زندگی صلح‌آمیز در کنار یکدیگر بر اساس منافع انسانی، برای آرامش و صلح، انترناسیونالیست بود. در این میان، به لحاظ تاریخ ۷۰ سال اخیر بار سنگین‌تری بر عهده مردم اسرائیل است. فلسطینی‌ها طی چند دهه اخیر عقب‌نشینی‌های زیادی کرده‌اند و اکنون نوبت آنهاست.

مردم اسرائیل هم باید به این حقیقت پی ببرند که بازیچه دست مشتی خونخوار شده اند که هیچ نسبتی با دین یهود ندارند و جز به منافع خودشان نمی اندیشند و قربانی شدن قوم یهود برایشان بی اهمیت می باشد. مردم اسرائیل وظیفه دارند در جلوی صفوف فشرده مردم جهان حاکمیت خود را از تجاوز باز دارند. محققین هشدار داده اند که یهودی ستیزی در اروپا در حال گسترش است، اجازه ندهند برای کودکان یهودی و حتا آنانی که هنوز چشم به جهان نگشوده اند، این حاکمان جانی برایشان در جوامع، از پیش تخم کینه و دشمنی بکارند

مقامات رژیم از ریز و درشت سخن از تقویت جبهه مقاومت می زنند تا واقعیت های اقتصادی و اجتماعی را در داخل کشور پنهان کنند، از آغاز جنگ حماس و اسرائیل ( ۱۸ روز ) ارزش پول ملی کاهش یافته، تورم به صعود خود همچنان ادامه می دهد، بازنشستگان همچنان در خیابان اند و خواسته های معیشتی خود را طلب می کنند، برخی از مدارس بدون آموزگار سر می کنند و وزیر نالایق آموزش و پرورش برای سرگرم کردن کودکان دستور اجرای اجباری نماز جماعت را می دهد و یا به کودکان تحمیل می کند، بیمارستان ها با کمبود هزاران دکتر و پرستار روبروست و رژیم برای فرار از واقعیت های موجود فرصتی بدست آورده تا افکار عمومی را به فلسطین و جنگ حماس با اسرائیل منحرف سازد.

۵۰سال پیش مشابه الان، دولت و مردم اسرائیل سخت غافلگیر شدند. در مقدس‌ترین روز سال در دین یهود ناقوس جنگ غیرمنتظره به صدا در آمد و زندگی مردم اسرائیل را تبدیل به جهنم کرد. آنها فشار روانی، ترس و بهت سنگینی را تجربه کردند. شوک اولیه ناشی از پیشروی ارتش‌های مصر و سوریه در کانال سوئز وبلندی‌های جولان انقدر کوبنده بود که پیروزی در جنگ ۱۹ روزه فوق نیز نتوانست مانند پیروزی‌های قبلی باعث اقتدار و اعتماد به نفس بشود.

حقیقت این است که سرزمینهای اشغالی زیر کنترل و گشت شبانه روزی ارتش اسرائیل است و کار سربازان این ارتش این است که زندگی را روز بروز بر فلسطینیان هرچه طاقت فرساتر کنند. فلسطینیها عملا باید درخانه های خود زندانی باشند , برای هرجابجایی در سرزمین آباء و اجدادی خود باید از صف های طولانی کنترل سربازان نه فقط یکبار بل چند باررد شوند, ارتش اسرائیل به بهانه های مختلف, با زور فلسطینیان را ازخانه, محله, منطقه و سرزمین خود بیرون می کند و آنجارا به مهاجران غربی و بیشتر آمریکایی می دهد که بصرف یهودی بودن آنجا را متعلق به پدران خود در پنج هزارسال پیش می دانند.

پروندە آقای نیک‌بخت کاملا و بدون هیچ شبهه و گمانی، سیاسی و امنیتی است و فرآیند رسیدگی و حکم صادرە نیز فراقضائی و فراقانونی می‌باشد، چرا کە از صدر تا ذیل آن ردپای دخالت‌های مامورین وزارت اطلاعات رژیم را افشا می‌کند. حکم صادرە بی‌پایە و بی‌مبنا است و آن را باید در چارچوب سیاست‌های سرکوب‌گرانە رژیم جمهوری اسلامی ایران علیە جنبش ژن، ژیان، ئازادی- زن، زندگی، آزادی ارزیابی نمود.

تاریخ حقیقی و پیشاروی ما شهادت می دهد که گَله‌های وحشیِ باورمند به آخوندیسم برای حذف دگراندیشان، مخالفان و روشنفکران از وحشیانه ترین روش هائی که پیامدهای روانی و رفتاری مخرب و آسیب های اجتماعی بسیار بهمراه داشته، استفاده کرده اند. آخوندیسم این سلطۀ توحش و جهل و جنون و جنایت، کشتن مخالفان اسلام به وحشیانه ترین روش ها را به عنوان حکم اسلام و نص صریح قران و احادیث و روایات، به عنوان امری دینی و قدسی مورد تائید، ترویج و تقدیس قرارداده است. کارد آجینِ قربانی، سنگسارکردن (رجم)، گردن زدن، مصلوب کردن " لینچ کردن" بستن قربانی به ماشین و کشیدن پیکرهای نیمه جان در خیابان‌ها نمونه‌هائی ازروش‌های به کار برده شده اند.

از فردای وقوع جنگ غزه، سیاستمداران امریکایی در مصاحبه‌هایشان خبری را بازتاب می‌دهند که به هیچ نشانه‌ای از دخالت ایران در جنگ غزه دست نیافته‌اند. اما شهروندان کشور ضمن بازتاب چنین خبری دست جمهوری اسلامی را با سیاستمداران امریکایی در یک کاسه می‌بینند. انگار از پیش سازشی سیاسی در این خصوص پیش آمده‌است. چرا که جنگ شرایطی را فراهم دیده است تا آمریکا هواپیماهای اف ۱۵ و ناوگروه‌های دیگری را به منطقه بکشاند. طبیعی است که در شرایط صلح دستیابی به چنین هدفی، امری ناممکن می‌نمود. در عین حال همراه با بروز جنگ غزه و اسرائیل توانستند حوادث جنگ روسیه و اوکراین را نیز در حاشیه قرار بدهند. چون از این پس جنگ‌افزارهای آمریکایی و کشورهای عضو ناتو همگی دارند به سوی اسرائیل سرازیر می‌گردند. آنان به اسراییل یاری می‌رسانند تا سیاست‌های ضد فلسطینی خود را آسانتر در جغرافیای منطقه به اجرا بگذارد.

واقعیت آن است که به درست یا نادرست بر طبق ارزیابی رژیم که به‌دنبال مخ خوری و کنترل ذهن و بدن نسل‌‌های جدید است، در میان اقشار و لایه‌های گوناگون اجتماعی و دارای مرجعیت رفتاری و تاثیرگذاری بر ذهن جوانان و نسل جدید، از جمله هنرمندان، بخصوص سلبریتی ها و هنرمندان معترض و مطرح و ناراضی و به‌ویژه دارای پایگاه و اعتباراجتماعی داخل و بین‌المللی، پدیده ای که در جریان خیزش یکسال گذشته از جمله به‌لحاظ اشاعه نافرمانی نسبت به حجاب مدنظرر ژیم و آواره جهانی آن خود را به نمایش گذاشت، دارای جایگاه مهمی هستند که حاکمیت با همه توان و تمهید در صددخاموش ساختن صدا و نقش‌آن‌ها برآمده است.

در کوتاه مدت، تنها و تنها یک اتفاق می تواند به افسار گسیختگی دو طرف به درجاتی مهار بزند: حضور وسیع و قدرتمند مردم جهان علیه تروریسم هر دو طرف، علیه کشتار شهروندان بیگناه، علیه نابود کردن دهشتناک زندگیهای بی شمار، علیه ویران کردن مدارس و بیمارستانها و کشتار کودکان. هرچقدر چنین نیروی سومی با قدرت بیشتر برای پایان دادن به این نمایش مرگ و نیستی، میدانها و خیابانهای پایتخت های جهان را تسخیر کنند و دولتها را زیر فشار قرار بدهند و مجبورشان کنند که به جای حمایت از این یا آن طرف، برای پایان دادن به این کشتار علیه دو طرف تلاش کنند، همانقدر امکان دارد دریچه امیدی برای خاموش کردن هر چند موقت آتش این جهنم باز شود.

اگر ریشه چرخه تروریسم و تروریسم پروری خشکانده نشود اوضاع صلح و امنیت جهان روزبه روز وخیم تر می یشود و حتی موجودیت دموکراسی ها در مخاطره قرار می گیرد. دولت های دموکراتیک جهان باید در سیاستهای خود چه در قبال تروریسم اسلامی و چه در قبال استراتژی تروریسم پرور راست افراطی اسرائیل تجدید نظر کنند. در پایان به خوانندگان پیشنهاد می کنم که مقاله شجاعانه و درخشان مبارز کهنه کار و ارجمند آقای قدیانی درباره همین موضوع را بخوانند. این مقاله در گویا نیوز منتشر شده است.

حمله غافلگیر کننده‌ی حماس (شنبه، ۷ اکتبر ۲۰۲۳) تمام معادلات خاورمیانه را به هم ریخت....هنوز روشن نیست که جنگ کنونی به چه شکل پایان می‌یابد. ابعاد نهائی جنگ هم روشن نیستند. تا آن‌جا که به مردم معمولی و غیر نظامی – اسرائیلی و فلسطینی مربوط است، این جنگ فاجعه آفرین بوده ولی ابعاد دیگر این جنگ روشن نیستند. مسلم است که استقلال فلسطین دوباره به صدر مسائل خاورمیانه بر می‌گردد و تا حل منصفانه‌ی این مسئله، خاورمیانه نمی‌تواند روی صلح و آرامش را ببیند.

عملیات «طوفان الاقصی» هیمنه اقتدار اسرائیل را شکست. اسرائیل از بدو تشکیل در سال ۱۹۴۸ و پیروزی در رویارویی‌ها و جنگ‌های متعدد با اعراب و در ادامه در مصاف با گروه‌های مسلح فلسطینی، تصور یک قدرت شکست‌ناپذیر از خود ترسیم کرده بود. اما الان این تصور فروریخته و بعید است که دستکم به صورت کامل ترمیم شود. بعد از جنگ «یوم کیپور» تا کنون سابقه نداشته است که اسرائیل حداقل هزار و ۳۰۰ نفر تلفات انسانی داشته باشد.

دولت بختیار که برای بازگشت به حکومت قانون و همه‌ی آزادیهای قانونی مندرج در قانون اساسی تشکیل شده‌بود دارای برنامه‌ای بود که از هر جهت با برنامه و آرمانهای نهضت ملی مطابقت داشت و می‌توانست به پایه‌ای ترین و فوری ترین خواست‌های جامعه پاسخ دهد. اما توضیح این برنامه برای مردم نیز به اندازه‌ی خود آن لازم بود تا آنان که می‌خواستند بفهمند، بدانند که خواستهای سالها مبارزه برآورده‌ می‌شود.

حمیدیان می گوید : تلاش بر این بود تا با نگاه امروز به شرح رخداد ها نپردازد ، اما این نگاه چون بختکی سایه ی خود را بر سر یادمانده های او و دیگر راویان رهبری سازمان انداخته است، شاید بی آنکه خود بخواهند. این واقعیت که فرزندان در قضاوت والدین در بسیاری موارد چشم بر احساسات و عواطف فرو می بندند را ، باید در نگاه من و ما به عملکرد رهبری سازمان تعمیم داد . از این رو نگارنده ی این سطور نه از آن رو که بیش تر می داند بلکه به این دلیل که می خواسته بیش تر و بی پرده تربشنود ، تا بتواند به داوری سال های پربار عمرش بنشیند ، توشه ای اندک از این خروار برگرفته است .

در بیانیه نواندیشان دینی آمده است: «هم چنین امیدواریم که این جایزه برای دیگر زنان مسلمان در جهان اسلام الهام بخش مبارزه علیه مردسالاری و ارتجاع مذهبی باشد.»
این آرزوی نواندیشان دینی در الهام گرفتن زنان مسلمان از نرگس محمدی البته آرزوی نیکی است که من نیز همین گونه آرزو می کنم. اما فرمولبندی این امید و آرزو دارای اشکال است. چرا که نواندیشان دینی با تاکید بر «سایر زنان مسلمان» اولا به همه ما یادآور می شوند که نرگس محمدی یک «مسلمان» است که مساله خصوصی خود اوست و تاکید بر آن زیانبار است و ثانیا آن که او «سرمشق زن مسلمان» در کشورهای دیگر است. در حالی که او قاعدتا سرمشق همه زنان و دختران کشورهای همسایه از هر عقیده و مذهب و مرامی است.

به عنوان ختم کلام، لازم است تاکید کنم که خواست و مبارزه قوم کرد برای رفع تبعیض های قومی، زبانی، مذهبی و اقتصادی امری است به حق که مورد حمایت تمامی آزادیخواهان ایران است. رفع این نابرابری ها در یک نظام دموکراتیک مبتنی بر اصل عدم تمرکز و خود گردانی محلی در چارچوب حاکمیت واحد ملت ایران، به عنوان تنها راه مسالمت آمیز و ممکن، میتواند و باید به عنوان اصل پایه ای برای حفظ همبستگی اقوام ایران مورد توجه نیروهای دموکرات ایران قرار گیرد.

هنگامی که در یک اتوبوس می‌بینی یک نوجوان علقه‌ مضغه‌ی ایرانی به جمع افغان‌ها حمله می‌کند و دشنام می‌گوید که عرض‌اندام کرده باشد و دیگران چیزی نمی‌گویند، هنگامی که چند کودک افغان که در زیر چتر محبت یک ایرانی محیطی برای زندگی یافته بودند اکنون دارند از ترس به خود می‎لرزند. هنگامی که اوباش ایرانی پدر و فرزند افغانستانی را تا سرحد اغماء می‌زنند ولی چون طرف آنها افغان است آنها را رها می‌کنند و تو با آنکه شاهد هستی چیزی نمی‌گویی لشکر جرّار همان تویی تو. دست محبتی که به سر فرزندت می‌کشی از روی عادت و عرف است. از روی عشق و انسانیت نیست وگرنه نمی‌توان آن‌قدر دورو بود. آنقدر من و تو کرد.

تفاوتِ عمده‌ی کودتای خرداد ۶۰ با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، آن بود که مردم، جفا به آرمان‌های انقلاب را از سمت کسی می‌دیدند و ضربه را از کسی می‌خوردند که با عشق وصف‌ناپذیر و اعتمادِ کامل او را به رهبری انقلابِ پرشکوه ۵۷ رسانده بودند. بنی‌صدر به خوبی می‌دانست که چنین ضربه‌ای چه تزلزلی در روحیه، اعتماد به نفس و توان مقاومت مردم پدید خواهد آورد. انقلاب ۵۷ یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ ایران و جهان در قرن بیستم بود که شادی‌ای بی‌کران و امید به برقراری آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی را در مردمِ ایران و جهان سوم و حتی غرب برانگیخت. کودتای خرداد ۶۰ خیانتی عمیق به آن امید و شورِ مردم ایران و جهان برای ساختن دنیایی بهتر بود.

از شواهدی که تا بحال در رسانه‌ها دیده شده، مسولین جمهوری اسلامی تلاش حود را برای نابودی کامل سیستم آموزشی کشور افزایش داده‌اند و چه بسا اگر بتوانند دوباره مکتب خانه‌های سنتی با آموزگاری ملایان را بازسازی خواهند کرد. شورای نگهبان به عنوان نهاد پاسدار انقلاب اسلامی با اختیارات فراقانونی خود، ناگفته و نانوشته، این برنامه را به پیش می برد. ابراهیم رئیسی رئیس جمهور بیسواد کشورنیز پشتیبان این فاجعه فرهنگی است. اخراج استادان و معلمان منتقد و جایگزین کردن آنان با مداحان و آخوندها و وابستگان خود، نشان از این روند برنامه ریزی شده دارد.

متاسفانه نه ژینا امینی اولین قربانی حکومت توتالیتر و ضد بشری اسلامی بود و نه آرمیتا گراوند آخرین خواهد بود. خصوصیت ساختاری حکومت های توتالیتر کشتن و ادمکشی می باشد زیرا کشتن برای نظام های توتالیتر یک نیاز مبرم و حیاتی محسوب می شود. آنان تا هستند می کشند وقتی نمی کشند که نباشند.

»  جایزه صلح نوبل، نرگس محمدی و لزوم مراقبت و هوشیاری هرچه بیشتر از دستاوردهای جنبش انقلابی!
»  برگ‌هایی از زندگی سیاسی دکتر شاپور بختیار*
»  نکاتی در حاشیه «زندگینامه سیاسی» بابک امیرخسروی
»  ساحلِ خاطرات
»  موج تازه‌ای از افغان ستیزی نیاز به روشنگری است!
»  دو ـ سه نکته برای تأمل، در دومین سال خیزش
»  غرب و غرب‌ستیزی
»  غلبه بر ترس، غلبه بر نظام ترور و ارعاب و وحشت حکومت اسلامی ایران.