همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ایران ضمن پشتیبانی از مطالبات کارگران و حمایت از تلاش‌های آنان در جهت ایجاد تشکل‌های مستقل خود، از به رسمیت شناختن کنوانسیون های سازمان بین‌المللی کار و منشور حقوق سندیکائی در کشورمان و خواست آزادی تشکیل سندیکاها و اتحادیه‌ها در تمامی سطوح دفاع می کند. ما سندیکاها و دیگر نهاد های مدنی مشابه را از ملزومات اساسی گذار به دموکراسی و از پایه‌های اصلی جامعه‌ی مدنی می‌دانیم. «همگامی» خواستار به رسمیت شناختن روز اول ماه مه به عنوان تعطیلی رسمی کشور است. همچنین ما خواستار آزادی تشکل، تامين حقوق کار، لغو کلیه قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به زنان و تضمین کامل و بی قید و شرط برابر‌حقوقی زنان با مردان در تمامی عرصه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی و ممنوعیت اکید کار کودکان هستیم. «همگامی» از مطالبات جامعه کارگری و بویژه حق تشکل یابی مستقل آنها حمایت می کند.

مجامع اسلامی ایرانیان با تبریک روز کارگر به تمامی کارگران و زحمتکشان، بار دگر تاکید می نمایند که هرگونه جنگ از جمله جنگ اقتصادی و هر نوع تحریم که فقط قشرهای نیازمند جامعه قربانی آن شده و می شوند را محکوم می کند.
ما این رژیم مافیایی را منشاء تمامی سختی ها و رنج‌ها ی مردم ایران می دانیم. زیرا نیازهای استبداد با حقوق ملی در تضاد بوده و هستند. بنابراین اعتمادی به مسئولان این استبداد برای حل بحرانها نداریم، به عبارت ساده تر از بُحران ساز انتظار حل بُحران نباید داشت .

ما کمونیست ها در آستانه اول ماه، روز جهانی کارگر، غم از دست دادن صدها کارگر و زحمتکش را به خانواده های داغدار این عزیزان، به خانواده بزرگ کارگری ایران و همه مردم کشور صمیمانه تسلیت می گوئیم. ما خشم و نفرت خود از عاملان و آمران این انفجارهای فاجعه بار و بی مسئولیتی های مقامات جمهوری اسلامی را اعلام می داریم. ما بر این باوریم که برای از میان بردن این شرایط غیرانسانی، جنبش انقلابی مردم ایران جز این راهی ندارد که با سازماندهی تمام قدرت خود بساط حاکمیت جنایتکارانه و فاشیستی رژیم اسلامی را در هم بشکند و با سازمان دادن ارگان های قدرت خود خواب های آشفته و جنایتکارانه قدرت های جنگ طلب و سلطه جو را نیز نقش بر آب سازد.

امسال روز جهانی همبستگی کارگران و زحمت‌کشان را در شرایطی برگزار می‌کنیم که در سراسر جهان، دشمنان طبقۀ کارگر، درگیر جنگ‌هایی تمام عیار بر سر قدرت‌اند؛ جنگ‌هایی که اولین و بزرگ‌ترین قربانیان آن‌ها نیروی کار و زحمت‌اند. در شماری فزاینده از کشورهای ثروتمندِ سرمایه‌داری، نیروهای راست افراطی در قدرت قرار گرفته اند. کارکرد و فلسفۀ وجودی اصلی دولت‌های سرمایه‌داری این است که سود هنگفت برای طبقۀ سرمایه‌دار را از طریق استثمار کارگران و زحمت‌کشان تامین کنند. بدین منظور، دولت‌های سرمایه‌داری باید پاسخی برای تشدید بحران عمیق این نظام بیابند؛ پاسخی که بقای این نظام ورشکسته را تضمین کند.

طبق معمول، کارگران و زحمتکشان در صف مقدم قربانیان این حادثه قرار دارند. جان باختن و یا آسیب دیدن در حوادث ناشی از کار امر و مسئله تازه ای نیست و هر ساله دهها هزار کارگر در نتیجه این حوادث دچار آسیب های جسمی و روحی شده و یا جان خود را از دست می دهند اما ابعاد این‌چنین حوادثی آنچنان بزرگ و جانکاه است که مسئولیت ویژه‌ای را در مقابل فعالین کارگری و طبقه کارگر ایران قرار می دهد.
ما مسئولیت این حادثه و جان باختن و آسیب دیدن شمار بزرگی از هم میهنان مان را مستقیما متوجه حاکمیت فاسد جمهوری اسلامی دانسته و به شدت آنرا محکوم می کنیم.

کارگران، همراهان و حامیان آنان به شمول همه سوسیالیست های انقلابی در حالی به پیشواز اول ماه مه می روند که نظام سرمایه داری جهانی با بحران های عمیق و متعدد و انباشته شده‌ای رو در رو می باشد. این نظام ناعادلانه ضمن ادامه استثمار وحشیانه کارگران و گسترش فقر و نابرابری و افزایش شکاف عمیق طبقاتی، با سوء استفاده و استخراج بی رویه منابع طبیعی به تخریب هر چه بیشتر محیط زیستی که ادامه حیات هر موجود زنده ای به بقا و دوام آن بستگی دارد، دست یازیده است.

جنبش جمهوري‌خواهان دموكرات و لائيك ايران از همه‌ی خواست‌ها و مطالبات به حق جنبش کارگری و زحمتکشان در ایران، از جمله آزادی تشکل و سندیکای مستقل کارگری، افزایش دستمزدها، بیمه کار و بازنشستگی، آزادی و لغو حکمهای اعدام مدافعان کارگری و کنشگران سیاسی پشتیبانی می‌کند. به مناسبت روز جهانی کارگر، بار ديگر بر تعهد همه جانبه‌ی خود در دفاع از مبارزات زحمتکشان و جنبش‌های مدنی علیه نظام تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی تأکید می‌ورزیم و بازتاب‌دهنده‌ی خواست‌ها و اعتراضات آنان در خارج از کشور می‌باشیم.

مسئول اصلی انفجار در بندر عباس، حکومت فاسد و جنایتکار جمهوری اسلامی است. اولین بار نیست که این رژیم با جان مردم بازی می‌کند. در جمهوری اسلامی کتمان واقعیت‌ها، بی توجهی به موازین ایمنی در محیط کار، اعم از بنادر یا معادن و محیط‌های دیگر به یک قاعده تبدیل شده‌است. بعد از هر فاجعه‌ای از این دست، این کارگران و خانواده‌های انان هستند که زندگی‌شان تباه می‌شود و با عواقب ویرانگر آن باید به زندگی مشقت‌بار خود ادامه دهند.
حزب چپ ایران ضمن ابراز همدردی با قربانیان انفجار در بندر عباس، به خانواده‌های داغدار این فاجعه تسلیت می‌گوید؛ از همه هموطنان تقاضا می کند تا در کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان این فاجعه مشارکت کنند. این انفجار نه تنها به بندر، بلکه به کل منطقه و مردم ان آسیب زده‌است، با سازماندهی سراسری کمک‌های مردمی می‌توان از رنج آسیب‌دیدگان کاست. قطعا نهادهای فاسد رژیم مانع این کار

حزب چپ ایران فرارسیدن اول ماە مە روز جهانی کارگر را بە کارگران و زحمتکشان ایران و همەی کسانی کە برای جهانی بهتر و انسانی‌تر تلاش و مبارزە می کنند، شادباش می‌گوید.
از آغاز روز جهانی کارگر ١٤٠ سال و شروع آن در ایران ١٠٥ سال می‌گذرد، با این وصف نزدیک بە ٩٠ سال از این تاریخ رژیم های دیکتاتوری بە کارگران اجازە‌ی برگزاری آزادانە‌ی این روز را ندادە‌اند.
حزب چپ ایران روز جهانی کارگر را بە همە ی کارگران و مزد و حقوق بگیران و مبارزان راە آزادی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم در ایران و جهان تبریک می گوید و با تاکید مجدد بر حمایت خود از مبارزات و مطالبات کارگران و مزد و حقوق بگیران، همەی مبارزان و مدافعان آزادی و عدالت اجتماعی را بە اتحاد و همبستگی حول حمایت از حقوق و مبارزات طبقە کارگر دعوت می کند.

در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز رزم و بزم کارگران، لازم می دانیم حمایت قاطع خود از خواست های مشخص همه تشکل های مستقل کارگران و مزد و حقوق بگیران که در رویارویی های مستقل با استبداد فقاهتی مدافع سرمایه شجاعانه ایستاده اند و درک بسیار دقیق تر و روشن تری از مسائل جاری مبارزاتی کشور دارند، اعلام کنیم و بر خواست های آنها تاکید نمائیم.
در سالی که میان دو اول ماه طی شد، فعالان جنبش کارگری مانند همه دوره های رژیم جمهوری اسلامی، در تحت شدیدترین سرکوب ها، پرونده سازی ها، دستگیری ها، محاکمات فرمایشی و زندان های طولانی مدت قرار داشته و دارند. ما خواهان آزادی فوری و بی قیدوشرط همه فعالان کارگری و همه زندانیان سیاسی وعقیدتی بدون استثناء هستیم.

گفته می‌شود که این انفجار به دلیل محموله‌های شیمیایی خطرناک که برای مصارف موشکی در این بندر نگهداری می‌شده بوده است. نهادهای ایمنی قبلا در مورد خطر انفجار هشدار داده بودند. صرفنظر از هر دلیلی که این انفجار داشته است یک چیز روشن است لاقیدی مقامات و ارگان‌های حکومت در اتخاذ تدابیر امنیتی در مورد نگهداری محموله‌های شیمیایی و خطرناک‌. حکومت مسئول اصلی و مستقیم این فاجعه است و مردم به درست انگشت اتهام را به طرف حکومت می‌گیرند.

صبح روز گذشته یعنی روز شنبه ششم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، انفجارها و آتش سوزی های مهیبی در بندرگاه شهر بندرعباس روی داد که در اثر آن صد ها تن از هموطنان ما کشته و مصدوم شدند. تداوم انفجار ها،تخریب ساختمان ها و ویرانی ها خسارات گسترده ای را موجب گردیده است.
جبهه ملی ایران این واقعه ی اسفناک را به ملت بزرگ ایران،به ویژه به مردم شریف بندر عباس و به خانواده هایی که عزیزان خود را از دست داده اند تسلیت می گوید. و هم‌چنین یک بار دیگر یاد آور می شود که تنها در سایه ی مردم سالاری، استقلال و استقرار حاکمیت ملی است که امنیت و آزادی و رفاه و سعادت برای ملت ایران تامین می گردد و بر این تیره روزی ها و مفاسد نقطه پایان گذاشته می شود.

انفجار هولناکِ نیمروزِ شنبه، ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، بندر رجایی بندرعباس را به صحنه‌ای آخرالزمانی تبدیل کرد. در گرمای سوزان چهل درجه، صدای این انفجار تا شعاع ۵۰ کیلومتری شنیده شد و خسارات جانی و مالی فراوانی به بار آورده است. هم‌زمانی این انفجار با دور سوم مذاکرات ایران و آمریکا به این پرسش دامن می‌زند آیا دستِ خرابکاران و آشوب‌طلبان داخلی و دولت نتانیاهو در کار است. به ویژه که روابط دریایی و مبادله کالا از طریق بندر رجایی با ۸۰ بندر معروف بین‌المللی تقریباً نیمی از تجارت خارجی ایران را شامل می‌شود.

سازمان راه کارگر ضمن همدردی و تسلیت به مردم استان هرمزگان به ویژه خانواده های کارگران جانباخته، از همه نهادهای کارگری و مردمی و انسان های آزاده میخواهد که مستقل از نهادهای رژیم، کارزار وسیعی را برای کمک رسانی به مردم آسیب دیده بندرعباس و خانواده های کشته شدگان و مجروحین، سازمان دهند. ما باید اندوه و نیز خشم ناشی از چنین فجایعیی را بدل به یک انرژی مثبت برای گسترش پیکار با رژیم درمانده، ضد کارگری و ضد مردمی جمهوری اسلامی کنیم. تنها از این راه است که میتوانیم از بازتولید رویدادهای دلخراشی از این نوع، جلوگیری کنیم و آینده ای بهتر را برای کارگران، زحمتکشان و فرزندان آنها رقم زنیم.

نوشیدن دوباره جام زهر توسط خامنه ای، آن هم در سازش با دولت ترامپ، که ناشی از فشار جنبش توده ای است، رژیم را در برابر جنبش توده ای شکننده تر کرده و جنبش مردمی را در پیکار با حکومت دستخوش بحران و شکست های پی درپی، جسورتر می سازد. علاوه بر آن، حربه قطبی سازی من درآوردی برای حواله دادن همه شکست ها به آمریکا را از دست رژیم خارج ساخته و مترسک چسباندن هر حرکت و اعتراض به توطئه خارجی را نیز خنثی ساخته و بدین ترتیب در بستر بحران عمومی سیاسی کنونی، فضا را هر چه بیشتر برای پیگیری مطالبات اجتماعی و سازماندهی های گسترده تر جنبش کارگری و مردمی آماده می سازد.

رفیق حسن عربزاده، روز سه شنبه دوم اردیبهشت ۱۴۰۴، برابر ۲۲ آوریل ۲۰۲۵ با پرتاب خود و فرزندش محسن، از بالای ساختمان بلندی در برلین، به زندگی خود و فرزندش، که عمری برای نگهداری او کوشیده بود، نقطه‌پایان گذاشت. این رویداد تلخ و تراژیک یاران و دوستان او را در بهت و ناباوری فروبرد.
حزب چپ ایران با اندوهی عمیق، فقدان رفیق عزیزمان حسن عربزاده و فرزند او محسن را به فریده‌ی گرامی، خانواده، خویشان، یاران و رفقای فدائی تسلیت می‌گوید. ما هنوز ناباورانه از شوک تصمیم تلخ و دردناک او بیرون نیامده‌ایم. آن‌ چه که از او در خاطر ما ماندگار خواهد بود، زندگی پربار، متعهدانه و لبریز از انسان ‌دوستی اوست. یاد و راه او، که همواره روشنی ‌بخش مسیر رفاقت، وفاداری و تلاش برای عدالت بود، در تن و جان ما زنده خواهد ماند.

شانزدهمین کنگره سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران پس از تاخيری یک ساله، در چند جلسه به صورت مجازی از دیماه تا اسفند ١٤٠٣ (ژانویه تا مارس ٢٠٢٥) و سپس نشست حضوری در فروردين‌ماه ١٤٠٤ (نیمه آوریل ٢٠٢٥) برگزار گردید.
دو جلسه مجازی بحث پيرامون پيشنويس سند "راهبرد سیاسی" که از طرف گروه تدارک کنگره تهيه و ارائه شده بود، برگزار شد، پس از جلسه اول، پیشنهاداتی برای اصلاح و تکمیل سند ارائه شده بود که بخشا توسط گروه تدارک سند پذیرفته شد و برخی موارد پذیرفته نشد. سند اصلاح شده به همراه پیشنهادات مجددا در جلسه دوم به بحث گذاشته شد و نهایتا چارچوب سند، به عنوان سند مبنا با اکثریت آراء پذیرفته شد و تصویب نهائی آن با اصلاحات پیشنهادی به جلسه حضوری واگذار گردید.

در اول ماه مه توقع این است، جنبش کارگری و رهبران و فعالین میدانی آن همانند نیروی رهبری کننده تحولات مبارزاتی با هدف در دست گرفتن سرنوشت انقلابی جامعه همچون سکانداران مبارزات جاری توده های مردم ایران به میدان آیند. پرچم آزادی و رهایی جامعه را به دست بگیرند. کیفرخواست سراسری و کارگری را علیه نظم موجود سرمایه داری نمایندگی کنند. صفوف طبقه کارگر و اردوی کار را علیه چندرغاز مستمری تعیین شده تحت نام "دستمزد حداقل" و برای تحقق "دستمزد مکفی و شایسته زندگی انسان" متحد کنند. در اجتماعات و سخنرانیها و قطعنامه های کارگری بر تداوم اعتراضات برحق علیه تضییقات اقتصادی و سیاسی، علیه دستگیریها و سرکوب، علیه بازداشت و به اسارت گرفتن فعالین کارگری و توده ای و بر آزادی فوری همه زندانیان سیاسی و علیه اعدام تاکید کنند.

پیروان و میراث‌داران شاه، نیم قرن پس از آن فاجعه، بر خلاف چهره‌ای که به عنوان مدافعین آزادی، حقوق بشر و دموکراسی از خود ارائه می‌دهند، همچنان به روایت جعلی ساواک دربارهٔ کشته شدن ۹ فدایی و مجاهد در ۲۹ فروردین پافشاری می‌کنند؛ روایتی که ادعا می‌کرد این مبارزان در حال فرار از زندان جان باختند. آنان با بازسازی چهرهٔ جنایت‌کاری چون پرویز ثابتی و ترویج نمادهای سازمان مخوف ساواک، و سر دادن شعارهایی چون «مرگ بر سه فاسد: ملا، چپی، مجاهد»، آشکارا نشان می‌دهند که ذهن و زبانشان همچنان در همان مدار باورهای استبدادی شاه مرحومشان می‌چرخند.

وطن عزیز ما ایران، در درازنای تاریخ پر فراز و نشیب خود، همواره شاهد مبارزه و ازخودگذشتگی و شهادت جوانان آرمان خواه از نحله های گوناگون، از جمله نیروهای چپ عدالت خواه، بوده است. پنجاه سال پیش در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۵۴، بیژن جزنی، از نظریه پردازان و بنیانگذاران سازمان چریک های فدایی خلق، پس از تحمل چند سال زندان و شکنجه، و علیرغم محکومیت به پانزده سال حبس در بیدادگاه نظامی استبداد پهلوی، به همراه پنج تن چریک فدایی و دو مجاهد خلق در تپه های اوین تیرباران شدند و به درجه شهادت رسیدند.

نُه نفری که بدینسان به وسیله دژخیمان رژیم شاه ترور شدند، از جمله شاخص ترین زندانیان سیاسی آن دوران بودند. هفت فدایی خلق، که بیشتر زیر عنوان «گروه جزنی - ضیاء ظریفی» شناخته می‌شدند و از سال ۱۳۴۶ محبوس گشته بودند، هر کدام دارای تجارب و سوابق طولانی از مبارزات صنفی و سیاسی و مقاومت و ایستادگی ستودنی در زندان‌های شاه بودند. رفیق ضیاء ظریفی از جمله سازمان‌دهندگان برجسته جنبش دانشجویی در آن دوره بوده و از تجربه مبارزاتی و دانش سیاسی و تئوریک بالایی برخوردار بود. رفیق جزنی، به عنوان یک رهبر سیاسی کارآزموده و سازمان دهی توانا، در درون و بیرون زندان، یکی از بنیانگذاران اصلی جنبش فدایی بود که نظرات، بررسی‌ها و تحلیل‌های تاریخی و سیاسی او، نقش تعیین‌کننده‌ای در تدوین استراتژی انقلاب ایران، تجزیه و تحلیل و شناساندن ساختار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران و انسجام فکری و نظری جریان فدائی ایفا کرده است.

‎سالی که گذشت ، سال دشواری برای مردم ما بود .سال گسترش هر چه بیشتر فقر و محرومیت.
‎سونامی گرانی، کمر نه تنها اقشار پائینی ، بلکه اقشار متوسط جامعه را خرد کرد.سفره های مردم باز هم کوچکتر شد. تورم افسار گسیخته همره با پائین آمدن هر چه بیشتر ارزش پول ملی شدت یافت .
‎حکومت اسلامی در تمامی عرصه ها با ابر بحران های فراوانی از جمله بحران آب و انرژی
‎ روبرو بود. از تامین برق ،آب و گاز مردم عاجز بود . در اثر قطع شدن مداوم برق و گاز ،مرغداری ها ،کارگاه های صنعتی متحمل زیان های فراوانی شدند.

مادر شایگان اسطوره استقامت، زنی بود از تبار فدائی که زندگی‌اش را وقف مبارزه‌ای شجاعانه و خستگی‌ناپذیر علیه دیکتاتوری شاه و رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی کرد و در این مبارزه سه فرزندش را در دوران سلطنت دیکتاتوری شاه از دست داد.
گرچه مادر شایگان، آن گل سرخ فراموش‌نشدنی جنبش فدایی، آن روح سرکش انقلاب، آزادی و برابری در بیمارستانی در پاریس آرام گرفت، اما مبارزات و از خودگذشتگی رفیق مادر شایگان و رفقای فدائی نادر، ناصر و ارژنگ در یادها باقی خواهد ماند و در مبارزات ما برای رسیدن به سوسیالیسم و آزادی هماره همراه ما خواهند بود.
کمیته خارج کشور سازمان درگذشت رفیق مادر را به همه مبارزان راه سوسیالیسم تسلیت می‌گوید.

رفیق مادر قلبی سرشار از عشق به انسان، و به ‌ویژه به کودکان داشت. مهر پاکش به کودکان، بی ‌پایان بود. او در سال‌های دشوار کهولت، در غربت، هم‌چنان لبخند و محبتش را به اطرافیان حفظ کرد. در کنار این محبت، مصمم و قاطع و بی ‌مماشات، در برابر هر آن‌چه ضد انسانی می‌پنداشت، می‌‌ایستاد.
امروز، در حالی که پیکر پر رنج اما استوار او در بیمارستانی درحومه‌‌ی پاریس برای همیشه با زندگی وداع گفت، نام و یادش در دل ‌ها زنده ‌تر از همیشه می‌تپد. مادر شایگان، تنها یک مادر نبود، او زنی بود شجاع و رزمنده، زنی که عزمش در مبارزه علیه بیداد، همیشه زنده خواهد ماند.
حزب چپ ایران با اندوهی ژرف و قلبی مالامال از احترام، درگذشت رفیق مادر، فاطمه سعیدی (شایگان) را به خانواده، زندانیان سیاسی، دوستان و یاران، رفقا و تمامی آزادی‌ خواهان ایران، تسلیت می‌گوید.

گروە کار کارگری حزب چپ ایران همە ی کارگران، تشکلها و سازمانهای مدافع حقوق زحمتکشان را با الهام از روح همبستگی در جنبش اول ماە مە بە اتحاد و همبستگی برای دفاع از حقوق کارگران، استقرار عدالت اجتماعی و آزادی و دفاع از صلح فرا می خواند و معتقد است یگانە راە رهایی از فقر و بی عدالتی و استبداد، اتحاد و همبستگی، سازمانیابی و تشدید و گسترش اعتراضات سازمانیافتە است. بیایید با هم حول مطالبات و اهداف مشترک مان متحدانە برای رسیدن بە زندگی بهترمبارزە کنیم.

»  فدرالیسم راهی برای تجدید سازماندهی دموکراتیک ایران!
»  برگزاری جلسه دیدار نوروزی جبهه ملی ایران
»  در سوگ رفیق مادر،
»  گرامی‌ یاد و خاطره دکتر هاشم موسوی،
»  گسترش امید، در منطقه ای زیر سایه جنگ رشد و گسترش جنبش های آزادیخواهانه در ایران و کشورهای همسایه
»  از مبارزات حق‌طلبانه مردم ترکیه با تمام قوا حمایت کنیم!
»  دوازدهم فروردین روز تحمیل «جمهوری اسلامی » به‌مردم ایران