ما جمعی از زنان ایران همدلی و جانفشانی خواهران و برادران افغان‌مان در خیزش «زن، زندگی، آزادی» را یکی از نشانه‌ها‌ی پیوند عمیق و یگانگی بین خود و آنان می‌دانیم و ضمن همدلی و اعلام همبستگی با مردم افغان، دست اتحاد و دوستی به زنان افغان می‌دهیم که تحت فشارِ لایه‌های متعدد ستم برای «زندگی» و «آزادی» می‌جنگند، و تا رهایی کامل با آنان همراه خواهیم بود.

زنان زندانی در اوین، قزل‌حصار، گوهردشت و زندان‌ها‌ی گوشه‌گوشه‌ی ایران، راسخ و پی‌گیر، حرکت‌های اعتراضی به اعدام را که از قبل آغاز شده بود و در خیزش «زن، زندگی، آزادی» گسترده‌تر و پررنگ مطرح شد، با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، تداوم بخشیده و آن‌را با قدرت و استحکام بیشتر به عمق جامعه تسری داده‌اند. آنان پای در راه رهایی گذاشته و بهای آن را با جان، آزادی و زندگی خود می‌پردازند.
ما جمعی از زنان فعال داخل کشور و هم‌بندان زنانِ زندانی در زندان بزرگ ایران، ضمن حمایت همه جانبه از این زنان و مبارزاتشان، در هر شرایطی، تمام قد در کنار آنان ایستاده‌ایم و تا رسیدن به جامعه‌ای عاری از هرگونه تبعیض جنسیتی، طبقاتی، نژادی، قومی، دینی، گونه‌ای و ...در کنار هم به مبارزه، ادامه خواهیم داد.

دوستان، همراهان «سمینار سراسری سالانهی تشکلهای مستقل زنان و زنان دگرـ و هم جنس‌گرای ایرانی در آلمان»، ما گروهی از زنان برلین تصمیم گرفتیم این سمینار را که به دلیل کرونا چند سال به تعویق افتاد، دوباره در برلین برگزار و از شما برای شرکت در این سمینار دعوت کنیم.
باهم رویدادهای چند سال گذشته به ویژه جنبش کم نظیر و تاثیرگذار زن، زندگی، آزادی را مرور کنیم که بدون برگزاری سمینار چگونه تجربه کرده‌ایم

ویژگی « سکولار و فمنیستی»ِ جنبش بسیار برجسته بود و منجر به تضعیف سنت‌های ارتجاعی، مردسالارانه و ‌مذهبی شد. مطالبات و شعارها به گونه‌ای شکل گرفت که ذهنیت بخش‌های سنتی و مذهبی جامعه را نسبت به جایگاه زنان وجوانان و انتخاب سبک زندگی، به‌طورکلی، و در شکل‌دادن به آینده‌ی سیاسی جامعه بطور عموم تغییر داد. این تغییرات در مسیر خود بخش‌های بیشتری از جامعه را از بدنه‌ی سیاسی و ایدئولوژیک حکومت جدا و چنان ضربه‌‌ی کاری‌ای به اقتدار آن وارد کرد که هیچگاه قابل بازیابی نخواهد بود. کنش‌هایی چون سوزاندن روسری وعمامه‌پرانی و ده‌ها نمود دیگر از این جمله‌اند. در کنار بی‌حجابی و انتخاب پوششِ آزادِ زنان و‌مردان و نوع سبک زندگی ، توقعات عینی مردم از نوع زندگی، روزبروز وسیع‌تر و ریشه‌ای‌تر شد و با تبلیغات و سیاست‌های ریاضت‌طلبانه‌ی حاکمیت هرچه بیشتر در تناقض قرارگرفت.