چپ ، از یک‌سو در پاره ای از موارد، با از دست دادن دفاع خود از سکولاریسم، و نیزاز سوی دیگر،با از دست دادن پشتیبانی طبقه کارگر، اکنون مورد سرزنش یهود ستیزی نیز قرار گرفته است. و بر اساس یکی از معتبرترین مؤسسه نظر سنجی در فرانسه IFOP ، در انتخابات پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۲۴، مردم به حزب نزدیک به رئیس جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون ۴۱ در صد، به حزب راست افراطی مارین لوپن، ۴۲ درصد و به حزب چپ افراطی ی ژان لوک ملانشون، ۱۷ درصد اعتماد نشان داده اند. و آنچه را که نباید از یاد برد، از سال‌ها پیش، چپ در فرانسه چشمان خود را به رشد ِ یهود ستیزی بست و این شد که حزب های راست و راست اقراطی توانستند به دفاع ازمقابله با یهود ستیزی، جای خالی آن‌ها را پُر کنند. فلیپ برنارد- لوموند

متن حاضر حاصل دیدار و گفت‌وگوی هایده مغیثی با مصطفی عبدالمجید حمدان، دبیرکل پیشین حزب کمونیست فلسطین، در سال ۱۳۸۵ در محل زندگی وی در روستایی نزدیکی رام‌الله است. با گذشت حدود دو دهه از این گفت‌وگو هشدارهای عبدالمجید حمدان نادیده گرفته شد. از سویی، اسراییل موفق شد فلسطینی‌ها را به درگیری نظامی بکشاند و از سوی دیگر نیروهای مترقی و چپ فلسطینی خطی مستقل از نیروهای قدرتمند بنیادگرا دنبال نکردند. اهمیت این گفت‌وگو در شنیدن این صدا از درون فلسطین و از سوی یکی از مبارزان کارکشته‌ی چپ فلسطینی است. با این توضیح که نخستین بار این گزارش در شماره‌ی ۹۲-۹۳ نشریه‌ی آرش منتشر شد و متن حاضر بازنشر آن با اندکی حذف و ویرایش است.

ما به عینه شاهدیم که تلاشهای سازمان ملل و قطعنامه شورای امنیت (بطور سمبولیک) در وادار نمودن دولت اسرائیل به پذیرش آتش بس تا کنون ناکام مانده است. جنبش اجتماعی در حمایت از مردم غزه و فلسطین که در ماههای گذشته به طور مستمر و گسترده در صحنه حضور داشته و با سازماندهی اعتراضات گسترده جهانی در افشای جنایات اسرائیل نقش برجسته و تعیین کننده ایی ایفاء نموده، می توان گفت این نیروی اجتماعی تنها نیرویی است که خواهد توانست با سازمانیابی منسجم تر و وسیع تر در هم سویی با حکم دادگاه لاهه در پاسخ به شکایت آفریقای جنوبی علیه اسرائیل مبنی بر نسل کشی اسراییل در غزه ، سياست جنگى دولت اسرائیل را متوقف نموده و پایانی باشد بر جتایات دولت اسرائیل و حامیانش در منطقه خاورمیانه.

کابینه جنگی که از همان ابتدا تصمیم گرفت تلاشهای خود را بر غزه متمرکز کند، چگونه قصد دارد یک سازمان تروریستی را که شش ماه است با ان میجنگد، شکست دهد و در عین حال وارد جنگ با یک ابرقدرت منطقه ای شود؟ ما حتی به موضوع ایالات متحده که به صراحت مخالف حمله اسرائیل به ایران است، وارد نشده ایم. رئیس جمهور جو بایدن هنوز هم حداقل در حال حاضر، به دفاع از اسرائیل متعهد است، ، "اما در چند هفته آینده او ممکن است در جای دیگری در تفکر سیال خود باشد."

تمرکز دیدگاه جهانی ومحلی (بویژه انها که به رغم موج تبلیغات چشم و دلشان همچنان نگران اوضاع غزه است) با توجه به میزان تخریب و مرگ ناشی از اقدامات نطامی اسرائیل در غزه قابل درک و طبیعی است،. اما حتی در حال حاضر، به ویژه در حال حاضر، مهم است که به یاد داشته باشید که غزه یک جهان جداگانه نیست و تخریب ان در خلاء رخ نمی دهد، بلکه بخشی جدایی ناپذیر از منطق سازمان یافته و فکر شده رژیم اپارتاید اسرائیل در کل منطقه بین رودخانه و دریا است.

اردن، عربستان سعودی و دیگر کشورهای منطقه در حال رقابت برای متعادل کردن ثبات داخلی خود با همسویی با امریکا و حتی اسرائیل هستند. چشم انداز حمله اسرائیل به ایران ممکن است انها را از پیوستن به ائتلاف با اسرائیل در برابر ایران منصرف کند.
در پی دفاع هماهنگ موفق در برابر حمله ایران، احتمالا درخواستها و تلاشهائی برای ایجاد اتحاد علیه تهران تجدید خواهد شد. اما عاقلانه است که به یاد داشته باشیم که عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر در ائتلاف دریایی که امسال توسط ایالات متحده برای جلوگیری از حملات حوثی ها به ترافیک دریایی دریای سرخ تاسیس شد، شرکت نکردند. این در حالی است که هر سه، به ویژه مصر، از تجاوز(کذا) حوثی ها اسیب جدی اقتصادی دیده اند.

از زمان حمله روسیه به اوکراین بمنظورالحاق به خاک خود بیش از دوسال میگذرد.جهت جلوگیری ازاندیشه تجاوزات بعدی روسیه به سایرممالک، کشورهای قدرتمند عضوناتو برهبری امریکا تا کنون کمک های تسلیحاتی، مهمات و مالی فراوانی به اوکراین کرده اند که همچنان ادامه دارد. پوتین در عرض این دو سال چندین باراروپا را تهدید بمب اتمی کرده است که اگرراه دیگری باقی نماند، مثلا برلین، پاریس و یا لندن را با بمب اتم هدف قرارخواهد داد. صرف نظرازجدی بودن این تهدید، بار دیگرموضوع بمب اتمی بسیار مطرح شده است.

بنظر من، بیهوده است که به دنبال اصلاح اسلام باشیم : اصلاح فقط به نفع کسانی است که می خوا هند خودشان را اصلاح کنند و تحمیل آن بر بیش از دو میلیارد نفر غیر ممکن است. نزدیک به دو قرن است که صحبت از اصلاح اسلام می‌شود ! مسلمانان و غربی‌ها منتظر یک ناجی صلح آفرین هستند، اما اسلام نیازی به آن‌ها ندارد. و شانس زیادی وجود دارد که حتی اگر مارتن لوتر کینگی هم زنده شود، نتوان انتظار معجزه ای داشت. زیرا بر خلاف آئین کاتولیک، هیچ ساختار متمرکزی دردین اسلام وجود ندارد که بتواند انرا تحمیل کند.در نتیجه، اگر بخواهیم اسلام را به یک اصلاحی که مدام به زمان ها ی بعد موکول می‌شود محکوم کنیم، موضع متواضعانه تر این است که با تکیه به کثرت گرایی سیاسی- مذهبی، دولت را در مسائل دینی بی طرف اعلام کنیم. شاید بدینگونه اسلام ِ اسیر ِ برتری طلبی خود، بتواند به خواسته اش بیشتر نزدیک شود.

حتی یک رهبر مطلقه توانمند نیز می‌تواند دچار شکست شود، همانطور که نتیجه انتخابات محلی نشان داد که انگاری می توان پایان یک سلطنت را اعلام کرد، حتی اگر اردوغان هنوز چهار سال از دوران ریاستش باقی مانده باشد.  عوامل متعددی نقش مهمی داشتند: اول از همه اقتصاد، با تورم ۶۰ درصدی و سیاست مالی مشکوک.  اما ما نمی توانیم فرسودگی قدرت و فساد ناشی از آن را فراموش کنیم.  در این زمینه،  بین رژیم هایی که دیکتاتوری شده اند - مانند رژیم ولادیمیر پوتین که اکنون بدون کوچکترین خطری با انتخابات روبرو می شود - و رژیم های استبدادی یا غیرلیبرال که فضای مانور را برای اپوزیسیون سیاسی باقی می گذارد، ضروری تمایز قائل شد.