بی تردید اهداء این جایزه به یک زن مبارز و شجاع و زندانی رژیمی هار و تبه‌کار چون حکومت اسلامی را باید از دستاوردهای خیزش زن زندگی آزادی و آوازه جهانگستر آن و همچون نمادی از آن بشمار‌آورد. و از قضا بهمین دلیل نیازمند مراقبت و محافظت هرچه بیشتر از آن است. چرا که بازنمائی کنندگان به خودی خود همواره شکننده هستند و حفظ وفاداری به اصل خود و آن جریانی که از ِقبل آن به «نماد» تبدیل شده اند، و کنشگری در راستای آن در جهانی که آکنده از اهداف و امیال صاحبان قدرت و امتیازورزان حرفه‌ای و آغشته به هزاران ترفند و طمع ورزی است، همواره خطر مصادره و یا دستبرد زدن به این گونه‌نمادها و «سرمایه های اجتماعی» وجود دارد.
گفتمان زن زندگی و آزادی با گوهر رهائی بخش خود، در معنا بخشی به محتوای خود همچون متن در حال گشوده شدن است که نیروها و گفتمان‌های متعدد و طمع ورزانه هر کدام به فراخور خود در تکاپوی بی وقفه ای برای هک کردن تاویل و تفسیر خود بر اذهان عمومی و کنترل و جهت دادن به بدن‌ها و مطالبات آن‌ها، بدان وسیله هستند.
تجربه‌های تلخی چون رویکرد شیرین عبادی را و این که سر از کجا در آورد را پیش روی خود داشته ایم. هم‌چنین تلاش های کانون های قدرت‌ها چون کاخ سفید و مثلا بانوی کاخ سفید را برای مصادره «برای آزادی...» شروین جاجی‌پور را . یا دیدارهای مکرون با مسیح علینٰژاد و .... را برای شکل دادن به سودای بدیل مدنظر... . چرا که آن ها در نزاع خود با حاکمیت اسلامی مثل همه قدرت‌هائی از این دست، سعی می کنند هم حاکمیت را برای گرفتن امتیازاتی از آن زیر فشار قرار دهند و هم مانع شکل گیری بدیل‌ها و جنبش ها و جریان های مستقل و واقعا آزادیخواه و برابری طلب شوند. بویژه اگر با محافظه کاری نهادی چون نوبل که همواره در گزینش‌های خود با محافظه کارانه عمل می کند آشنا باشیم.
در مورد خود نرگس محمدی هم اگر که تسلیم یک جانبه فوران حافظه کوتاه مدت و آکنده از احساس خرسندی را در کنار حافظه بلند مدت خویش قرار دهیم، البته ضمن ستایش و قدردانی از راه آمده وی در طی چندسال اخیر در همرهی با خیزش زن زندگی آزادی و تحمل انواع فشارها و هزینه‌‌ها، به تعادل بهتری در قضاوت فرا لحظه ای می رسیم: نباید فراموش کنیم که همین چندسال پیش در ۱۳۹۶ در مقطع «انتخابات» مضمون جدال وی در زندان با مقامات زندان مشاجره برای آوردن صندوق انتخابات به زندان برای رأی دادن به دولت روحانی بود که گردانندگان مسلط بر زندان از جناح مقابل برای ایذاء زندانی حتی آن را از وی امساک می کردند! البته می‌توان و باید به این راه طی شده و پر افتخار توسط نرگس محمدی دست مریزاد گفت، اما نه به‌بهای خطر نسیان تاریخی و نادیده گرفتن آسیب‌هایی میدانی که همواره این نوع برکشیدن ها را تهدید می کند. چرا که وفاداری به اصل جنبش مستلزم هوشیاری ویژه و حفاظت همه جانبه و پیوسته از خطرات دستبرد زدن به آن است. بویژه که اگر در نظر بگیریم که اساسا بافت و پایگاه اجتماعی اخص وی، ملی مذهبی ها و اصلاح طلبان تحول خواهی بوده‌اند که وی نیز با ده‌ها رشته به آن وصل بوده است، به جریانی که ویرِ پرسه زدن میان مردم و حاکمیت از آن جدا ناشدنی است. همه این ها به ما این هوشیاری را گوشزد می کنند که حفظ یک دستاورد بسی سخت از کسب آن است. همواره وفاداری به انقلاب دشوارتر از همراهی مقطعی و موسمی با آن است.
به سهم خود برای او در تداوم این راه پرسنگلاخ و مشحون از آزمون وفاداری به خیزش زن زندگی آزادی، آرزوی پایداری و موفقیت دارم.
تقی روزبه ۲۰۲۳.۰۱۰.۰۷
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
