ویلیام سالیوان در تمام طول ماه‌هایی که در کار ضدانقلاب اسلامی از دور و نزدیک دخالت می‌ورزید یک انگیزه را بیشتر دنبال نمی‌کرد و آن حفظ ارتش و نیروهای مسلح ایران برای حفاظت از منافع آمریکا بود. به ‌این جهت، خواهیم‌دید، در برنامه‌ی کار و اظهارات او نزدیکی سران ارتش با همکاران خمینی از هر امری مهمتر بود، با این تصور که با این حساب این نهاد از ضربات خمینی مصون خواهدماند و خواهدتوانست در همان جهت گذشته، که بیشتر معطوف به مراقبت از منافع آمریکا بود، عمل‌کند.

سنجش و مقایسه اشکال گوناگون اجرایِ سیاست های نئولیبرالیسم در کشور های در حال توسعه ای چون مصر، سودان، سوریه و ایران نشان می دهد׳ که ما در همه‌ ی این کشورها׳ شاهد اشکال مختلف سرمایه ‌داری فاسد و رفاقتی هستیم. همچنین در همه این کشور ها نیروهای نظامی از رانت خواری ها و خصوصی‌سازی‌ها سود می برند. در سودان، عمرالبشیر، نظامیان و اسلام‌گرایان وابسته به وی، و در مصر عبدالفتاح السیسی و نظامیان پشتیبان وی و در سوریه مهم‌ترین سرمایه داران که یا از خویشاوندان و نزدیکان بشار اسد هستند و یا از وابستگان به نهاد های امنیتی در غارت ثروت مردم دست داشته و دارند.

هیئت حقیقت یاب بنا بر اسناد و مدارک غیر قابل انکار که بر اساس قوانین، احکام، مقررات، سیاست ها، بیانیه ها، گزارشات رسمی، گزارشات مستقل، مدارک قضائی صادر شده از سوی مقامات قضائی ایران، مصاحبه های متعدد همراه با جزئیات کامل با قربانیان و شاهدان، مدارک پزشکی، عکس ها و فیلم های تائید شده و تصاویر ماهواره گرد آورده است مقامات جمهوری اسلامی را (از صدر تا ذیل) طبق قوانین بین المللی و دیوان کیفری بین المللی متهم به ارتکاب جرم و جنایت علیه بشری کرده است.

در سالهای اخیر رویکرد نظریِ برخی اسلام شناسان درمخالفت با اسلام ولایت فقیه، بیش از هر زمانی آشکار شده است. خانم صدیقه وسمقی در زمره آن دسته اسلام شناسان است که در سالهای گذشته بنیان رژیم را نقد و به چالش کشیده است. ایشان در پستی تحت عنوان، کدام پیامبر و کدام رسالت..! بن مایه های دینی مانند بعثت را زیر سوال برده و می نویسد: هیچ پیامبری از سوی خدا برگزیده نشده و وحی و فرشته و بعثت رسولان واقعیت ندارد.

رژیم ولایت ناتوان از درک زمان همچنان به یکدست سازی خود ادامه می دهد، گروهی قدرت اجرایی را در دست گرفتند که در راستای منویات خامنه ای عمل می کنند، گروهی دیگر از تاریک اندیشان و مرتجعین قوه مقننه را به تصرف در آوردند تا یکدست سازی رژیم را سرعت بخشند. با یکدست سازی همه نهاد های حکومتی، جامعه را از شکوفایی انداخته اند « فرشاد مومنی» استاد اقتصاد در دانشگاه علامه می گوید: دانشگاه را تبدیل به خانه اموات کردند، نفسی و صدایی از آن به گوش نمی رسد ( به نقل از پایگاه خبری آفتاب ) از سوی دیگر اساتید غیر همسو و یا معترض را از دانشگاه به بهانه های واهی اخراج و یا به بازنشستگی سوق می دهند در نتیجه جامعه نه تنها با بحران شدید اقتصادی روبرو شده بلکه با بحران های روز افزون اجتماعی هم روبروست.

هم اکنون کیستی قدرت آینده در جمهوری اسلامی و از جمله نشستن چه کسی بر مسند ولایت پسا خامنه‌ای، دغدغه‌ی همه‌ی جریانات این نظام و بیش از همه امر خود خامنه‌ای است. جای شگفتی هم ندارد که بسیاری چیزها رو نیست و سطح پنهان‌کاری در این عرصه بالاست و لذا از آنچه که در زیر و مربوط به جنگ قدرت می‌گذرد و نیز انواع توطئه‌ها برای این امر، صرفاً اطلاعات اندک در دست است. با این همه نشانه‌ها در این زمینه کم هم نیستند. نظر به حدت مغلوبه بودن جنگ قدرت، نمودهای بیانگر غوغای پشت صحنه بروز‌ بسیار دارند و هر روز هم که می‌گذرد، اقسام دسته‌کشی‌ها در این یا آن شکل باز بیشتر سر بر می‌آورند.

ادبیات شبه فاشیستی موجود در شبکه‌های اجتماعی چه بخواهیم و چه نخواهیم بخشی پایدار از ادبیات فارسی مکتوب و یا غیرمکتوب شمرده می‌شود. در این نوع از ادبیات به پیشینه‌ی نژادی ایرانیان می‌بالند و به آن فخر می‌فروشند. عرب‌ها را نیز خوار می‌شمارند و با الفاظ ناشایستی از ایشان یاد می‌کنند. در همین راه اگر لازم باشد برایت از شاهنامه نیز نمونه و مثال می‌آورند. حتا برای افتخار به نژاد ایرانی از نوشته‌های صادق هدایت، میرزاده‌ی عشقی، ایرج میرزا، آقاخان کرمانی و دیگران هم مثال می‌آورند. هم‌چنین برای اثبات دیدگاه‌های نژادپرستانه‌ی خود متن‌هایی را می‌نویسند و آن‌ها را به نویسندگان معاصر یا امثال کوروش و زرتشت نسبت می‌دهند. آن‌وقت قرار است با نوشته‌هایی ساختگی اما هدفمند به چالش و دشمنی با دیگران بشتابند.

روند رو به گسترش جنبش های اجتماعی به تنهایی ضامن گذار به دموکراسی نیست، باورهای مردم به اصول دموکراتیک و حقوق شهروندی، حق حیات، دفاع از حقوق اقلیت ها و قانونمند نمودن انها عوامل اصلی گذار به دموکراسی را فراهم میکند. آنچه ضامن چنین روندی است توانمند سازی مردم از مسیر تشکل های مستقل همچو شوراها، اتحادیه ها، سازمان های صنفی مستقل وبه یک کلام تقویت جامعه مدنی است که شهروند در مرکز آن قرار داشته وزمینه گذار به دموکراسی را مهیا میسازد. بدین طریق تغیر در پائین و در بطن جامعه بوجود میاید نه از طریق دستورات رهبران از بالا.

جنبش زن زندگی آزادی بخش مهمی از اپوزیسیون مردانه ایران را نیز غافلگیر کرد که نه برآمد چنین جنبشی را پیش بینی می کرد و نه با شعارهای آن پیوند محکمی داشت. بخش مهمی از اصلاح طلبان به دلیل باورهای محافظه کارانه خود از آنجا که این جنبش را ساختارشکن، رادیکال و چالشگر هنجارهای سنتی و استبداد دینی یافتند، سکوت پیشه کردند. هرچند بخش های رادیکال تر اصلاح طلبان از آن متاثر شدند.

بطور کلی هرنظامی برای بقاء خود باید بتواند مؤلفه‌های اصلی و بنیادی و وجودی خویش را در حوزه‌های گوناگون اقتصادی و سیاسی و فرهنگی ( و ایدئولوژیکی) بازتولیدکند و گرنه صرفنظر از چگونگی و زمان درهم شکسته‌شدنش، به‌سرانجام محتوم خود رسیده و به‌پایان سلام‌ خواهدداد. پارادایم اسلامی سیاسی آن‌هم از ترازولایت فقیه، یعنی از گونه‌ای به‌غایت ارتجاعی، به‌مثابه یک سیستم درون بود با ارزش‌ها وهویت‌خودویژه‌ای متولدشده و اکنون بیش از هر زمانی به‌مرزهای ناتوانی کامل در بازتولیدخود و به مرحله بحران بقاء رسیده‌است.

همین حالا هم اگرچه اکثریت مردم، هم تمایل و هم انگیزهٔ لازم برای براندازی نظام فعلی را دارند، و این تمایل و این انگیزه باید محور هر استراتژی و تاکتیکی در مبارزه باشد، راهکار هایی از جنس «آتش جواب آتش» آن راهنمای ره‌نشناسِ فرومانده در گل و لای خودساخته، چیزی جز یک برخورد مکانیکی و خطی و دقیقاً عکس‌العملی با پدیده‌یی دیالکتیکی نیست.

این انتخابات در شرائطی برگزار ‌شد که جامعه‌ی ما بعد از یک کشاکش انقلابی دگرگون شده‌است. این ادعا که «دشمنان» خامنه‌ای در بیرون از مرزهای کشور‌اند توهمی بیش نیست، «دشمنان» خامنه‌ای در خیابان‌ها و در شهرهای مختلف کشور حضور دارند و در برابر گلوله و قتل و کشتار ایستادگی می‌کنند و هنوز هم ایستاده‌اند و خواهان تغییر وضعیت فعلی هستند و فضائی را در کشور ایجاد کرده‌اند، که ورود به بازی حکومت را برای حتی نزدیکان خکومت نیز دشوار ساخته‌اند. «جهاد» خامنه‌ای علیه این »دشمنان«، شکاف بین حکومت و مردم را غیر قابل بازگشت کرده‌است. انتخابات نمایشی حکومت بعد از یک سال جنبش «زن، زندگی، آزادی»، تلاش عبثی برای نمایش شرائط عادی در کشور و ثبات یک نظام ورشکسته‌ است. این انتخابات بیان واضح این واقعیت بود.

دو سده و نیمی که از برآمدن اقتصاد سرمایه‌داری می گذرد׳ نشان می دهد که׳ به گفته ی مارکس׳ سرمایه داری اقتصادی پویا است׳ که به گونه ای درنگ‌ناپذیر از ژرفنای خود هر دم دگرگون می شود. این دگرگونی ها׳ در پی رقابت ها و فعالیتهای نوین اقتصادی׳ با بکار گرفتن تکنولوژی مدرن و پدید آمدن روش های تولیدیِ نوین و به همراه آن بازآفرینی کالاهای نو و یا فرصت های تازه ی تجاری در گُستره صنعتی موجود پدیدار می گردد.

سنگ بنای دوران پساخامنه‌ای با همه تهدیدات و مخاطرات بی ثبات کننده‌اش، مشخصا در انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی این دوره بنا نهاده می‌شود. آن چه‌که در استراتژی خامنه‌ای گام اول نامیده می‌شود و خود شامل ۵ مرحله بوده است، در یک راه‌پیمائی طولانی به‌ویژه در چهارسال اخیر تا آن‌جا که به‌ساختارقدرت مربوط می‌شود، بخش غیرانتخابی، یعنی قدرت واقعی و موسوم به هسته سخت قدرت و «دولت پنهان» توانست در یک راه‌پیمائی پر پیچ وخم، بخش‌های «انتخابی» یعنی دولت و مجلس را هم به کنترل مستقیم خود درآورد.

تاریخ نشان داده که کودتا و هم کورتاژ و مداخلات ویژه در پروسه ی انقلابات را عموما آمریکا و نیز کشورهای صنعتی که بیش از دیگران، هم به بازار فروش تولیدات صنعتی و هم به چپاول معادن و مواد اولیه علاقه دارند، انجام می‌دهند و آنها برای تسهیل در این کار، چندین دهه است که بطور منظم در حال تربیت و ساختن «کادر» برای «خدمت» در کشورهای جهان سوم ‌و کشورهای صاحب منابع غنی نفتی و غیره هستند. و این «کادرها»ی بیشتر مسلمان، غالبا در قاموس «محقق» و «استاد» و «متخصص» هستند که به آنان وِجهِه و اتوریته علمی-تخصصی می‌بخشد و اینان بویژه در انقلابات، «اسکلت» اصلی کادر اداری و فنی رژیم آتی آن کشور را می‌سازند. البته چلبی‌ها و کرزای‌ها هم نمونه‌هایی دیگر بوده‌اند که در راس هیئتی از این حضرات «قلفتی» نازل شده‌اند!

مردم ایران مفتخرند که با تحریمی گسترده در انتخابات مهندسی شده ۱۱ اسفند ۱۴۰۲، نگذاشتند نظام ولایت مطلقه فقیه بتواند ادعا کند مردم ایران را در پشت خود دارد.
این انتخابات مهندسی شده هم از نظر میزان رأی دهندگان و هم از لحاظ درصد اندک آراء منتخبان، شکستی تاریخی برای نظام ولایت مطلقه فقیه بویژه رهبر آن خامنه ای به شمار می‌رود. بویژه که این اولین انتصابات نظام پس از جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" است.

رژیم با خالص سازی خود افراد دستچین شده ای را به مجلس فرستاده است که هیچگونه برنامه ای برای برون رفت از بحران سیاسی و اقتصادی ندارند، حتی مفاهیم اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را درک نمی کنند، نتیجه آن عمیق تر شدن همه جانبه بحران خواهد شد، شکاف در راس هرم افزایش خواهد یافت، دست و پای سپاهی ها که در همه نهاد ها نفوذ کردند دراز تر خواهد شد و سایه استبداد بیشتر از گذشته بر کشور گسترده تر خواهد شد، برای گذر از بحران همکاری، همبستگی و عزم نیرو های مترقی ضرورت تاریخی است که باید هرچه زودتر سازماندهی شود...

جنبش انقلابی زن زندگی آزادی، به‌عنوان یک چشم‌انداز پویا و تحول‌آفرین مطرح است. این جنبش باعث ظهور آرمان‌های زنانه‌تر شده است. زنان اکنون به دنبال حقوق و آزادی‌های بیشتر و مشارکت فعال در تصمیم‌ گیریهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند. همانطور که در فرانسه، حق سقط جنین در قانون اساسی به‌رسمیت شناخته شد، زنان ایرانی نیز باید صاحب این حق بشوند. همانطور در جهان، زنان حق انتخاب نوع پوشش خود را دارند، زنان ایرانی نیز باید از این حق برخوردار شوند، همانطور حق برابر تحصیل و اشتغال در جاهای دیگر برای زنان برسمیت شناخته شده است، حکومت حق ندارد قیم زنان در این عرصه شود.

خیل عظیم زنانی که از نخستین روزهای حاکمیت رژیم اسلامی زنان که از ابتدایی ترین حقوق و آزادی های خود محروم شدند، نقص عضو شدند، با این همه میدان نبرد علیه جهالت را ترک نکردند . نمی دانم با کدامین واژه ها به زنانی شاد باش گویم که در سال های ۶۰ و ۶۷ در حسرت دیدار فرزندشان روی در نقاب خاک کشیدند . براستی چه سان می توان به زنانی که تا رموهایشان خنجری بود بر دیدگان حاکمان جهل و شرارت روز ۸ مارس را تبریک گفت بی آنکه فریاد زد با چشم تو چه کردند ؟ می توان به مادر مهسا و نیکا و کیان .......و هزاران مادر داغدیده با تبریک روز زن از بار غم و دردشان کاست ؟

به گمان من، جناح "باز"ها، از نتیجه این انتخابات، نه تنها خوشحال نیست، بلکه به یک حالت دیپرسیون سیاسی دچار خواهد شد. چون به گفته تحلیلگر فوق الذکر، این "انتخابات"، دفاع از تداوم بقاء سلطه اسلام سیاسی در ایران را از طیف بسیار وسیعی، سلب کرد. یعنی طرفداران وسیع و رنگارنگ و دگراندیش و گاه چپ و حتی انواع سوسیالیستهای "ملی" و "خلقی" قدیمی و جدید. طیف وسیعی که "ساختار سنتی انتخابات از مشروطه تاکنون"، ریسمان وحدت و ائتلاف رسمی و غیر رسمی آنها بوده و کماکان هست.

شیوه تولید سرمایه داری پیچیده ترین شکل و شیوه ی تولید کالایی بربنیان مالکیت خصوصی است. این شیوه ی تولید که در فرگشت تاریخ بشر، در میان سده های ۱۶ و ۱۹ میلادی׳ در روندی پُر رویداد پدید آمد، دستاوردهای سُترگ و دوران سازی׳ هم برای اقتصاد جهانی׳ و هم برای بشریت و تمدن بشری داشته است. سرمایه׳ ورای پیشداوری‌ها׳ سدِ راه های شکل گیری مناسبات تولیدی نوین و پیش روی نیروهای تولیدی بارآور׳ و مرزهای بازتولید شیوه های کهن زندگی را با پیکاری انقلابی در هم شکست و چشم اندازی تازه برای پیشرفت جامعه انسانی گشود.

در این دوره به شگرد تازه ای دست زده است که بی گمان نشان از استیصال و فروپاشی درونی آن است. پر واضح است آنها با در اختیار داشتن شماره ملی بسیاری از مردم اقدام کرده و به کاندیدهای حکومتی و وابسته رای دادند تا از این طریق اختلاف اکثریت تحریمیون را با اقلیت بسیار محدود رای دهندگان کاهش دهند. این اقدام در کنار تقلبهای آشکار دیگر به لحاظ اخلاقی در جهان بی سابقه بوده است و اوج ذلت و خواری رژیمی را به نمایش میگذارد که اساسا از مردم بریده و می داند افکار عمومی در کشور ما بشدت مخالفش است.

پیش از این دیدیم که در برابر تهدید انگلستان و شرکت نفت به خروج کارکنان و کارشناسان انگلیسی از ایران و تبدیل آن به حربه ای علیه ملی شدن صنایع نفت ایران مصدق تصمیم دولت خود به اخراج این کارکنان در تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۵۱ را اعلام کرد. انگلستان که انتظار چنین واکنشی را نداشت اعلام کرد که مسأله را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع می‌دهد و از دولت آمریکا خواستار پشتیبانی شد.

در همه سالهای گذشته سیاستهای دولت دست راستی اسرائیل، در رشد تروریسم و در صدمه به اعتبار دموکراسی، در انظار جهانی این ارزشمندترین دستاورد بشری نقش مستقیم داشته است. یکی از راه حل های موثر مهار و نابودی تروریسم اسلامی پایان دادن به این روند فاجعه بار از طریق تحمیل اراده جهانی به اسرائیل در پذیرش دولت مستقل فلسطین و خروج اسرائیلی ها از کولونی های ساخته شده در ساحل غربی رود اردن است. تا زمانی که کشورهای دموکراتیک این راه حل عادلانه را که منطبق با قطعنامه های متعدد شورای امنیت نیز هست به اسرائیل تحمیل نکنند، سیاستهای ستمگرانه اسرائیل ادامه خواهد یافت که پیامد آن تولید و بازتولید تروریست های حماس، جهاد اسلامی، حزب الله، حوثی های یمن و انواع جهادگران مورد حمایت رژیم اسلامی ایران و روسیه است.

واقعیتی که دکتر نوری علا کاملا از آن بی‌خبر بوده، ولی قضاوت کرده است و از عناوینی می‌گوید که اساسا در آن شب بیان نشد. از این گذشته فکر نمی‌کنم که دکتر نوری علا که سال‌هاست کم و بیش با افکار هودشتیان آشنا هست، تردیدی در افکار من نسبت به اعتبار «یک کشور – یک ملت» (دولت - ملت) برای ایران داشته باشند. از نگاه من ایران یک سرزمین یک پارچه، متشکل از اقوام/گروه های اتنیکی متعدد است، که همه آ‌نها دارای حقوق مساوی هستند و آن حقوق را بر اساس «حقوق شهروندی»، نه برتری یک قوم/گروه اتنیکی، مید‌انم.