دنیز ایشچی پرتوی بر استراتژی امنیتی آمریکا دو سه سال دیگر دوره ریاست جمهوری باراک اوباما به پایان می رسد. اگر حزب دموکرات آمریکا می خواهد شانس واقعی را جهت پیروزی در انتخابات بعدی داشته باشد، باید در زمینه های امنیتی و یا بقول خودشان حفظ منافع ملی آمریکا در اقصا نقاط جهان، نائلیتهای جدی و قابل توجهی بدست آورده باشد. برای این امر فرصت زیادی باقی نمانده است. اگر به زمان بیل کلینتون بر گردیم، یاد جنگ داخلی یوگسلاویا و کشتارهای ناشی از آن می افتیم.
نویسنده: ژان آرنو دِراس هر شورشی انقلاب نیست برگردان: عباس شکری واقعیت امر این است که تاریخ «انقلاب» مردم اوکراین، تاریخ فرصتهای از دست رفته است، در حالی که انگار دولت هم در حال فروپاشی است. «آلکساندر کاتشنکو» رهبر حزب محلی شهر لوگانسک که تنها سی کیلومتر با مرز روسیه فاصله دارد، در یک گفتگوی مطبوعاتی میگوید که با دیدن عکسهای ویلای لوکس یانکوویچ، مثل سایر موارد نیز شوکزده شده. هم او میگوید: «وقتی که جوان بودیم، این ضربالمثل را آموختیم: "صلح در خانه و جنگ در کاخ". اما اکنون فساد مالی و اجتماعی همهی جامعه را فرا گرفته است.
ابوالفضل محققیانتخابات افغانستان پرداختن به این رابطه و انتخابات در افغانستان تنها از کانال برخورد بیطرفانه و حقیقتجو امکانپذیر است. آن پاسخی راضی کننده خواهد بود که تمامی واقعیتها را چه خوب و چه بد بیان کند. حقیقت را در انحصار خود نداند. و برای عبور از جاده زندگی به جادهای دو طرفه باور داشته باشد و قبول کند کسی که از مقابل تو می آید بخشی از حقیقت را با خود دارد. اگر نیمی از حقیقت برای توجیه امری گفته شود و آن نیمه دیگر در سایه قرار گیرد آن امر دروغی بیشرمانه خواهد بود. از این رو برای رضایت از جواب پایبندی به حقیقت اساس یک مناظره شفاف و بیطرفانه است!
توماس مایر حقوق شهروندی و فرهنگ دموکراسی برگردان: عباس شکری حوزه فرهنگی ناشی شده از باورهای دینی و باورهای برخاسته از اعتقادات فرازمینی انسانها است. چنین حوزهای که باورهای انسانها را شکل میدهد، بیشتر به مسایل مربوط به باورهای دینی و سعادت اخروی انسانها میپردازد. از جایی که شهروندان کشورهای جهان به ادیان و باورهای گوناگون تعلق دارند و تقریبن، بجز واتیکان، هیچ کشوری در دنیا پیدا نمیشود که باشندگان آن پیرو یک دین، دستکم پیرو یک مذهب باشند، از اینرو افراد عضو یک جامعه ناگزیرند تا تکثر دینی، دستکم مذهبی را، در جامعه خود بپذیرند.
بهروز گیلک انتخابات افغانستان؛ رفراندم بودن یا نبودن طالبان بو در این مرحله از تاریخ کشور افغانستان، پرسش اصلی به شکلی ناگفته رفراندم بودن یا نبودن طالبان بود. این موضوع بیش از انتخاب خود رییس جمهور مهم بود. مردم اقغان با حضور خود در پای صندوق ها ، نشان دادند که پیام و خواست اصلی تاریخ را خود به خوبی دریافته اند.
تقی روزبهشکست حزب سوسیالیست فرانسه شوکی تازه به یک رویکردکهنه! آنچه که بخش وسیعی ازمدعیان چپ را آچمزومجاب به شرکت در چرخه بازتولید سیستم می کند، همانا افسون رئال پلتیک است که با منطق گزین بین بدوبدتر، به جای دبنال کردن مشی مستقل به گزینه که بورژوازی درمقابلش قرارداده مبادرت می کند. بدبختانه پیدایش راست افراطی براین افسون شدگی افزوده و سبب می شود که حتی چپ ها از ترس مرگ خودکشی کنند وآراء خود را-بدون هیچ ناراحتی وجدان و چشم داشتی- حتی به کیسه امثال سارکوزی ها و شیراک ها بریزند!در حالی که اگر چپ گریبان خود را ازاین افسون شدگی برهاند، بستروافق های دیگری برای حرکت پدیدارمی شود.
کتاب توهم خطرناک - فصل چهارم تزویر و ریاکاری اتمی پیتر اُوبُرن و دیوید موریسون - ترجمه: ن. نوری زاده ما در فصل سوم توضیح دادیم که چگونه ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا در حال به چالش کشیدن ایران در مورد قوانین پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای میباشند و نیز آنها چگونه سعی دارند تعاریف و تفاسیر خود را نسبت به مفاد ین پیمان نامه به ایران تحمیل کنند. هدف این فصل از کتاب آنست که نشان دهد ایالات متحده آمریکا چگونه از خواست متحدین خود مانند اسرائیل و هند که پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را امضاء نکرده اند علیه ایران اقدام میکند و این کشور را دشمن اصلی صلح و امنیت جهانی معرفی مینماید.
گفتوگوی دنی پاستل و نادر هاشمی با یاسین الحاج صالح، روشنفکر و فعال سیاسی وجدان سوریه؛ گفتوگو با یک روشنفکر برجسته سوری رادیو زمانه یاسین الحاج صالح در گفتوگویی تفصیلی با دو نفر از استادان دانشگاه دنور آمریکا، با نگاهی متفاوت و کمتر شناخته شده به قیام سوریه، خودکامگی خاندان اسد، گروههای جهادی و دورنمای این کشور میپردازد. این گفتوگو در ۱۲ مارس ۲۰۱۴ در نشریه بوستون ریویو منتشر شده است.
یاسین الحاج صالح را غالبا صدای وجدان انقلاب سوریه مینامند. او در سال ۱۹۶۱ در شهر رقه متولد شد، در ۱۹۸۰ هنگامی که دانشجوی پزشکی در حلب بود بازداشت شد و به خاطر عضویتاش در یک سازمان چپگرا به زندان افتاد. او تا ۱۹۹۶ زندانی سیاسی باقی ماند و آخرین دوره محکومیت شانزده سالهاش را پشت میلههای زندان صحرایی بدنام تدمور گذراند.
|