استراتژی جهانی نئوکان ها، به سلطه سیاسی امنیتی آمریکا بر کشورهای جهان سوم سابق خلاصه نمی شود. این سلطه بر بستر خودش سلطه گری دلار آمریکا از طریق بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و دیگر ابزار مشابه خویش ، غرق کردن این کشورها در بدهی های کلان ، به دست آوردن مالکیت ثروت های طبیعی و رشته های پیشرفته و سودآودر این کشورها از طریق همان سلطه دلار آمریکا می باشد. در شرایطی که خود آمریکا از طریق منحل کردن توافق نامه "برتن وودز" در زمان نیکسون، پشتوانه طلا برای دلار آمریکا را حذف نموده و بعدها زخایر نفتی عربستان سعودی و غیره را تحت عنوان "پترو دلار" به جای آن گذاشت، وبا اتکا به نظام مبادلات ارزی آمریکایی "سویت"، و براه انداختن جنگ های مکرر و پایان ناپذیر، سلطه جهانی دلار را حفظ نمود.

ناتوانی ایران در سالیان گذشته در رابطه با اثرگذاری بر معادلات سیاسی قفقاز جنوبی، این نگرانی را ایجاد کرده که فضا به سمت درگیری نظامی پیش برود. البته احتمال چنین سناریویی ضعیف است، اما با توجه به تیرگی روابط دولت‌های ایران و آذربایجان و گسترش سطح تنش بین دولت‌های ایران و اسرائیل امری نیست که کاملا منتفی باشد. این اتفاق و تداوم تیرگی روابط با آذربایجان و تغییر در روابط خوب ایران و ترکیه از دوران رضاشاه تا کنون تهدید بزرگتری برای منافع ملی و امنیت ملی ایران است. در واقع تهدید ناشی از احداث کریدور زنگزور از وقوع جنگ بین ایران و آذربایجان که با سکوت روسیه و حمایت ترکیه و اسرائیل از آذربایجان همراه می‌شود، کمتر است.

اروپايي كه به دنبال وحدت معنوي، قانون اساسي سياسي و نقش جهاني آن فراتر از اتحاديه اروپاي امروزي است، مي تواند مجدداً با همه اينها گره بخورد. هنوز هم می‌توان اروپا را به مکانی در تاریخ جهان تبدیل کرد که در آن وسوسه ‌های تکنوکراسی و فراانسان ‌گرایی در مقابل آرمان‌های یک اومانیسم جدید قرار می‌گیرد. زیرا با توجه به پیامدهای مشکوک فناوری های جدیدتر مانند هوش مصنوعی و مهندسی ژنتیک، انتقاد از فناوری که در اروپا ظهور کرده است، آگاهی از دیالکتیک پیشرفت و به طور کلی فرهنگ فکری اروپا امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت می یابد.

هنگامی که روز ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳، یاسر عرفات، رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف)، و اسحاق رابین نخست وزیر اسرائیل، بر روی چمنِ کاخ سفید و با حمایت بیل کلینتون رئیس جمهور آمریکا، آنچه را که به «پیمان های اسلو» شهرت یافت، امضا کردند، سراسر جهان را شادی فراگرفت. صداهای مخالف بسیار ضعیف بود. به راستی، جهان در حباب «پایان جنگِ سرد» و فروپاشیِ اتحاد شوروی به سر می برد، در رویای یک نظم جهانیِ نوینِ بین المللی که حتی جنگ ۱۹۹۰-۱۹۹۱ علیه عراق نیز نتوانست آن را درهم شکند. کشمکش های مهم در آنگولا، موزامبیک، نیکاراگوئه و سالوادور، یکی پس از دیگری راه حل پیدا کردند. و نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی برچیده ، و هم زمان، نلسون ماندلا از زندان آزاد شد.

مناقشات بر سر تردد کشتی های حامل محصولات کشاورزی از اوکراین و عبور از دریای سیاه، قبل از آنکه منافع دهقانان خرد را در نظر بگیرد، منافع کمپانی های بزرگ چند ملیتی فعال در محصولات غذایی در اوکراین را در سر دارد. و به ویژه به زیان کشورهای نیازمند به محصولات کشاورزی است. در این ماجرا حتی مصرف کنندگان کشورهای غربی هم مورد ظلم قرار می گیرند. زیرا به طور غیر مستقیم،با افزایش قیمت مواد غذایی همه شهروندان هم به نحوی در تامین کمک به هزینه های جنگی اوکراین از طریق افزایش مالیات بر ارزش افزوده مشارکت می کنند.

تلاش‌ها برای مهار گرمایش کره زمین باید همیشه در مذاکرات بین‌المللی آب و هوا، از جمله در کنفرانس آینده تغییرات اقلیمی در امارات متحده عربی باید در مرکز توجه قرار گیرد. کاهش آلودگی‌های مضر تنها راه برای جلوگیری از بدترین اثرات آب و هوایی است. اما مذاکره کنندگان باید این مرحله را گسترش دهند تا سازگاری را در بر گیرند و مطمئن شوند که این دو رویکرد واقعاً در کنار هم هستند. تاثیرات تغییر اقلیم در حال حاضر وجود دارد و جوامع را در سراسر جهان ویران می کند. بلایای خاصی وجود دارد که سیاره دیگر نمی‌تواند از آن‌ها اجتناب کند. بشریت تنها با آماده شدن برای بدترین و همچنین مقابله با آن می تواند خود را ایمن نگه دارد.

جنگ اجتناب‌ناپذیر بود، زیرا جوهره ی قدرت روسیه است و مشروعیت قدرت در روسیه با آن پیوند خورده است. پوتین مشروعیت خود را با شکست چچن بین سال‌های ۱۹۹۹-۲۰۰۹ و الحاق کریمه در ۲۰۱۴ به دست آورد. او به بردهای بیشتری نیاز داشت.اما او در جنگ با اوکراین شکست می‌خورد و « اپوزیسیون میهنی» که توسط افرادی چون یوگنی پریگوژین و یا سربازی سخت و سفت ناسیونالیست چون ایگور استرا کوف نمایندگی می‌شود همواره فریاد خیانت از سوی دست اندرکاران روسی را سر می دهد. آشفتگی جدیدی در روسیه در حال شکل‌گیری است. جنگ با پیروزی اوکراینی ها به پایان می‌رسد و پوتین دیر یا زود می رود. تمام جهان به اوکراین کمک خواهد کرد تا آنچه را که سربازان روسی ویران کردند بازسازی کند. دیوار بزرگی در مرز روسیه ساخته خواهد شد.