بدون تردید در سال ۲۰۲۲ مبارزه‌ برای جهانی بهتر، به تلاشی همبسته‌تر در سطح جهانی فرامی‌روید. اکنون حفظ محیط زیست به یک هدف فوری تبدیل شده‌است. همبستگی بین‌المللی با مدافعان حقوق بشر، پژواک بیشتری پیدا کرده و علیرغم استیلای خودکامگان در جوامع بسته هم‌چون کشور ما، از مرزهای ملی فراتر رفته و به یک جنبش جهانی فرا روئیده‌است. مبارزه برای جهانی عادلانه و انسانی‌تر، در این یا آن گوشه از جهان، یک گام جلوتر گذاشته‌‌است. پیروزی نیروهای چپ و عدالت‌خواه در آمریکای لاتین، از جمله در شیلی، به‌عنوان مهد آزمایش اندیشه‌های ویرانگر نئولیبرالی و چشم ‌انداز ادامه‌ی آن در دیگر کشورهای این قاره، تحولی امیدبخش در آغاز سال نو میلادی است.

در دهه خونبار شصت، بیش از دویست تن از کادرها، اعضاءو هواداران سازمان در زندانهای رژیم اسلامی اعدام شدند و یا در زیر شکنجه و یا حین دستگیری به قتل رسیدند. از جمله سه تن از اعضای دفتر سیاسی (رفقا: علیرضا شکوهی، مهران شهاب الدین و حسین قاضی). رفیق علیرضا شکوهی در دوره رژیم محمدرضا پهلوی، رهبر گروه "ستاره سرخ" و زندانی سیاسی بود. دکتر مهران شهاب الدین در دوره شاه از اعضای سازمان چریکهای فدایی خلق و زندانی سیاسی بود و رفیق حسین قاضی در همان دوره زندانی سیاسی و از اعضای مجاهدین خلق و سپس بخش مارکسیست مجاهدین بود.

جشن میلاد مسیح و اول ژانویه ، آغاز سال ۲۰۲۲ میلادی را به همه پیروان آئین مسیحیت به ویژه به هموطنان عزیز مسیحی تبریک و تهنیت می گوییم . امیدواریم در سال جدید معضلات موجود در جامعه بشری،پاندمی کرونا،جنگ ها و کشتارها،ظلم ها و شقاوت های حکومت های دیکتاتوری، بیکاری و فقر و درماندگی انسان ها و بی عدالتی ها از سراسر جهان رخت بربندد وجهانی سرشار از صلح و آرامش و امنیت، آزادی سلامتی و رفاه و سعادت برای ابناء بشر را در پیش روی داشته باشیم.

بیش از ده سال است که معلمان شاغل و بازنشسته، مطالبه‌های خود را با مسالمت‌آمیزترین و متمدنانه‌ترین روش‌های ممکن و مجاز از قبیل نامه‌نگاری، طومارنویسی، مذاکره، بست‌نشینی در مدرسه‌ها و تجمع در مقابل مجلس و دفاتر آموزش و پرورش در شهرها و مراکز استان‌ها پی گرفته‌اند.در تمام این سال‌ها آنان تحت فشار قرار گرفته و خواسته‌هایشان نادیده گرفته شده‌است؛ رهبران صنفی و شمار زیادی از معلمان کشورمان در زندان‌های جمهوری اسلامی، سالیان طولانی مورد شکنجه و آزار جسمی و روحی قرار گرفته‌اند که از جمله می‌توان به نمونه‌هایی چون محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، ناهید فتحعلیان، هاشم خواستار، مهدی فراحی شاندیز، زینب همرنگ، ستوده فاضلی و محمود بهشتی لنگرودی اشاره کرد.

رحیم شریفی که از طریق عضویت در حزب ایران عضو جبهه ملی ایران نیز بشمارمی آمد از سنخ آن مبارزان ملی بود که به هیچ عنوان سر آشتی با حکومت ارتجاعی خمینی و همدستانش را نداشت و تا پایان عمر به آرمانهای نهضت ملی و بنیادگذار آن دکتر محمـد مصدق وفادار ماند.
ما درگذشت این یار وفادار شاپور بختیار و نهضت مقاومت ملی را به خانواده ی ارجمند وی، به حزب ایران، به خانواده ی وسیع نهضت ملی و همه‌‌ی آزادیخواهان کشور تسلیت می گوییم و خود را در اندوه آنان شریک می دانیم.

این اولین بار نیست که کارگران صنعت نفت و دیگر کارگران مراکز تولیدی به دلیل استفاده از خودروهای اسقاطی و غیر استاندارد در جاده های نا امن جان خود را از دست می دهند. برخورداری از وسایل حمل و نقل با استاندارهای قابل قبول یکی خواست های اعتراضی کارگران نفت طی سالیان گذشته بوده است. اما شرکت های دولتی و پیمانکاری بنا به خصلت سودبری بیش از حد از کارگران، همواره نسبت به این مطالبه برحق آنان بی تفاوت بوده و با استفاده از خودروهای کهنه و اسقاطی کارگران را به کام مرگ فرستاده اند.

انتخابات در شیلی، به پیروزی جبهه‌ی چپ را منجر شد. گابریل بوریچ کاندیدای جبهه‌ی فراگیر چپ با کسب ۵۵.۸ درصد آراء بر رقیبی پیروز شد که نه فقط شهرت در راستگرایی دارد حتی فراتر، آشکارا از فاشیسم دهه‌های ٧٠ و ٨٠ نظامیان دفاع می‌کند و راه نجات این کشور دراز و باریک شبه قاره‌ی آمریکای جنوبی را در بازگشت به اقتدار نئولیبرالیستی ژنرال آگوستو پینوشه سلاخ ورزشگاه سانتیاگو می‌‌داند. این انتخابات، مصافی تعیین‌کننده میان نئولیبرالیسم افسارگسیخته به اتکای کلان سرمایه‌ی آمریکایی بود، با مردمی که خواهان مهار حرص و آز سرمایه‌داری‌اند. در این مصاف کلان با ابعاد ملی، بخش بزرگی از پایگاه جریان میانه‌ی چپ و راست شیلی که نزدیک به دو دهه زمام امور کشور را در دست داشت، به‌سوی چپ چرخیده است تا مبادا جمهوریت در کشورش باز هم زیر سلطه‌ی نئولیبرالیسم غارتگر رود.

شورای همکاری نیروهای چپ وکمونیست، اعدام جنایت کارانه حیدر قربانی و سایر زندانیان سیاسی را بشدت محکوم میکند و از همه مردم ایران، از همه نیروهای انساندوست و آزادیخواه درخواست می کند که علیه این رژیم جنایتکار وماشین کشتار وجنایت دولت اسلامی به اعتراض برخیزند. نباید گذاشت صدای آزادیخواهی، حق طلبی ، مطالبه خواهی، عدالت وانسانیت خفه شود، نباید گذاشت که جنایتکاران بهترین فرزندان این کشور را به جرم مقابله با جنایت وغارت وتبعیض وستم به زندان وشکنجه ودار بسپارند، نباید صدای زندانیان محبوس در ارومیه، صدای سپیده ولیلا ورسول وهیراد واسماعیل وسایر زندانیان خاموش شود، باید صدای رسای این زندانیان ،‌ صدای رسای آزادی ،برابری ،انسانیت ورهایی از حکومت دارو داغ وشکنجه باشیم.

سازمان ما آزادی اطلاعات و خبررسانی را یکی از اجزاء حیاتی آزادی و دمکراسی می داند که از ملزومات مشارکت فعال شهروندان در حیات سیاسی است. بنابراین جسارت و تلاش امثال آسانژ، منینگ و اسنودن و افشاگران دیگر برای ارتقاء آگاهی انسان معاصر از حقایق جهان سرمایه را تحسین می کنیم. جای آسانژها، سنودن ها و مینیگ ها در زندان و تبعید نیست؛ آن ها قهرمانان آزادی و دمکراسی هستند. اما محکوم ساختن آسانژ به مرگ تدریجی، گواهی از افول آزادی های سیاسی در دمکراسی های لیبرال می باشد.

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، دفاع از مطالبات معلمان را وظیفه خود و همه نیروهای آگاه و مترقی جامعه می داند و بر این باور است که حمایت و همبستگی دیگر جنبش های اجتماعی، بخصوص جنبش کارگری، و همچنین همراهی و همدلی دانش آموزان و اولیاء آنان با مطالبات فرهنگیان، تکیه گاه موثری برای پیشبرد اعتراضات و اعتصابات سراسری معلمان خواهد بود.

حمله فیزیکی به گوهر عشقی، مادر دادخواه کارگر آگاه و مبارز جانباخته ستار بهشتی و صحنه سازی برای توجیه آن، گرچه در مقایسه با ابعاد توصیف ناپذیر جنایات 43 ساله حکومت سرکوبگر و وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی همچون قطره ای از یک اقیانوس می نماید، اما اوج هراس سردمداران حکومت از توده هایی را به نمایش می گذارد که با تنی زخمی از سرکوبهای خونین دشمن، همچنان در حال التیام خود و جوشش و برخاستن به منظور نابودی تمامی دستگاه سرکوب و ظلم سرمایه داران حاکم و ولی فقیه‌شان و کلیت رژیم جیره خوار حاکم می باشند. بی تردید، این جنایت کثیف، همچون آواری بر سر سازماندهندگان و فیلم سازان توجیه گر آن خراب خواهد شد.

حاکمیت یک دست اسلامی تاکنون بر شمشیر تکیه کرده و به حکومت منحوس و ویرانگر خود ادامه داده ، اما نمی تواند روی شمشیر بنشیند. یکپارچه و لاغر شدن حاکمیت ولایت، این نهاد بحران زا و ویرانگر را عریان در برابر مردم قرار داده است. حالا حتی جناح های حکومتی هم تلاش می کنند از آن برائت بجویند. ریرش های گسترده از بدنه اصول گرایان و اصلاح طلبان بیش از پیش شعار طلائی «اصلاح طلب ، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا» را به واقعیتی غیرقابل انکار تبدیل کرده است. جنگل مردم به حرکت درآمده است. و دیر نیست که حاکمیت لخت و عور شمشیر به دست در زیر گام های آرام، اما استوار توده های میلیونی سازمانیافته و با برنامه مردم به زباله دان تاریخ فرستاده شود.

سلطه گری به نام دمکراسی، جهان را پس از جنگ دوم جهانی به جای برقراری امنیت دچار بحران ساخته است. تقسیم کشورها به سلطه گر و زیر سلطه، تمامی حق را به سلطه گر داده و سیاست یک بام و دو هوا را برقرار کرده است. در زمان ریاست جمهوری ترامپ، یک سردار سپاه به دستور او ترور شد، در حالی که جهان تروریسم را محکوم می کند، میبایست ترامپ و دولت آمریکا را هم به عنوان دولت حامی تروریسم محکوم می کرد. وارد آوردن فشار به دیگر کشورها برای تحریم اقتصادی ایران، زیر پا گذاشتن حقوق ملی همان کشورها می باشد و محکوم است.

در آذرماه سال جاری، از سرکوب خونین جنبش ملی–دموکراتیک آذربایجان در ایران موسوم به نهضت ۲۱ آذر، ۷۵ سال می‌گذرد. جنبشی غرقه در خون، که بر ارزش‌ها، آماج‌ها و دستآوردهای هنوز الهام‌بخش مبارزات عدالت‌جویان و آزادی‌خواهان آن همچنان می‌توان بالید. جنبشی که چه از سوی شوینیست‌های مرکزگرای آریاپرست و اسلامی و چه جدایی طلبان با انواع تحریف‌ها و اتهامات و در همانحال مصادره به مطلوب‌ها روبرو است. جنبشی که می‌تواند و باید همانند هر پدیده تاریخی در نقطه قوت‌ها و ضعف‌هایش مورد نقد قرار گیرد. اما آنجا که با تحریف و سرکوب فکری این نهضت روبرو هستیم می‌باید ایستاد و بر دستاوردهایش پای فشرد.

طی دهها سال اخیر، مبارزات خلقهای جهان دستآوردهای ارزشمندی به بار آورده است. از آن جمله به رسمیت شناختن حق تحصیل به زبان مادری به عنوان بخشی از حقوق بشر از طرف مجامع معتبر جهانی. ولی همین دستاورد ارزشمند سبب شده که برخی افراد و محافل و گروهها، آگاهانه یا ناآگاهانه، جنبش برای کسب خودمختاری و ادارۀ سرنوشت خود را به حق کسب تحصیل به زبان مادری تقلیل دهند. باید یادآور شد همانطور که سید جعفر پیشه وری رهبر جنبش خودمختاری آذربایجان همواره تأکید می نمود، به رسمیت شناختن زبان مادری فقط یک بخش کوچک از خواستهای جنبش است. اساس مطالبات خلق آذربایجان، خودگردانی امور در جهت استقرار عدالت اجتماعی به سود کلیه اهالی و بویژه زحمتکشان و از میان برداشتن تبعیض ها در سیاست اجرائی دولت مرکزی نسبت به خلقها و مناطق گوناگون کشور است.

در ایران، رژیم اسلامی با سرکوب هر صدای مخالف، زندانها را مملو از فعالین جنبش کارگری، جنبش زنان، دانشجویی، زیست محیطی، اقلیتهای مذهبی و ملی، روشنفکران و روزنامه نگاران و نویسندگان کرده است. شکنجه در زندانهای رژیم بیداد میکند و ماشین اعدام به شدت فعال است. رژیم اسلامی ایران در کنار چین و عربستان و امریکا و غیره بیشترین اعدامها را در کارنامه خود دارد و در زمینه اعدام کودکان به تنهایی رکورددار است. ضمن اینکه کوچکترین اعتصاب، تظاهرات و اعتراض مردم به بیرحمانه ترین شکل سرکوب میشود.

ما، سه ائتلاف سیاسی، سالگرد روز جهانی بیانیه حقوق بشر را به انسان های سراسر جهان ومدافعان واقعی این سند تاریخی تبریک می گوئیم و بنا به توافقنامه‌های مشترک‌مان بر پایبندی خود در دفاع و ترویج این منشورو میثاق های آن در تلاش برای کسب آزادی وبرابری تأکید داریم. ما بر این باوریم که تحقق آزادی و برابری مردمان درایران نه تنها با استقرار جمهوری، دموکراسی و جدائی دولت و دین در چارچوب ایرانی غیرمتمرکز و فدرالی دستیافتنی ست بلکه تحقق آزادی و برابری واقعی منوط به تدوین قانون اساسی مبتنی بر این منشور برای ایران آینده است که میتواند تضمین کننده تغییر وتحولات بنیادین کشور پس از براندازی رژیم اسلامی باشد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بازگشت بر سر میز مذاکره و حل مشکلات از طریق دیپلماسی را بهترین گزینه برای برون‌رفت از بحران کنونی و اجتناب از درگیری و خطر جنگ جدید در منطقه می‌داند. اگر جمهوری اسلامی روی خواست‌های حداکثری بايستد، مذاکرات وين متوقف و يا شکست بخورد، کشورهای ۴+۱ و آمريکا به اين دريافت برسند که جمهوری اسلامی قصد توافق ندارد و می خواهد زمان بخرد و از فاصله‌ی زمان گريز بکاهد، وضعيت تغيير خواهد کرد و راه برای صدور قطعنامه‌ی جدید توسط آژانس مبنی بر نقض برجام، ارجاع پرونده‌ی ايران به شورای امنيت، استفاده از مکانيسم ماشه و اعمال تحريم‌های شديدتر باز خواهد شد. مذاکرات کنونی فرصت جديدی را برای دیپلماسی فراهم آورده‌است. اگر ديپلماسی کارساز نشود، راه های ديگر به ميان خواهد آمد، که برای مردم ایران می تواند فاجعه آفرين باشد.

امروز ما به عنوان سازمان دانشجویان و دانش‌آموختگان جبهه ملی ایران اعمال فضای وحشت و بازداشت مکرر دانشجویان را محکوم می‌کنیم. امروز فعالان دانشجویی ایران با احکام سنگین حبس و زندان رو به رو هستند و یا در بازداشت‌های طولانی مدت حتی در سلول انفرادی به سر می‌برند، ما قویا خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمام دانشجویانی هستیم که بنا بر بهانه‌های سیاسی و عقیدتی در حبس به سر می‌برند و خواهانیم فضای چند دهه اختناق و سرکوب و فشار و خفقان در محیط دانشگاه برچیده گردد و دیوارهای زندان اندیشه‌ها شکسته شود.

همان گونه که قبلا مکررا اعلام گردیده است ، یک بار دیگر به آگاهی می رسانیم که سازمان و تشکیلات اصلی جبهه ملی ایران در داخل کشور است . این سازمان با دستجات و گروه هایی که در بیرون از مرز ها و در کشورهای مختلف تحت نام جبهه ملی ایران فعالیت می کنند،هیچ ارتباط و پیوستگی تشکیلاتی نداشته و ندارد. و براین اساس مواضع آن گروه ها مستقل از جبهه ملی ایران در درون کشور بوده و برای سازمان ما مسئولیت آور و تعهد ساز نیست.

شانزده آذر ۱۳۳۲ با شهادت سه دانشجوی شجاع (مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت‌رضوی) با گلوله های ارتش شاهنشاهی در سالن همکف دانشکده فنی دانشگاه تهران و به احترام آنها، روز دانشجو نامگذاری شده است. امسال ۶۸ سال از روزی می گذرد که تظاهرات دانشجویان در اعتراض به حضور ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به خون کشیده شد تا سرسپردگی رژیم شاهنشاهی نسبت به امپریالیسم آمریکا بیش از پیش به اثبات برسد. از آن روز تا به امروز، جنبش دانشجوئی همواره بیان پیوند ناگسستنی مبارزه برای استقلال ؛ آزادی، دمکراسی و حق حاکمیت مردم بوده است و ضرورتآ علیه استبداد.

آخرین خبر منتشر شده در رابطه با مبارزه حق طلبانه کارگران رنجدیده اما دلاور مجتمع مس سون گون ورزقان این است که کارگرانی که در داخل محوطه معدن تحصن کرده‌اند، تحت محاصره نیروهای مسلح جمهوری اسلامی قرار گرفته اند و علیرغم سرمای شدید در این منطقه کوهستانی، از داشتن غذای گرم نیز محروم شده اند، چرا که آشپزخانه مجتمع را نیز به روی کارگران بسته اند. همچنین در جریان اینترنت و ارتباط کارگران از طریق موبایل اخلال ایجاد کرده اند.

۷۳ سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط مجمع عمومى سازمان ملل متحد می‌گذرد. در این بیانیه حقوق اولیه انسان‌ها در زمینه‌های گونا گون چون کرامت انسانی در امور اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... تعیین و مشخص شده‌اند. اگرچه بسیاری از کشورها اعلامیه جهانی را تصویب کردند، اما تا امروز نشان داده‌اند که در عمل بسیاری از مفاد آن را نقض و زیر پا می‌گذارند.جنبش جمهوري‌خواهان دموكرات و لاييك ايران، به مناسبت ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر در سراسر جهان، بار ديگر بر تعهد همه جانبه‌ی خود در دفاع از اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و پیوست‌ها و میثاق‌های دیگرِ حقوق بشری تاكيد می‌ورزد. در همین راستا نیز، بر اصل جدايى دولت از دين (لائیسیته)، به منزلهِ یکی از مضامین دیگر حقوق بشری، پای می‌فشارد و از تمام کنشگران حقوق بشری در سراسر جهان پشتیبانی میکند.

هیئت سیاسی اجرایی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) برگزاری موفقیت‌آمیز اعتراضات سراسری معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشستە در ٨٠ شهر کشور را گامی موثر و الزامی در راستای رسیدن معلمان و فرهنگیان زحمتکش به مطالبات و حقوق‌شان می‌داند و از این اقدامِ حق‌طلبانە کە در پرتو همبستگی، تلاش و فعالیت سازمانگرانە و با درایت شورای سازماندهی تشکل‌های صنفی فرهنگیان میسر شدە است، پشتیبانی می‌کند و بە کلیە‌ی معلمان و فرهنگیان عزیز کشور این کامیابی را تبریک می گوید. ما هم‌چنین هم‌صدا با معلمان و فرهنگیان و نیروهای ترقی‌خواە، پیگرد اعضا و فعالان تشکل‌های صنفی فرهنگیان، زندانی و اخراج آنان و تعرض بە تجمع های صنفی معلمان و کارگران را قویا محکوم و از مبارزە‌ی مشترک همە‌ی آزادیخواهان برای آزادی کلیە‌ی زندانیان سیاسی، مدنی و حق اعتصاب و اعتراض بدون قید و شرط، پشتیبانی می کنیم.

امروز کشاورزان اصفهان با وعده و وعیدهاى مسئولان و كشتار و جنايت ، عقب نشينى نكرده اند. شعار " تا آب نیاد به رودخونه برنمیگردیم به خونه" دال بر این بود که تنها یک راه در پیش است و آنهم دستیابی فوری به مطالبه آنها که ابعادی سیاسی نیز در بر داشت. به همين خاطر كشاورزان و ديگر اقشار مردم ، دوباره در بستر زاينده رود تجمع ميكنند. حضورميليونى مردمان اصفهان و اطراف اصفهان مي تواند اين جنبش «آب خواهى» را به يك حركت بزرگ سياسى تبديل كند. باشد تا اصفهان سرمشقى براى شهرهاى بزرگ ايران شود. حضور ميليونى در شهرهاى بزرگ ايران سرنگونى رژيم را نزدیک تر خواهد كرد.

»  نقش پررنگ گفتمان چپ در جنبش دانشجویی از شاه تا شیخ
»  از اعتراضات مردم اصفهان و شهرکرد علیه فقر و بی‌آبی حمایت می‌کنیم
»  دانشجو، کارگر، اتحاد! اتحاد!