برای رشد و ریشه دوانیدن افراط‌گرایی قومی فراهم کرده است. گفتمان ناسیونالیستی پرخاشگر با نادیده گرفتن حقوق دمکراتیک اقوام ریشه‌دار در خاک ایران زمین، تلاش کرد «ملت‌ واحد» بسازد. همان‌گونه که حکومت دینی کماکان در تلاش است تا «امت واحده» را قالب زند و بر مردم تحمیل کند. ماحصل این دو پروژه، فقدان به‌رسمیت شناختن «گوناگونی» به‌مثابه سرشت ایران زمین و قرارداد اجتماعی نوین آن بر اساس «تفاوت» است. مخرج مشترک ما، «تفاوت» است. ایران خانه مشترک تمام تفاوت‌های ما است.

جبهه ی ملی ایران در این شرایط، همبستگی ملی و هم اندیشی و هم کوشی اندیشمندان و گروه ها و اقشار مختلف ملت را ضرورتی تاریخی می داند، تا دوشادوش یکدیگر بدون هیچ تبعیضی با هر آیین و فرهنگ و پیشینه ای، به عنوان شهروندان محق این آب و خاک ، در برابر استبداد و خودکامگی داخلی و نیز سلطه جویی برخی کشورهای تعدی طلب بایستند. این ایستادگی شهروند-محور مستبدان خودکامه را به وحشت می افکند، چرا که حکومت در برابر آنان مکلف به ادای حقوق شهروندیشان است، که مهمترینش نقش آفرینی مستقیم در سرنوشت سیاسی کشور است و صاحبان قدرت نامشروع با چنین جریان سازی هایی سعی در مخدوش سازی این حرکت ملی دارند،

کانون فرهنگی و سیاسی خلق تورکمن برای تشریح مواضع خود در بارهء علت شرکت نکردن در رفراندوم " جمهوری اسلامی آری یا نه " ،از اقشار گوناگون شهری و روستائی دعوت بعمل آورده بود تا روز شش فروردین (سال ۵۸) در باغ ملی گنبد حضور بهم رسانند.
روز شش فروردین ، میتینگ با اجتماعی حدود بیست هزار نفر در محیطی آرام آغاز گردید. نیم ساعت بعد نیروهای مسلح کمیته های انقلاب ، که اکثرا صورت خود را با نقاب پوشانده بودند از دور شروع به تیراندازی میکنند .اوائل برای ایجاد وحشت ، تیراندازی هوائی بود کم کم مستقیم بطرف مردم تیراندازی میشود (دو کشته و ده زخمی).

روز دوم فروردین تعدادی از پان ترکیست‌ها و گرگ‌های خاکستری در ارومیه دست به تظاهراتی با شعارهای فاشیستی علیه مردم کردستان و کردهای مقیم ارومیه زدند. در این تجمع که با همراهی نادر قاضی‌پور از بسیجی‌های دهه شصت و نماینده سابق مجلس اسلامی برپا شده بود تعداد معدودی از پان‌ترکیست‌ها شعار می‌دادند: «ارومیه ترک است و ترک می‌ماند» و «خاک آذربایجان قابل بخشیدن نیست». آنها پوسترهایی از ملاحسنی جنایتکار در دست داشتند و با شعار علیه مردم کردستان آنها را مورد تهدید قرار دادند.

ما خواهان پیگیری شکایات طرح ‌شده در دادگاه کیفری بین‌المللی بوده و بر لزوم ارسال پرونده‌های مستند جنایات جنگی، شواهد نسل‌کشی و پاکسازی قومی علیه مقامات مسئول در اسرائیل و حامیان آن تأکید داریم. همچنین، حمایت از راهکارهای پایدار صلح و مذاکره جدی برای پایان اشغالگری و در اولویت قرار دادن و بازگشت فلسطینیان آواره به سرزمین خود هستیم. علاوه بر این، با تحریم اقتصادی اسرائیل، بایکوت تجاری و افزایش فشار بر شرکت‌های حامی رژیم صهیونیستی، باید هزینه‌های جنگ‌طلبی را برای اسرائیل افزایش داد.

حزب چپ ایران بمباران مردم غیر نظامی و بی پناە غزە و تداوم کشتار زنان و کودکان فلسطینی ساکن غزە را کە با حمایت دولت ترامپ انجام می گیرد، قاطعانە محکوم می‌کند و از دبیر کل سازمان ملل، عموم نیروهای ترقیخواە جهان، نیروهای مدافع حقوق بشر و اتحادیە‌های کارگری می‌خواهد که در برابر نسل کشی مردم غزە توسط اسرائیل در سرزمین اجدادیشان، ایستادگی کنند و بە هر صورت کە می‌توانند این نسل کشی ضد انسانی را محکوم و با استفادە از موقعیت و نفوذ خود مانع ادامە‌ی آن شوند. مقاومت و مبارزە علیە جنایات ضد انسانی دولت اشغالگر اسرائیل و قدرت‌های جهانی حامی آن، می‌تواند مانع از تدوام و گسترش نسل کشی و اشغالگری آنان شود.

حزب دموکراتیک مردم ایران این جنایت را بشدت محکوم می‌نماید و مراتب خشم و انزجار خود نسبت به بی‌تفاوتی و عدم موضعگیری روشن و قاطع دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی در مورد آن را ابراز می دارد.
‎ حزب دموکراتیک مردم ایران خواهان تشکیل یک هیئت بررسی بی‌طرف بین‌المللی برای تعیین عاملان مستقیم و غیرمستقیم آن، و نیز اقدامات جزایی و سیاسی بین‌المللی برای برخورد با این عاملان و ایجاد ضمانت برای عدم تکرار چنین فجایعی در سوریه است.

ما، فداييان خلق ایران (اکثریت)، امیدواریم که در سال نو، با هم‌اندیشی، هم‌ سویی، هم‌ گرایی، همکاری، همبستگی و اتحاد نیروهای میهن دوست، گام‌های بلندی در مسیر گذار از استبداد ولایت فقیه به سوی آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی برداشته شود. آرزو داریم زندانیان سیاسی آزاد شوند، حصر خانگی پایان یابد، و شخصیت‌ها و جریان‌های ترقی‌خواه و ملی در داخل کشور بتوانند نقشی مؤثرتر در آینده‌ی ایران ایفا کنند.
بار دیگر، فرارسیدن سال نو را به یکایک شما شادباش می‌گوییم و برایتان شادی، پیروزی و سربلندی، و برای ایران عزیز، عظمت و شکوه روزافزون آرزو داریم. به امید بهاری سرشار از صلح، عدالت، شکوفایی و سفره‌هایی پُر از نعمت. باشد که این نوروز، نویدبخش فردایی روشن‌تر برای ایران و مردمانش گردد.

حزب چپ ایران نوروز را به کارگران، پرستاران، بازنشستگان و معلمانی که برای عدالت می‌جنگند، به نویسندگان، هنرمندان، سینماگران که قلم و هنرشان را در خدمت رهایی و مقابله با تحجر خلاقانه به کار گرفته و می‌گیرند، به مردم خسته از تبعیض در مناطق ملی که حکومت را روزانه به چالش کشیده و به ستوه درآورده‌اند، به مادرانی که با بغض و اشک، فرزندان ‌شان را به آغوش خاک می سپارند، اما سکوت نکرده و نمی کنند. به زندانیان سیاسی که در زنجیر هم تسلیم نشده و نمی شوند و پرچم اعتراض به اعدام را در زیر سرکوب و طناب دار همچنان برافراشته‌اند، به خانواده‌ی جانباختگان که سال‌هاست حتی در سکوت سنگین دهه‌ی شصت ایستادند تا «نگیرد این شعله خاموشی» و به همه‌ی آن‌هایی که هر روز، با شجاعت و امید، فردای ایران را می‌سازند، با یاد همه‌ی جان‌های شیفته‌ای که در راه دستیابی به آزادی، دموکراسی و سوسیالیسم جان عزیزشان بر دار شد، شاد باش می گوید.

موفّقیّت چشم‌گیر شما در انتخابات بوندس‌تاگ (مجلس سراسری آلمان) موجب خوش‌حالی ما و مایهٔ امیدواری‌مان به قدرت‌مند بودن نیروی باورمند به سوسیالیسم دموکراتیک و مدافع صلح و حقوق جهان‌شمول بشر در جمهوری فدرال آلمان است. ما این موفّقیّت را به شما رفقای عزیز شادباش می‌گوییم و باور داریم که پایداری بی‌خدشهٔ شما بر آرمان‌های سوسیالیستی دموکراتیک موجب تقویّت جایگاه و پایگاه اجتماعی شما در میان طیف نیروهای مترقّی و انسان‌دوست جامعهٔ آلمان بوده است.

ما کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، و همه مردم زحمتکش باید متحدانه دست به کار شویم و با اعتراضات و تجمعات و اعتصاباتمان گلوی مفتخوران سرمایه دار را بگیریم و حق و حقوق واقعی مان را از حلقوم شان بیرون بکشیم. راهی جز متشکل شدن و اعتصابات سراسری و اعتراضات متحدانه و هماهنگ برای دفاع از زندگی نداریم. حداقل دستمزد باید بالاتر از خط فقر ۶۰ میلیونی یعنی حداقل ۷۰۰ دلار باشد و به نسبت تورم و افزایش قیمت دلار باید افزایش یابد. این ما نیستیم که باید تاوان اقتصاد ورشکسته را بدهیم. این ما نیستیم که باید هزینه نیروی سرکوب و نیروهای نیابتی و دستگاه دزدی و لفت و لیس آخوندها و هزینه زندانها و سپاه و بسیج شان را بدهیم.

پایان دادن به تحریم‌های اقتصادی و انزوای سیاسی کشور، بدون مذاکره با آمریکا و توافق بر سر موضوعات مورد اختلاف، امکانپذیر نیست. امتناع از مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا عملا کشور ما را منزوی و در معرض تحریم‌های کمرشکن اقتصادی و تهدید نظامی و جنگ قرار داده‌است. ادامه‌ی این وضعیت می‌تواند خسارت‌های اقتصادی و سیاسی جبران‌ناپذیر بیشتری را بر کشور تحمیل کند. هر روز که این وضعیت ادامه پیدا می‌کند، فرصت‌های بیشتری برای برون‌رفت از وضعیت فلاکت‌بار کنونی برای کشور و اقتصاد آن از دست می‌روند و سطح زندگی مردم بیشتر تنزل پیدا می‌کند.

از پیش مشخص بود که به قدرت رسیدن این جریان اسلامی، علیرغم تغییرات جزئی در ظاهر، نتیجه‌ای جز دشمنی با ترقی‌خواهی، آزادی‌خواهی و ارزش‌های سکولار و برابری‌طلبانه نخواهد داشت. قانون اساسی موقت سوریه با اعطای اختیارات گسترده به احمد شرع، تعیین "مجمع مردمی" که یک‌سوم آن مستقیماً توسط وی و دو‌سوم دیگر توسط کمیته‌ای منصوب از سوی او انتخاب می‌شوند، و معرفی فقه اسلامی به‌عنوان منبع اصلی قانون‌گذاری، استبدادی تازه را در سوریه، اما این‌بار در قالبی مذهبی‌تر، رقم می‌زند. این حکومت در همین روزهای گذشته، برای تثبیت قدرت خود، به کشتار وحشیانه غیرنظامیان در مناطق "علوی‌نشین" (دو استان ساحلی) سوریه دست زد، اقدامی که خشم عمومی و جهانی را برانگیخت.

حزب کمونیست کارگری ضمن محکوم‌کردن شدید این جنایت اعلام می‌کند تنها راه برون‌رفت از وضعیت دهشتناک و پایان‌دادن به کشتار مردم بی‌دفاع در سوریه، ایجاد دولتی غیر مذهبی و غیر قومی است، دولتی که تضمین‌کننده رفاه، آزادی و برابری همه شهروندان سوریه فارغ از مذهب و قومیت و نژاد باشد. برای اینکه جامعه سوریه نفسی به‌راحتی بکشد و سرنوشت اش کشتار و آوارگی نباشد، همه نیروهای مترقی، آزادیخواه و برابری‌طلب در سوریه باید برای برقراری یک نظام سیاسی مدرن و سکولار که زندگی ایمن همه شهروندان را تضمین کنند متحدانه به میدان بیایند.

اجرای حکم شلاق بر بدن یک هنرمند مردمی در کنار احضارها و بازداشت های فعالان صنفی، مدنی و اجتماعی و پرونده سازی های رذیلانه علیه آن ها، صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و به ویژه علیه سه تن از زنان زندانی سیاسی، ادامه سیاست مرعوب سازی حاکمیت است. تاکید بر سیاست ارعاب بدان دلیل است که زمین زیر پایشان سست و لرزان شده و خطر انفجارهای بزرگ اجتماعی هراس را بر آن ها مستولی ساخته است.

جنایتکاران کارگران شهرداری تکاب را به گلوله بستند و مهدی یراحی را به شلاق. یکی را به دلیل اعتراض به تعویق چندرغاز حقوق و دیگری را به جرم خواندن برای زنان. فرزند یکی از کارگران مجروح تکاب گفت: "پدر من حقش را می خواست اما به جای عیدی به پدرم چهار گلوله زدند!». و توماج صالحی در عکس‌العمل به شلاقی که به مهدی یراحی زدند گفت: «مهدی یراحی ۷۴ ضربه شلاق خورد تنها به «جرم» خواندن، در کنار مردم ماندن، صدای زنان ایران بودن و در جای درست تاریخ ایستادن». توماج این حکم را «عصر حجری» خواند و با ستایش از مهدی یراحی گفت: «گاهی زخم‌ها آدم را قوی‌تر می‌کنند، بستگی به آدمش دارد».

همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ایران» ضمن حمایت از جنبش زنان ایران، علیه قوانین ضد زن، از جمله قوانین مرتبط با حجاب اجباری، قوانین خانواده، تفکیک جنسیتی، محدودیت‌های شغلی و تحصیلی، و تمامی اشکال تبعیض جنسیتی در قوانین و سیاست‌های حکومت ایران مبارزه می‌کند. ما باور داریم ایران آزاد و دموکرات بدون آزادی و برابری حقوقی همه شهروندان و رعایت کثرت‌گرایی محقق نخواهد شد و از این رو بر اهمیت حمایت از جنبش‌های مستقل زنان و نهادهای مدنی که برای برابری جنسیتی و عدالت اجتماعی مبارزه می‌کنند، تأکید می‌کنیم.

مهدی یراحی که هنرش را و صدایش را برای برقراری آزادی و برابری در ایران بکار می برد، به همین بهانه و اتهام، در شهریور ١٤٠٢، پس اینکه از خواندن ترانه "روسریتو" در اعتراض به حجاب اجباری در ایران و با شجاعتی وصف ناشدنی و با صدای بلندی همچو آوازش گفته بود که آنرا برای زنان میهنمان خوانده است، دستگیر و به زندان همراه با ٧٤ ضربه شلاق توسط بیدادگاه های حکومت اسلامی محکوم شد که این حکم وحشیانه و قرون وسطایی، روز پانزدهم اسفند ماه ١٤٠٣، توسط دژخیمان رژیم اسلامی اجرا شد.

حزب چپ ایران با شرکت در این راهپیمائی همبستگی خود را با زنان ایران و فرانسه و دیگر کشورهای جهان، اعلام می کند. ما می کوشیم صدای زنان و تمام کسانی را که علیه خشونت دولتی، سرکوب اقلیت ‌ها، قتل‌ های ناموسی و قوانین ناعادلانه مبارزه می‌کنند، پرطنین کنیم. در ایران، زنان به بهای جانشان تسلیم قوانین سلطه‌ جویانه نمی شوند و حق خود را برای برابری، عدالت اجتماعی و آزادی مطالبه می‌کنند. مبارزه زنان ایران هر چند در جغرافیای ایران صورت می گیرد اما نبردی است جهانی که نیروهای واپس‌گرا، جنگ‌طلب و راست افراطی را در سراسر جهان هدف قرار می دهد

ما دو ائتلاف سیاسی، متشکل از احزاب، سازمانھا و جریانھای جمھوری خواه، دمکرات و لائیک با اعتقاد راسخ با اینکه جنبش زنان در ایران یکی از ارکان اصلی مبارزه با رژیم اسلامی پدر/ مرد سالار است، دوشادوش و ھم پیمان با زنان شجاع ایران در راه سرنگونی این حکومت زن ستیز گام بر می داریم. ما خواھان آزادی تمامی زندانیان سیاسی و بویژه زنان زندانی و لغو تمامی احکام اعدام از جمله حکم اعدام پخشان عزیزی، وریشه مردادی و شریفه محمدی ھستیم.
فرا رسیدن ۸ مارس، بر زنان ایران و سراسر جھان و تمامی کسانی که در راه رھایی زنان و دستیابی آنان به حقوق انسانیشان مبارزه می کند، خجسته باد.

بدون تردید تا زمانی که حاکمیت رژیم اسلامی بر این سرزمین دوام داشته باشد، انتظار بهبودی در زندگی کارگران و زحمتکشان میهنمان نمی رود و هر زمان که اعتراض مسالمت آمیزی از سوی کارگران صورت گیرد، در بهترین حالت با ضرب و شتم و دستگیری و زندانی کردن معترضان مواجه هستیم و زمانی نیز تنها پاسخ این ستمگران، شلیک گلوله به تن رنجدیده کارگران می باشد. از این روی تنها راه مقابله با این حاکمیت که‌ هیچگونه حقی برای بزرگترین طبقه اجتماعی کشورمان قائل نیست، سازمانیابی مستقل و مبارزه تا سرنگونی انقلابی این حاکمیت ضد انسانی است.

جنبش انقلابی ۱۴۰۱ با آنکه با خونبارترین سرکوب ها مواجه شد اما زنان همچنان شجاعانه در خیابانها بدون حجاب اجباری حضور دارند و با ماموران رژیم اسلامی مقابله می کنند. در جنبش "زن زندگی آزادی"، زنان گسترده ترین سهم را داشتند و در انقلاب آتی ایران نیز زنان منسجم تر و متشکل تر، نقش عظیمی خواهند داشت. زنان ایران علیه قوانین و مقررات ضد زن رژیم اسلامی، علیه قتلهای ناموسی و علیه تبعیض جنسیتی مبارزه می‌کنند. دهها میلیون مردم ایران دچار یک فقر عمومی گسترده هستند. اکثریت زنان ایران همراه با جنبش کارگری علیه سیستم اقتصادی لیبرالی که مورد نظر جمهوریخواهان و سلطنت طلبان است خواهند بود که در ایران و جهان فقر را زنانه کرده است.

فشارهای سنگین و ساختاری علیه زنان در ایران، باعث نشده تا جنبش «زن، زندگی، آزادی» با قدرت به سوی هدف های روشن و انسانی خود به پیش نرود. جنبش انقلابی ژینا برای دفاع از برابر حقوقی زنان با مردان در تمامی عرصه های کار و زندگی، سیاست و اجتماع، مبارزه ای درخشان را پی گرفته است. این خیزش انقلابی ادامه دهنده مبارزات گسترده زنان در قرن گذشته برای حق آزادی پوشش، حق حضانت فرزند، برابری در ارث، حق برابر در طلاق، آزادی انتخاب شریک عاطفی ، دستمزد برابر در ازای کار برابر، سهم برابر در قدرت سیاسی و در یک کلام برای نجات از سلطه مثلث شوم «پدرسالاری، سرمایه سالاری و فرهنگ دینی کهترپنداری زن» می باشد.

در این سال‌ها، زنان ایران با وجود تمامی محدودیت‌ها، علیه خشونت، تبعیض و قوانین ناعادلانه مبارزه کرده‌اند. از اعتراضات خیابانی گرفته تا کمپین‌های اجتماعی و مبارزات فردی، آنان نشان داده‌اند که سکوت در برابر ستم، گزینه‌ آنها نیست. جنبش درخشان زن، زندگی، آزادی، نشان پایداری و اراده زنان ایرانی برای ساختن آینده‌ای ای برابر دارد. دریافت جایزه نوبل صلح توسط نرگس محمدی نمونه‌ای از مقاومت زنان ایرانی در مسیر عدالت و برابری است.
ما از تمامی نیروهای سیاسی، نهادهای مدنی و هم‌ی کسانی که علیه تبعیض و بی‌حقوقی مبارزه می‌کنند دعوت می‌کنیم که در برابر زن‌ستیزی و خشونت علیه زنان سکوت نکنند. حقوق زنان، حقوق بشر است و هیچ جامعه‌ای بدون تحقق برابری جنسیتی به آزادی واقعی نخواهد رسید.

دکتر مصدق نامش چنان لرزه بر ارکان خُسروُان ایجاد می‌کرد که حکومت استبدادی پیشین، نگذاشت تدفین پیکر پاکش چنان که خود وصیت کرده بود، در کنار آرامگاه شهیدان قیام ملّی سی‌تیر در ابن ‌بابویه صورت گیرد. فرمان دادند که پیکرش در همان اتاقِ زندانش در تبعیدگاه به خاک سپرده شود. تا زمان انقلاب، مانع از تجلیل همگانی مردم از دکتر مصدق شدند. شگفتا که این سنتِ پلیدِ استبدادی، پس از استقرار اقتدارگرایان دینی، همچنان ادامه دارد. ابتدا در بلندگوهای رسمی به دکتر مصدق دشنام گفتند. نام بلند او را که در فردای انقلاب توسط مردم، در بلندترین خیابان تهران ثبت شده بود، ممنوع کردند.

»  جنبش برابری طلبانه زنان، در بطن عروج راست افراطی و نئوفاشیستی در جهان
»  هشتم مارس، روز جهانی زن: زنده باد زن زندگی آزادی!
»  حزب چپ ایران بی اعتنایی به زبان‌های مادری را محکوم می‌کند!
»  آقای دکتر پزشکیان چرا بر طبق تعهد خود استعفاء نمی دهید؟