ناصر اصغری نكاتی در حاشیه رشد بی سابقه حوادث محیط كار در ایران كارفرمایان در ایران بخشی از دزدانی هستند كه دستشان در دست مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی است كه زندگی را بر مردم زحمتكش آنجا تلخ كرده و به تباهی كشانده اند. كارفرماها، كه از قضا جمهوری اسلامی بعنوان دولت ایران خود بزرگترین كارفرما در ایران است، از طریق نمایندگان خود در مجلس و قوه قضائیه و دولت و رهبری و امام زاده ها و غیره، دائم در حال گذراندن قوانینی هستند كه شرایط را هر روز از روز قبل برای استثمار وحشیانه تر و كاهش هر چه بیشتر قوانینی كه می تواند لگامی بر وحشیگری كارفرمایان بزند و امنیت جانی كارگران را بطور نسبی تأمین كند، فراهم تر كرده و آنچه را كه برایشان حائز كمترین اهمیت است جان همین كارگرانی است كه بخشا دستمزدشان هم پرداخت نمی شود!
محمد قراگوزلودستمزد به شیوهٔ ایلغاری
و چه باید کرد؟ دولت و شورای عالی کارمزد یاش بر این باورند که افزایش حقوق کارگران، حجم نقدینه گی و نرخ تورم را افزایش خواهد داد. ادعایی پوچ و واهی که چندان محتاج احتجاج نیست دولتی که به اعتراف مکرر رییس آن نظام بانکی اش سال هاست که نزدیک به ۶۰ میلیارد دلار وام به سرمایه داران پرداخته، و تاکنون یک سنت آن را پس نگرفته است، در شرایطی از تورم زا بودن صعود حجم نقدینه گی سخن میگوید که خود عامل اصلی این انبساط پولی ست.
سندیکای کارگری، شورای کارگری نیست
و انقلاب درذهن صورت نمیگیرد
گروه پژوهش کارگری سندیکا نهادی کارگری است که از درون مبارزات خود بخودی کارگران با سرمایه داران و دولت بعنوان سرمایه دار بزرگ برای گرفتن حقوق اقتصادی کارگران ایجاد میگردد و این تعریف پیش از تدوین دانش مبارزه طبقه کارگر توسط مارکس روشن بود. اما نقش شورای کارگری توسط مارکس و سپس لنین و دیگران بیشتر توضیح داده شد و بعنوان نهادی شناخته شد که پیش از انقلاب توسط کارگران و روشنفکران انقلابی برای مقابله سیاسی با سرمایه داران و دولت سرمایه دار ایجاد شده تا علاوه بر اینکه پایهای برای حزب سیاسی طبقه کارگر باشد، بتواند در پروسه و پس از انقلاب کنترل واحدهای تولیدی و خدماتی را در دست گیرد.
علی فرزانهطبقه کارگر و سازمان (بانگاهی به دیدگاه محسن حکیمی) نوشته پیش رو در پاسخ به سؤال «جنبش کارگری ایران به چه سازمانی نیاز دارد؟» تنظیم شده است و به رابطه شکل با مضمون در بررسی تطبیقی «سندیکا» و «شورای کارگری» پرداخته و بر روی نسبتهای میان «سندیکا و سندیکالیسم»، «سندیکا و مبارزه انقلابی»، «سندیکا و شورا»، «شورا و مبارزه انقلابی» و «خود به خودی و آگاهی» بر زمینه عمومی شرائط استبدادی ایران متمرکز شده است. مجموعه این مضامین در مرزبندی با مواضعی پرورده شده که آقای محسن حکیمی فعال کارگری در ایران نماینده آن میباشد.
محمد قراگوزلوسازمان یابی کارگری
۱۱. تحریف چه باید کرد
اگر هدف کارگران تغییر بنیادی جهان است – که در واقع چنین هست- لاجرم این تغییر از طریق کسب قدرت سیاسی شکل میبندد و برای کسب قدرت اتکا به تشکل کارگری به تنهایی و بدون پشتوانهٔ حزب سیاسی طبقهٔ کارگر ممکن نیست. در مورد حزب و طبقه ادبیات سیاسی چپ سوسیالیست آن قدر غنی هست که این نوشته را از طرح مجدد آن مستغنی کند.
علیرضا ثقفی خراسانیدر فصل تعيين حد اقل دستمزد هر ساله در فصل آخر سال و بیشتر اوقات در روزهای پایانی سال، حداقل دستمزد یا افزایش دستمزد مورد بحث قرار میگیرد. این بخش از تعیین میزان دستمزد و مزایای نیروی کار در سال آینده، همواره مناقشه برانگیزترین مساله مورد بررسی بوده است.
کارگران و نمایندگان واقعی آنان هیچ گونه نقشی در تعیین آن ندارند. گویا آنان موظفند آنچه را که دیگران برایشان تصمیم میگیرند بیچون و چرا بپذیرند.
ناصر اصغریپیامد اخراج اسانلو برای جنبش كارگری
سندیكای كارگران شركت واحد تهران و حومه در یك تندپیچ قرار دارد. آنچه كه در اطلاعیه مزبور آمده است، حرف دل كارگران ایران و از جمله اعضای آن سندیكا نیست. واضح است كه آن اطلاعیه و شیوه و سبك نوشتاری آن جنبش كارگری و خود سندیكای مزبور را در موقعیتی به مراتب ضعیف تر قرار خواهد داد. جمهوری اسلامی هم اكنون شروع به بهره برداری كثیف اسلامی از این موقعیت كرده است. سندیكای واحد و مشخصا هیأت مدیره آن می تواند كاری بكند كه جلوی این وضعیت را بگیرد.
سعید محمدی درباره لایحه تغییرات قانون تامین اجتماعی تامین اجتماعی حق مسلم کارگران در مادهٔ ۲۸ قانون قدیم که معادل ۳۰ درصد حقوق کارگر بیمه شده باید به سازمان تامین اجتماعی پرداخت میشد، سهم دولت ۳ درصد، سهم کارفرما ۲۰ درصد و سهم کارگر هم ۷ درصد بود. در ماده ۱۷ قانون جدید سهم کارگر به ۹ درصد افزایش یافته است و همچنین در اصلاحیه ماده ۱۶ آمده است که دولت میتواند با توجه به رونق یا تنزل بازار کار و... میزان سهم خود را کاهش داده یا به بخشهای دیگر سرایت دهد.
|