پوتین در کنار لشگرکشی به سوریه با بنیامین نتانیاهو و محمود عباس هم به گفت و گو نشست تا در آستانه مجمع عمومی سازمان ملل به غرب بگوید نبض منطقه در مسکو می زند. او احتمالا در نشست همگانی سازمان ملل نشان خواهد داد که ماکیاولیست ها هم بعضی وقت ها می توانند در نقش ناجی ظاهر شوند.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه ظاهرا دارد به تحقق آرزویی کهنه نزدیک می شود: تثبیت موقعیت استراتژیک روسیه، بار دیگر به عنوان یک ابر قدرت. دست کم او در سخنرانی روز ۲۸ سپتامبر خود در مجمع عمومی سازمان ملل می کوشد نقش رهبر چنین کشوری را ایفا کند.

زمانی در این سرزمین، بی‌سوادی، ناسیونالیسم، یهود ستیزی، نظامی‌‌گری، ظلم و جور دینی حاکم بود. کمی بعدتر؛ در دوران سوسیالیسم واقعن موجود، آمیخته‌ای از دولت رفاه و دولت پلیسی سکان حکومت را در اختیار داشت. با این وجود، احساسی که به هیچ‌وجه قابل انکار نیست، احساس برابری و ارزش انسانی برای همه‌ی مردم حتا کارگران دون‌پایه وجود داشت. احساس رشد تدریجی و پیشرفت نیز هماره در مردم وجود داشت. اکنون اما بدیهی است که «نژادپرستی» جای همه‌ی آنها را گرفته است.

با ورود مهاجران و متقاضیان پناهندگی به مرزهای اتحادیه اروپا تبلیغات وسیعی توسط گروه های خارجی ستیزان و نژادپرستان صورت می گیرد تا بلکه جو خارجی ستیزی در جوامع اروپایی تقویت شود. در شبکه های اجتماعی این گروه ها به پیش داوری ها و اطلاعات نادرست بسیاری دامن زده می شود تا بلکه ترس از مهاجران و پناهندگان در جوامع اروپایی افزایش یابد. در این رابطه سازمان عفو بین الملل بلژیک برای روشنگری و مبارزه علیه خارجی ستیزی مطلبی را برای اطلاع اروپایی ها انتشار داده است.

برای پایان دادن به خطر داعش، تهران و مسکو خواهان تشکیل یک ائتلاف بین المللی با حضور ارتش اسد هستند، نماینده ویژه سازمان ملل از تشکیل گروه کاری با عضویت ایران، عربستان سعودی و ترکیه پشتیبانی می کند، اما آمریکا و اتحادیه اروپا حاضر نیستند ارتش اسد را به رسمیت بشناسند.
وزیر خارجه آلمان: “توافق با ایران که از دمشق پشتیبانی می کند راه تازه ای برای تنش زدائی در خاورمیانه گشوده است.”

جنبش ترامپ یا "ترامپسیم " یک نوع رفتار سیاسی نا هنجاری است که جامعه آمریکا را به سوی انحطاط می برد و می تواند آمریکایی ها ی پشتیبان ترامپ را قربانی پوپولیسم بنماید . اما آیا می تواند همچون شبه نظامیان ناسیونالیست خود نمایی یابد و با نخبگان سنتی و ریش سفیدان حزب جمهوری خواه همکاری نمایند و شیوه های حزبی را رها کنند و با استفاده از خشونت و بدون اصول حزبی یا حقوقی ، به دنبال تغیرا ت در درون حزب جمهوری خواه شوند؟

سرانجام فشارهای اسرائیل نتوانست آمریکا را از امضای توافق در مورد مسئله هسته ای ایران بازدارد. اما، آیا این تفاهم ژئوپولیتیک خاورمیانه را دگرگون خواهد کرد؟ آیا ایران و آمریکا را به همدیگر نزدیک خواهد ساخت؟ آیا مبارزه با دشمن مشترک، یعنی سازمان دولت اسلامی ائتلاف های موجود منطقه را برهم خواهد ریخت؟

به رغم هشدارهای دیوان داوری بین المللی به اسرائیل در سال ۲۰۰۴ برای پایان دادن فوری به ساختمان دیوار جدائی ، اسرائیل همچنان به ساختمان این دیوار ادامه می دهد که هر روز بیش از پیش، موجب جدائی بیشتر فلسطینی ها می شود. اشغالگر با تعیین مرز هر جا که دلش می خواهد، با ایجاد مانع در گذرگاه هائی که سرزمین کرانه باختری را تکه تکه کرده اند، سلطه اش را تحمیل می کند.

آیا توافق آلکسیس سیپراس با بسته پیشنهادی ترویکا+اورو گروپ پایان یک توهم بود که زیرفشار برنامه قدرتهای مالی به یک سوسیال ـ دموکرات گرایش پیدا کرد؟ آیا واقعا تسلیم قدرت سرمایه شد و ائتلاف چپ سیریزا به ماشین انتخاباتی در چارچوب استانداردهای مرسوم کنونی در اروپا تبدیل میشود؟ اگر چنین است پس آینده جریان انشعابی با نام "وحدت مردمی" چه میشود؟ از دل یک شکست پیروزی دیگری حاصل خواهد شد؟

از یکشنبه تا بامداد پنجشنبه (۱۰ سپتامبر) دست کم ۱۲۸ دفتر حزب دموکراتیک خلق ترکیه مورد حمله ناسیونالیست ها و طرفداران اردوغان قرار گرفت. آن ها دو بار هم به تحریریه روزنامه پرتیراژ حریت حمله کردند
با توجه به ناآرامی ها به ویژه در مناطق کردنشین ترکیه، بعید به نظر می رسد اردوغان بتواند با برگزاری انتخابات پیش رس در اول اکتبر به هدف خود برسد. او ظاهرا حاضر به تقسیم قدرت نیست و همچنان حاکمیت مطلق را می خواهد
ناسیونالیست ها می خواستند یک گروه از کارگران کشاورز کرد را در نزدیکی آنکارا مثله کنند. اما آن ها به سختی موفق به فرار شدند

تا آنجا که ازمجموع خبرهای مربوط به تحرکات میدانی و دیپلوماتیک منطقه و سوریه می توان دریافت، درهفته های آینده دگرگونی هایی دروضعیت جنگ خونبار و ویرانگر سوریه ایجاد خواهد شد و کارزار گسترده روابط عمومی کنونی درمورد پناهندگان سوری می تواند پیشدرآمدی دراین زمینه برای آماده سازی افکارعمومی باشد. حکومت آخوندی نیز این تغییرجهت را دریافته و نسبت به آن احساس نگرانی می کند. سیمای جمهوری اسلامی در یک تحلیل می گوید: «محافل سیاسی و رسانه ای غرب درحال آماده سازی افکارعمومی برای اجرایی کردن اقدام نظامی علیه سوریه هستند».

در انتخابات دوره قبلی مجلس ترکیه، ٧٩ زن به مجلس راه يافتند، در حالي كه در انتخابات اخیر مجلس ترکیه که در 7 ژوئن امسال برگزار شد، ٩٦ زن انتخاب شدند. قبل از انتخابات اخیر، بيش از نيمي از نمايندگان زن از اعضاي حزب حاكم یعنی «عدالت و توسعه» بودند، اما افزايش تعداد زنان در اين دوره به دليل موفقيت حزب «ه. د. پ.» است كه براي اولين بار به مجلس راه يافته که ٣٢ نفر از نمايندگان اين حزب را نیز زنان تشكيل مي دهند.

های اروپایی به شبح مخوفی تشبیه شده و می‌شوند که "سیستم اجتماعی و فرهنگ" این قاره را تهدید میکنند. شبح دیگری، اما، در اروپا میچرخد: شبح همبستگی و ضدّ نژاد پرستی‌. تلاش جسورانه هزاران پناهنده برای گریز از دیکتاتوری و جنگ، با کندن حفره‌های نسبتا بزرگی‌ در دیوارهای دژ اروپا، فوران درخشان و غیر قابل انکاری از همبستگی را ممکن کرده است. "سیل پناهندگان"، تعریفی که دولت ها تلاش کردند برای دامن زدن به احساسات بومی گرایانه در اروپا از آن استفاده کنند، نتیجه مطلوبی ببار نیاورد. "سیل پناهندگان" با "سیل همبستگی" روبرو شده است.

فصل جان کندن و زمانه مرگ سیاه در خاور میانه
مردم سوریه و عراق از دست چه کسانی می گریزند ؟ چرا به سوی اروپا می روند ؟ چرا آوارگان سوری به کشورهای نفت فروش و غنی عرب حاشیه خلیج فارس پناه نمی اورند ؟ چه باید کرد ؟ در این نوشتار به کوتاهی به این پرسش ها پرداخته می شود .

قبل از اینکه این عکس را ری‌توئیت کنم، خیلی فکر کردم. یک عروسک کوچک بود انگار، که با صورت روی شن‌های ساحل معروفی در ترکیه افتاده بود. یکی از ۱۱ سوری آواره‌ای که همه‌شان برای رسیدن به اروپا، سوار قایق قاچاقچیان شدند و مردند.
چیزی که بیش‌تر اذیتم می‌کند، کفش‌های اوست. کفش‌های کوچکی که می‌دانم پدر و مادرش وقتی لباس می‌پوشیدند تا سفر خطرناک‌شان را آغاز کنند، با عشق به پایش کردند. یکی از لحظه‌های دوست داشتنی من در زندگی وقت‌هایی است که صبح‌ها بچه‌ها را لباس می‌پوشانم و کمک‌شان می‌کنم کفش‌هایشان را به پا کنند. همیشه یک چیزی را عوضی می‌پوشند و همه‌مان کلی کیف می‌کنیم. نمی‌توانم فکر نکنم که این بچه یکی از پسرهای من است که رو به صورت در ساحل ‌افتاده.

کشف اجساد ۷۱ پناهجو در سردخانه یک کامیون، آن هم در قلب اتریش جبهه سیاستمدارانی را تقویت کرده است که خواستار یک قانون پناهندگی واحد و سراسری برای کل اروپا هستند. وزیرخارجه ایتالیا همچنان از اصلاح پیمان دوبلین دفاع می کند.
با کشف اجساد ۷۱ پناهجو در سردخانه یک کامیون در اتوبان ۴ اتریش، ناکارآمدی اتحادیه اروپا برای حل بحران پناهجویان آشکارتر شد. رهبران کشورهای عضو اتحادیه اروپا تا چند ماه پیش تصور می کردند بحران پناهجویان تنها مشکل کشورهای ایتالیا و یونان است. آن ها در پی فاجعه اتریش به تدریج در می یابند که مشکل صدها هزار پناهجویی که در کنار مرزهای خارجی اتحادیه اروپا انتظار ورود به یکی از کشورهای عضو را می کشند، دیگر به یونان و ایتالیا و مجارستان محدود نیست، بلکه راه حلی مشترک می طلبد.