در آستانۀ بهاری دیگر

عصرنو: عید نوروز را به همه هموطنان و همه کسانی که سال نو را با جشن نوروز آغاز می کنند، تبریک می گوئیم. برای همگان سالی سرشار از موفقیت، امنیت و آزادی آرزو می کنیم.
سالی که پشت سرگذاشتیم، سالی بود مملو از امیدها و بیم ها. موفقیت ها و مخاطره ها. سالی که امید به تغییر، در مداومت مبارزات مدنی سالیان اخیر، رنگ واقعیت به خود گرفت.
سالی که یکی از بزرگ ترین انتخابات کشور برگزار شد. میلیون ها نفر برای نجات از دولت سرکوب و دروغ و خرافه، پای صندوق های رای رفتند. اما این بار، رای آن ها علنا به سرقت رفت. بدون هیچ شرمی میلیون ها نفر از مردم مشتی خس و خاشاک شدند. از تریبون نماز جمعه، رسما دستور حمله به آن ها صادر شد. خوابگاه های دانشجویان بار دیگر مورد هجوم قرار گرفتند. اوباش مسلح به جان مردم افتادند. با زور سرنیزه و بازداشت و شکنجه به سوال «رای من کو؟»ی میلیون ها معترض پاسخ داده شد. فرزندان مردم گروه گروه به اسارت گرفته شدند. و در زیر شکنجه و ضرب و شتم اوباشان، ده ها نفر جان باختند؛ هتک حرمت شدند. روزنامه ها باز هم بسته شدند. روزنامه نگان و فعالان سیاسی، مدنی گروه گروه بازداشت شدند. دادگاه های فرمایشی راه افتادند تا دروغ و تقلب را راست جلوه دهند. دروغگویان و کارگزاران بی کفایت را بستایند و صدور حکم شلیک به سوی مردم بی دفاع و حمله به صفوف آرام معترضان به سرقت رای مردم را عین درایت و تدبیر جلوه دهند.
اما این یک روی سکه بود.
روی دیگر سکه، برآمد قدرتمند جنبش حق طلبنه مردم ایران بود. جنبشی که در دفاع از حق انتخاب آحاد مردم پا گرفت، تابعیت حکومت از رای شهروندان کشور و تغییر دولت ها براساس آراء آن ها اساسی ترین مطالبه آن است. جنبش سبز در طول سال گذشته علیرغم همه تمهیدات حکومت، مهر خود را بر چهره تحولات کشور زده است. متانت، پختگی و بلوغ این جنبش تحسین جهانیان را بر انگیخته است و سیمای دیگری از مردم و کشور ایران ارائه داده است.
جنبش سبز از دل جنبش های اجتماعی رشد یافته در مصاف با بی حقوقی حاکم بر جامعه سر برآورده است و بر تجارب گرانقدر مقاومت مدنی مردم در برابر استبداد متکی است. در رگ و پی جامعه ریشه دوانده است. شکل گیری آن، گامی به سوی جامعه متکی بر اراده آزاد شهروندان و اساسی ترین خواست آن برابرحقوقی شهروندان کشور بدون توجه به جنسیت، نژاد و ملیت و یا مذهب و مسلک آنان است.
در سال ۸۸ علیرغم همه ناملایمات اعم از کشتار های خیابانی و بازداشت ها و حتی اعدام بیگناهان برای ایجاد ترس و وحشت، اعلام محکومیت های طولانی برای روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و مدنی و مجرم شناختن علوم انسانی، امید به تغییر اوضاع و تحول احوال مردم جوانه زده است و در بطن جامعه ریشه دوانده است. امید است که سال ۸۹ ، سال بارور شدن این ریشه ها باشد.
به استقبال بهار بشتابیم.
بهاران خجسته باد!