شعار محوری فوروم جهانی در سال های گذشته همواره " جهانی دیگر ممکن است" بوده است اما در تجمع سال 2010 شرکت کنندگان فوروم در کنار این شعار محوری همچنین بیلان کاردهه گذشته را مورد بررسی و بحث و گفتگو قرار دادند. رئیس جمهور بولیوی مورالس و چاوز رئیس جمهور ونزوئلا و فرناندو لوگو نخست وزیر پاراگوئه هم از دیگر شرکت کنندگان این تجمع بزرگ بودند. در سال 2011 فوروم جهانی تنها در سنگال برگزار خواهد گردید.

سازمانهای جاسوسی آمریکا نقطه نظر های تازه و مشترک خود را پیرامون برنامه های اتمی ایران در گزارشی جامع آماده کرده اند. گزارش قبلی سازمانهای جاسوسی امریکا در این زمینه، که در سال 2007 انتشار یافت مدعی بود که ایران از سال 2003 به بعد برنامه های مربوط به تولید بمب اتمی را متوقف کرده است.
در بخش غیر محرمانه شده گزارش یاد شده با "اطمینان خاطر" اعلام گردیده بود که برنامه ها اتمی نظامی ایران تا میانه سال 2007 ، ( زمان تنظیم گزارش ارزیابی سازمانهای جاسوسی امریکا) از سر گرفته نشده است.

هنگامی که سخن از توسعه طلبی می رود، منظور ازدیاد جمعیت سریع است. گفته می شود که میزان زاد و ولد در یبن مسلمانان بالا بوده و دلیل آن را ماهیت کشورگشایانه دین اسلام ذکر می کنند. واهمه ای که چنین تفکری بر می انگیزد، و گاهی با گفتار برخی واعظان اسلام گرا که زاد و ولد را تشویق می کنند تقویت می شود، دور از واقعیت است.

پاسخ «نه» به ساختن مناره در یک نظر خواهی همگانی در سویس که در روز 29 نوامبر 2009 انجام شد، این کشور را تکان داد. این رای همچنین، موجی از ناباوری و خشم در اروپا و جهان اسلام برانگیخت. نه خارجی ستیزی و نه رشد گرایشات راست افراطی نمی تواند نتیجه این انتخابات را توجیه کند. در این نظر سنجی همگانی، 57 درصد رای دهنگان بر ضد ساختن مناره در سویس رای دادند و این میزان، بمراتب از طرفداران جناح راست خشن که مبتکر این نظر سنجی بود، بیشتر است.

آقای خانبابا تهرانی موضع چین در قبال برنامه هسته ای ایران را در یک نگاه تاریخی به این صورت خلاصه می کند که چینی ها در کنار ایران هستند، به این دلیل که سی سال پیش انقلابی در این کشور روی داد که سبب شد این کشور از بلوک حامی غرب بیرون بیاید و چین در نهایت می خواهد که به همراه ایران و سایر کشورهای غیر متعهد درجهان سوم بلوکی را به وجود بیاورد که در مقابل روسیه و آمریکا قدرت مانور سیاسی داشته باشد.

تنها راهی که برای جلوگیری از انهدام و نابودی پدیده فلسطین به عنوان یک دولت – ملت واحد باقی می ماند بروز و عروج یک جنبش سکولار و دموکراتیک از سوی چالشگران ضد نظام در منطقه خاورمیانه است . بروز بحران عمیق ساختاری در درون نظام و اشتعال خرده بحران های گوناگون منبعث از آن برای اولین بار در دوره بعد از پایان " جنگ سرد " این فرصت گرانبها را در اختیار نیروهای چپ خاورمیانه قرار داده که با ایجاد یک جبهه متحد سکولار ، نظام جهانی بویژه راس نظام آن آمریکا را وادار به عقب نشینی ساخته و شرایط عینی و عوامل ذهنی ( بویژه ستاد رهبری سکولار و چپ ) را به نفع آپارتاید زدائی در سرزمین های فلسطینی بوجود آورند .

مریکا بارها هائیتی را اشغال کرده تا بتواند حاکمان دیکتاتور را بر سر قدرت نگه دارد، اما در سال های اخیر یا این کشور به طور کلی به باد فراموشی سپرده شده است یا به سُخره گرفته می شده. مثلا در دوران هشت ساله دولت جورج بوش، زمانی که وزیر خارجه ی هائیتی برای دیداری به آمریکا سفر کرد، در کاخ سفید لطیفه ای در مورد او ورد زبان همه شده بود که این مضمون را داشت:«سیاه فرانسوی زبان».

اخیراً انتشارات لافابریک گزیده ای از مقالاتی را که گیدئون له وی در فاصلهء 2009ـ2006 در روزنامهء هاآرتز نوشته در کتابی 240 صفحه یی زیر عنوان «غزه» به فرانسوی منتشر کرده است. روز پنجشنبه و جمعه، 14 و 15 ژانویه جاری، ناشر دو همایش برپا کرده بود که گیدئون له وی با حاضران دربارهء موضوع کتاب به گفتگو نشست. علاوه بر ایال سیوان، Eyal Sivan سینماگر اسرائیلی که در فرانسه پناهندهء سیاسی ست (1)، ناشر، اریک آزان، که خود نویسنده و مترجم نیز هست در آن شرکت داشت.

فردی که عملیات انتحاری را موفقیت آمیز در کمپ«چپ من» به انجام رساند، توانسته بود با اونیفورم ارتش افغانستان وارد این منطقه استراتژیک شود. او زمانی موفق به انجام این امر شده بود که ظاهرآ پست نگهبانی خالی از نگهبان بوده است، بدین ترتیب بود که وی موفق شد در سالن ورزشی، مامورین اطلاعاتی را که به نظر میرسد از کابل به آنجا پرواز کرده بودند تا با مقامات بلند پایه نظامی دیدار داشته باشند به قتل رساند.

مین لرزه هفت ریشتری وحشتناکی که عصر روز سه شنبه ۱۲ ژانویه ، پورتوپرنس ، پایتخت هایئتی را ویران کرد و احتمال دارد کشته هایش حتی به دویست هزار نفر برسد ، اکنون به وسیله ای برای عوام فریبی قدرت هایی تبدیل شده که مردم هایئتی را تاکنون به روز سیاه نشانده اند. بی تردید زمین لرزه ای در این مقیاس در هر شهر بزرگ نتایج فاجعه باری به وجود می آورد ، اما مصیبت هایئتی بیش از آن که نتیجه قهر طبیعت باشد ، محصول یک فاجعه اجتماعی است که چند قدرت امپریالیستی ( که البته خود را مدافعان جهانی "دموکراسی" می نامند ) در ایجاد آن نقش تعیین کننده ای داشته اند.

ایران می‌توانست با استفاده از اشتراک زبان و نزدیکی‌های فرهنگی و علائق عمیق تاجیک‌ها به ایران زمین، به یکی از همکاران اصلی در مناسبات خارجی تاجیکستان تبدیل شود، حال آنکه مناسبات کنونی دو کشور در عمل به امضاء تفاهمنامه و صدور بیانیه‌های تبلیغاتی محدود مانده است.

هدف اولیه مهلت یک ماهه منوچهر متکی وزیر خارجه جمهوری اسلامی به غرب برای تامین سوخت راکتور آزمایشگاهی تهران، پیشگیری از تصویب قطعنامه تنبیهی تازه علیه ایران در شورای امنیت است. هدف دوم این تلاش، دست یافتن سریع‌تر به ظرفیت نظامی اتمی است، که در نتیجه آن، حمایت داخلی از نظام افزایش یافته و مهار بحرانی که تداوم حاکمیت سیاسی ایران را تهدید می‌کند آسان‌‌تر شود.
طی بیست سال گذشته که بر نامه‌های توسعه اتمی ایران با صرف میلیارد‌ها دلار طراحی و اجرا می‌شده، دست یافتن به ظرفیت بالقوه نظامی اتمی همواره هدف اصلی آن بوده است.

واقعیت این است که تحریم‌ها بهانه‌ای برای شروع حرکت استفاده از زور در آینده است. یعنی مشکل تحریم‌ها این است که چون کار نمی‌کنند، به کاربرد زور منتهی می‌شوند. عده‌ای هم از تحریم‌ها و حتی از دیپلماسی استفاده می‌کنند که در آینده برای کاربرد زور توجیه پیدا کنند. یعنی می‌گویند، خب ما خواستیم دیپلماسی به‌کار بندیم، کار نکرد، تحریم کردیم کار نکرد، بنابراین جز کاربرد زور چیزی نمانده است. بنابراین این‌گونه نیست که تحریم‌ها خودشان کار می‌کنند، بلکه آنها به خاطر عدم کاربردشان وسیله و بهانه‌ای می‌شوند برای استفاده از زور در آینده‌.

انتخاب ندا آقا سلطان، مشهورترین چهره جنبش آزادی‌خواهان ایران به عنوان «شخصیت سال ۲۰۰۹»، از سوی نشریه تایمز، چاپ لندن، نشان داد که تحولات سیاسی ایران بعد از انتخابات، علیرغم تلاش‌های گسترده جمهوری اسلامی برای سرپوش نهادن بر آن، همچنان از با اهمیت‌ترین رویدادهای جهان به شمار می‌رود.
سی سال قبل در این ایام، آیت‌الله خمینی به عنوان مرد سال مجله آمریکایی تایم برگزیده شده بود.
ندا آقا سلطان دانشجوی ۲۶ ساله‌ای که همراه با صدها هزار زن و مرد دیگر در اعتراض به نتایج انتخابات ۲۲ خرداد و معرفی محمود احمدی‌نژاد به عنوان برنده، به خیابان رفته بود، روز سی‌ام خرداد ماه با گلوله به قتل رسید.