مازیار کشوری که همراه با خانواده خود در زمان کودکی به نروژ پناهنده شده و از دوران نوجوانی وارد حزب راستگرای «ترقی‌خواه» شده است، اکنون از سوی همین حزب نماینده مجلس است و سخنگوی کمیته‌ی سیاست‌های مهاجرتی این حزب. حزب ترقی‌خواه از همان سال‌های ابتدایی که اندک هوادارانی بیش نداشت، مخالف سیاست پناهنده‌پذیری و حتا مهاجرت آفریقایی‌ها، آسیایی‌ها و آمریکای لاتینی‌ها به نروژ بوده است.

آلمان برای تحقق جهاد اسلامی علیه کشورهای مسیحی (انگیس و روسیه) دست به تجربه عجیب و غریب تاریخی زد و این اشتباه تاریخی را در جنگ جهانی دوم نیز تکرار کرد. آلمان اما در ارزیابی خویش چشم از این اشتباه بست که دولت استعمارگر عثمانی ( متحد خویش ) نه از طرف مسلمانان منطقه محبوب بود و نه تز خلافت اسلامی آن مورد حمایت کلی مسلمانان بود . در اوائل امر گرچه بعضی از مفتی ها و آیات شیعه مردم را به تحکیم زیر یوغ عثمانی دعوت میکردند... اما موفقیت ویژه ای برای دو کشور آلمان و ترکیه نداشت.

جهان هر سال در ۲۴ آوریل کشتار یک و نیم میلیون ارمنی‌ را که در سال‌های جنگ جهانی اول ساکن قلمرو امپراطوری عثمانی بودند، محکوم می‌‌کند، ولی ترکیه هنوز این "تراژدی بزرگ" را به عنوان "نسل‌کشی" به رسمیت نمی‌شناسد.
"هولوکاست ارامنه"، "تراژدی بزرگ"، "کشتار عظیم"، "جنایت مهیب"، "نسل‌کشی ارمنیان"، عناوین گوناگونی است که کشورهای مختلف بسته به رابطه‌ی سیاسی خود با کشور ترکیه، به محو فیزیکی برنامه‌ریزی‌شده‌ی نزدیک به یک‌و نیم میلیون ارمنی در بحبوحه‌ی جنگ جهانی اول اطلاق می‌کنند.

تراژدی دریای مدیترانه مشتی است نمونه خروار. این تراژدی تنها نوک قله‌ای است فرو رفته در آبهای مدیترانه. این تراژدی گوشه‌ای از تصویر بزرگی است که رسانه‌ها به مردم نشان می‌دهند. به طور روزافزون تعداد بیشتری از مردم به خاطر جنگ، درگیری‌های قومی، گرسنگی و نیازهای اجتماعی و سیاسی، پا به جاده‌ی فرار می‌گذارند. نهادهای حمایتی بین‌المللی مانند صلیب‌سرخ، سازمان جهانی پناهجویان و بنیاد حمایت از کودکان، سال پیش از بروز چنین تراژدی مرگ‌باری خبر داده بودند و کشورهای اروپایی آن را نشنیده انگاشتند.

موج پناهندگی و گریز از کشورهای جنگ زده ابعادگسترده ای پیداکرده است. فاجعه فقط در وسعت این گونه مهاجرت که حالت انفجاری بخودگرفته و به عنوان مثال طبق گزارش ها تنها در عرض شش روز به 11هزارنفر بالغ شده نیست، بلکه بیش از آن در غرق شدن هزاران پناهنده ای است که از طریق قایق ها و وسایل حمل و نقل فرسوده و فاقدشرایط ایمنی لازم و یا مملوکردن آنها با چندین برابرظرفیت واقعی خود است.

برق نبوغ درخشید. با اندیشیدن عمیق به ایران و ونزوئلا بود که توماس فریدمن، عضو تحریریه نیویورک تایمز درسال ۲۰۰۹ «نخستین قانون نفت سیاسی» - که باید با حروف بزرگ نوشته شود – را وضع کرد: «درکشورهایی که منابع نفتی غنی دارند، همیشه بهای نفت خام و آزادی ها نسبت معکوس دارد (۱)». توجه. فریدمن تصریح می کند که کشورهای نازنینی که از نفت به عنوان عصای دست استفاده می کنند از وضعیت ویژه ای برخوردارند: «به عنوان نمونه، انگلستان، نروژ و ایالات متحده از شمول نخستین قانون نفت سیاسی برکنارند».

واقعیت این است که حمله عربستان سعودی، در رأس یک ائتلاف سرهم بندی شده، به خاک یمن را نمی توان اقدامی خردمندانه توصیف کرد. این اقدام به ویژه با ماهیت فوق العاده محافظه کار نظام پادشاهی سعودی در تناقض و تضاد است و نتیجه آن نیز معلوم نیست که به سود عربستان سعودی باشد. توجیهی که می توان کرد این است که این کشور چنان از ماجراجویی ها و فتنه انگیزی های حکومت آخوندی به ستوه آمده و نگران حفظ امنیت خود شده که زمام محافظه کاری و احتیاط را ازدست داده و خطر افتادن در دام یک جنگ فرسایشی را به جان خریده است.

آغاز دفاع از خود اعراب بدون حمايت آمريكا
اعراب ده ها سال نارضايتى و خشم خود را اغلب بدرستى از مداخلات كشورهاى غير عربى در منطقه بيان كرده اند. اكنون اما بايد از خود خشمگین باشند. بمباران هوائى يمن توسط كشورهاى خليج منطق مداخلات در خاورميانه را دگرگون كرده است. اين ديگر نه آمريكا ئى ها و نه انگليسى ها بلكه كشورهاى عربى به رهبرى عربستان هستند كه به سرزمين درهم ريخته خليج عدن حمله مي كنند. جنگ براى تغيير رژيم در يمن "طوفان قاطع" ناميده مي شود. شيعيان حوثى كه اخيراً با قهر حكومت را در دست گرفته اند بايد رانده شوند و عابد رب منصور هادى، كه تا ژانويه رئيس جمهور يمن بود، بايد به قدرت باز گردانده شود.

بعد از انتشار «بیانیه پایانی مذاکرات اتمی ایران و شش قدرت جهانی در لوزان» روزنامه «واشنگتن‌پست» The Washington Post در سر مقاله خودش اوباما را زیر ضرب برده‌است. با اشاره به مضمون آن، متن کامل 'چارچوب' توافق اتمی را هم که روز ۱۳ فروردین ۱۳۹۴ (دوم آوریل ۲۰۱۵) در دانشگاه پلی تکنیک لوزان سوییس قرائت شد، آورده‌ام

بحران یمن و حمایتهای تلویحی جمهوری اسلامی از حوثی های چهار امامی شیعه که پیامد تشکیل جبهه متحدی از کشورهای عربی - سنی از عربستان گرفته تا ترکیه و پاکستان و سودان را با هدف دفاع و بازگرداندن رئیس جمهور فراری این کشور یعنی هادی بهمراه داشته است، اوضاع متشنج خاورمیانه را وارد فاز نو و خطرناکتری کرده است.

شعله های آتش جنگ فرقه ای ـ مذهبی سراسر خاورمیانه را فراگرفته است. قدرت گیری نیروهای سلفی داعش ، القاعده و امثال شان در منطقه، نتیجه شکست انقلاب عرب و تسلط دورۀ ضد انقلاب فاشیستی است. اکنون تردیدی باقی نمانده است که خاورمیانه بزرگ وارد دوره ای از جنگ هائی شده که خصلت جنگ های فرقه ای ـ مذهبی به خود گرفته است.

دومین هفته سال نو با روزهایی با فضای سنگین آغاز گردید و این سنگینی به روزهای هفته جاری نیز کشیده شد. برای این سنگینی فضا دو دلیل وجود داشت – و هنوز هم دارد - . دلیل نخست، حملات هوایی عربستان سعودی و ۹ کشور دیگر عرب یا غیر عرب متحد و موتلف با آن – ازجمله ترکیه و پاکستان – به کشور یمن است که چند ماهی است به خاطر شورش کودتاوار حوثی های شیعی شمال این کشور و سرنگون کردن دولت قانونی آن دچار ناآرامی است.