حقوق بشر به عنوان سنگ بنای دمکراسی های مدرن درنظرگرفته می شود. به همین دلیل آرند پولمن از رفرم در سازمان ملل حمایت می کند و خواستار برقرارکردن نوع جدیدی از رابطه ی بین حقوق بشرو کرامت انسانی است.
«امروزه ما عادت کرده‌ایم که هردوی این اصطلاح یا مفهوم را با وجود تفاوتی که دارند به یک شکل نام‌گذاری کنیم و آن‌ها را یکی بدانیم. اغلب فرض براین است که حقوق بشر ناشی از کرامت طبیعی و «فطری» انسان است. برخلاف این فرض، من از این تز حمایت می کنم که کرامت انسانی آن بنیان موجودی نیست که حقوق بشر بر آن استوار باشد. در عوض، حقوق بشر در وهله اول وجود دارد تا کرامت انسانی را برای یک زندگی معمولی ممکن کند.»

پس از سه ماه اعتراض های گسترده ی بی سابقه، نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل مجبور شد رفرم نظام قضائی را به تعویق اندازد. با این وجود، این تصمیم از تنش ها نکاست و جامعه یهودی بیش از پیش تَرَک خورده به نظر می رسد. با این همه، پرسشی بی پاسخ مانده است، آیا جنبش «برای دموکراسی» قادر است تناقض های یک دولت «یهودی و دموکراتیک» را زیر سوال برده و فلسطینیان را به مثابه شریک سیاسی هم تراز بپذیرد؟

اوریان بیست ویکم، با موضوع «اسرائیل، کانون توجه»، یک سری مقاله جدید منتشر می کند که در آن ها پیامدهای مخالفت با طرح های حکومت بنیامین نتانیاهو را که به طور موقت، از روز دوشنبه ۲۶ مارس ۲۰۲۳ معلق شده اند، بررسی می شوند.
صف های تظاهرات با توجه به شمار زیاد، مدت و اراده ی زنان و مردان تظاهرکننده چشمگیر است. شعار مرکزی روشن و وحدت آفرین است: توقفِ رفرم اساسی که ائتلاف راست افراطیِ برتری طلبِ یهودیِ تازه به قدرت رسیده در اسرائیل وعده اش را داده بود. افسران و سربازان به جنبش پیوستند. صدها ذخیره ی نیروی هوائی اعلام کردند که دیگر در تمریناتی که تاکنون مرتبا شرکت می کردند، حضور نخواهند یافت...