دكتر سيف الله وحيدنيا، چهره اي ادبي و مطبوعاتي بود و در طول حيات خود، دست به فعاليت هاي فرهنگي مؤثري زد كه از آن ميان است انتشار كتاب دو جلدي كاروانسراهاي ايران تأليف مهندس سيروس، خاطرات سردار فاخر حكمت، ديوان وحيد دستگردي، سفرنامة ی بلوچستان علاءالملك، خاطرات و سفرنامة ی ظهيرالدوله.

هيچ كس نمى تواند ادعا كند كه من درست مى انديشم و ديگران غلطند. صِرفِ داشتن چنين اعتقاد خودبينانه ئى دليل حماقت محض است. شاملو: "نگرانى هاى من... از مهتابی به کوچه" تخیل از دانش مهمتر است. آینشتاین. همه آنچه ما هستیم نتیجه آنست که می اندیشیم. بودا

آرامشی تو،
آرامش طبیعت مرهم
بر زخم های سینه ی تاریخ
در سالهای آتش وخاکستر
تو سایبان عاطفه ای سبزی
در ظهر آفتاب جهنم.

نمی توان از این کتاب گفت و در مورد لباس تیرخورده برادر سکوت کرد. پس از اعدام برادر، لباس خونین و سوراخ‌سوراخ شده‌اش را به یادگار نگاه می دارند. در ترس از یورش مزدوران رژیم، آن را به امانت به آشنایی می سپارند. روزی سپاهیان اسلام به قبر برادر و دوستان او یورش می برند، سنگ‌قبرها را می شکنند و در جشن شادی خویش قبرها را با مدفوع حیوانات می آلایند. این حادثه و حوادث دیگر باعث می شود که در ترس حاکم، لباس برادر نیز به خانواده‌اش بازگردانده شود.

چندین چه ای غمین که بسی دور
از آستانِ شهر و دیاری؟

خوش باش ازاین که غاصب ایام
ذوقِ تو را نبسته به گاری !

گی یرمو کالدِرون در سال ۲۰۰۶ با اجرای اولین نمایشنامه از مجموعۀ چهار نمایشنامه اش بنام نوا3 در «فستیوال بین‌المللی تئاتر سانتیاگو»، همچون ستارۀ درخشان جدید نسل تازۀ نمایشنامه نویسان و کارگردانان شیلیاییِ پس از دیکتاتوری، درخشید. دو سال پس از آن نمایشنامه های کلاس و دسامبر، و سپس در فستیوال ۲۰۱۱ ویلا+گفتمان (ویلا بعلاوۀ گفتمان) نمایش داده شدند. هر چهار نمایشنامه با استقبال شدید و پذیرش عمومی روبرو شده و در چندین فستیوال بین‌المللی روی صحنه رفته و برندۀ جوایز مختلفی گردیدند.

دشمن چُنُو نبود وُ نیست
آنکو گُسست به جفا،
با زهرخندِ خنجرِ هجران
هم شام وُ هم بامدادِ ما
هم خانه را رُبود

ای آیت بهاران در پهنه زمستان
ای جاودانه یادت جاری به جان ایران
شب را چه خوش شکستی با رسم استوارت
خود را اگرچه خستی، شد ننگ فتنه عریان

هردمی آن خاربن افزون شدی
پای خلق اززخم آن پرخون شدی
جامه های خلق بدریدی زخار
پای درویشان بخستی زارزار

جالب اینکه نویسنده، پژوهش خود را با عنوان: «بازخوانی تاریخ اسلام از آخر به آغاز» خوانده و سعی براین دارد که مواضع مشترک یهودیت و مسیحیت و اسلام را از اکنون به آغاز نشان دهد. همو پس ازگفتاری کوتاه دربارۀ ادیان چند خدائی، در یکتاپرستی، با اولویت قرار دادن یهود، مسیحیت و اسلام را «دیرآمدگان» و «یا متأخرین» مینامد. و فصول مشترک را در «نقش ویژۀ مسیحیت و اسلام» توضیح میدهد:

همان ، چو ز گوینده بشنید مست
خروشان ، از آن جای ، برپای جست
ز دربان ، برآشفت و گفت این سخن
نگوید ، خردمند ، مرد_ کهن ...

دستی، فشُرد دسته ی خنجر را
پُشتی ، به زخم ِ تازه ، گواهی داد.

دستی که چون سراب ، فریبا بود
زهری ، به کام ِ تشنه ی ماهی داد.

شنیدم که در قم تجاوز گری
بزد چنگ در دامنِ دختری
شبی بود تاریک و رَه بود گُم
چنین است رهکورۀ شهرِ قم !
بد اندیشگان دشمن نیکی اند
ازین رو هواخواهِ تاریکی اند

ملک در آبِ یک روزه بمرد
خانه ویران شده ،- در آب اسیر-
رودِ جاری ، - لبریز شده از آب زیاد -
جای خالی نمانده ست باقی , در قامت رود

اينک عروس
عروس،
به کالسکه ی زر نشسته
و آرزو
دو اسب کَهَر را ، در راه سفر
به پيشانی باد بسته است

خاکستری گُر گرفت.
و من شعله يی که بالا می رفت را گرفتم و تا آسمان رفتم.
دستی مرا به زمين پرتاب کرد.
خنديدی.
و هرچه را روی زمين بود به هم ريختی.
ـ لجوج هستی تو!

سُربی سپاهیانِ منگ
می فرسایند فرسنگ به فرسنگ
فصلی به فصلِ کال
همچون مترسکانِ محال.

دیگر،
چو بند،
نمی شود
سنگی به روی سنگ،
بی هیچ
بهانه،
می زنند
بر طبل و کوس جنگ...

عبرتی شد ماجرای شیخ حسن
مبتدا و منتهای شیخ حسن

عالمی را در تحیر غرق کرد
اینهمه رأی از ردای شیخ حسن

یک فکر می تواند در مراوده با حافظه های کلامی، حسی، عاطفی، حرکتی یک یا ترکیبی از این 4 نوع باشد. گاهی انگیزه از توان حل مسئله مغز هم کمک می گیرد. در شعر روایی پلات، حل مسئله، علیت را می توان پیگیری کرد. ید شعر نو و برخی غزلیات کلاسیک چند فکر کتره ای با تداعیات، بلاغت، برخی رانشهای ناخودآگاه- بدون جهت در سطر اول شعر یعنی جهت گسترش شعر پیش بینی پذیر نیست.

موزه ی بی گناهی داستان تولد درد بار، پر پیچ و خم و هیجان انگیز انسان مدرن و امروزی از دل باورها، اعتقادات و مناسبات اجتماعی یک جامعه ی سنتی است. داستان شهری که از بیرون سال هاست پوست انداخته و در بسیاری از موارد خود را مدرن می داند، اما در درون هنوز پایش در مناسبات دوران عثمانی گیر کرده و آن وقت که پای عمل به میان می آید معیارهای آن زمانی خود را به نمایش می گذارد.

شنیدم تجاوزگر رهزنی
بزد دستبردی شبی بر زنی
بر او تاخت ، چون گرگ تازد به میش
بدینگونه بگرفت ازو کام خویش !

نو
شکوفه ای در زندگی ست
چه بهتر
که این شکوفه
. در هر خانه ای بشکفد

مشت در هوا رها، و خیال می کردیم چانه ابر قدرت ها را در هم می کوبیم. امروز اما هر قر و اطوار و رقصی را که بلد باشیم به صحنه می بریم . شاید با این خودشیرینی ابر قدرت ها را بفریبیم و ایشان را به رام و اهلی بودن خود قانع کنیم. امید خود را به شعار تدبیر کسانی می بندیم که سیاهکار و تزویرگر و ریا کارند. خیال می کنیم از طریق روابط ایشان با اولیای دولت فخیمه و "برادر" جک استروا بتوانیم پیام تسلیم و حرف شنوی خود را به گوش اربابان جهانیان برسانیم.

»  تقدیم به مردم حماسه آفرین ایران که از با تدبیرترانند!
»  گفت وگو با مرجان وحدت
»  که جان زنده ی رودم ....
»  تعبیر خواب
»  خدعه ی پاییزی
»  بلوط پیر
»  « خانه »
»  خرد در شعر
»  بچه های اعماق
»  آن که...
»  نطق جدید خاتمی
»  به بهانه پنجاهمین سالمرگ «ناظم حکمت»
»  جایگاه آزادی در اندیشه حافظ
»  زمین وامدار پینۀ دستان توست
»  من چرا این همه خاموشم
»  در زخم صداها
»  محمود سر به هوا
»  گذر از ظلمت
»  زیباییشناسی شعر-۱
»  پیشترها ، می شد
»  دیدار مثنوی خصوصیّت تجربۀ عرفانی
»  همسفر
»  نگاهی کوتاه به تاریخ ادبیات نروژ- بخش هفتم و پایانی
»  اینجا ، جای روشنایست نه تاریکی
»  «دخمرورپریده فردوسی »
»  با مادرم