جو حاکم بر روند انتخابات آمریکا در طی سی ساله اخیر،باستثناء دوره نیکسون و جرج دبلیو بوش (پسر) تا این حد پر تنش و پر مخاطره نبود. در بعُد داخلی آرایش نیروه ها بر پایه شکاف طبقاتی و فرهنگی به سه قطب راست و راست افرطی با رویکرد بیش از پیش به مسحیت اوانجلیکی،چپ میانه و رادیکال با رویکرد به سوسیالیسم، و سرانجام قطب ناظر،سیال و یا بی تفاوت نسبت به قطب سنتی( جمهوریخواهان و دموکراتها). در بعد بین المللی گریز از نهادهای چندجانبه گرایی،ارجحیت منافع ملی و تهدیدات علیه رقبای بین المللی بدون ملاحظات با متحدین سنتی خود.

یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده است. شاید این یکی از تاثیرگذارترین انتخابات طی چند دهه اخیر در جهان باشد که نقش تعیین کننده ای بر روندهای سیاسی آتی در جهان به ویژه مبارزه طبقاتی در آمریکا خواهد داشت. انتخاباتی که نتایج آن می تواند منجر به جنگ داخلی و اقدامات خشونت بار بی سابقه علیه مردم آمریکا گردد. اغلب تحلیل گران و فعالین سیاسی معتقدند که در صورتی که بایدن انتخاب شود ترامپ نتایج آن را نخواهد پذیرفت و به احتمال قوی بحران سیاسی جدی از نوامبر تا زمان تحویل کاخ سفید به رئیس جمهور جدید به وجود خواهد آمد.

ساموئل پتی اشتیاق و علاقه زیادی به تدریس داشت و این کار را در چندین کالج و دبیرستان از جمله در شهر کنفلان-سن-آنورین بسیار خوب انجام داد. همه ما در قلب خود، در خاطرات خود، خاطره آموزگاری را حک کرده ایم که مسیر زندگی ما را تغییر داده است. برای هر یک از ما، آموزگار بوده که به ما یاد داد بخوانیم، حساب کنیم، به خود اعتماد کنیم. آموزگار، که نه تنها دانشی به ما آموخته بلکه از طریق کتابی، از طریق نگاهی از طریق توجهی، راهی برای ما باز کرده است.

پس از بحرین و امارات ، اکنون سودان نیز در حال ایجاد روابط سیاسی با اسرائیل است. دشمنان قدیمی برای مهار قدرت ایران، آشتی می کنند. با اعلام رئیس جمهور آمریكا ، دونالد ترامپ مبنی بر عادی كردن روابط سودان با اسرائیل ، روندی در خاورمیانه در جریان است، كه می توان با خیال راحت آن را تغییر پارادایم نامید. پس از امارات متحده عربی و بحرین ، سودان سومین کشور اتحادیه عرب است که طی ماه های گذشته روابط دیپلماتیک با اسرائیل برقرار کرده است. مورد مربوط به سودان از اهمیت نمادین خاصی برخوردار است.

درفوریه ۱۹۳۹ و همزمان با دیکتاتوری فرانکو دراسپانیا گروهی از جمهوری خواهان اسپانیا که به خاک فرانسه فرارکرده بودند توسط مقامات فرانسه دستگیر وبه اردوگاههای کاراجباری درجنوب فرانسه فرستاده شدند . جوزپ که از یک داستان واقعی الهام گرفته شده با اشاره به شرایط ناگوار پناهندگان اسپانیایی در آن سال ضمن نشان دادن بدرفتاری ها ی نگهبانان و ژاندام های مستقر در این اردوگاهها به کاریکاتوریست و نقاش اسپانیایی جوزپ اشاره می کند که ازا ینکه نمیتواند به را حتی کارخود را در کشورش دنبال کند امیدواراست با فرار به فرانسه به آرامش و صلجی که درآرزویش است برسد ولی با دیدن آنچه در اردوگاهها برسراو و همرزمانش می آید افسرده می شود .

مقاله مورد نقد ما باوجود نگاشته شدن توسط روزنامه نگار مجرب و سردبیر تارنمایی که ظاهرا باید بر امور دیپلماسی اشراف و احاطه داشته باشد، دارای اشتباهات فاحشی از لحاظ اطلاعات مورد استفاده است که نشان می دهد نویسنده، مثل اکثریت اصحاب رسانه ای ایران، از اخبار و اطلاعات فقط یک طرف مناقشه، یعنی جمهوری آذربایجان، استفاده کرده و هیچ توجهی به آنچه که طرف دیگر می گوید نداشته است. این پرسش را که این عدم توجه سهوا صورت گرفته یا نه فعلا کنار می گذاریم.

تجربه تاریخی نشان میدهد که حضور نیروهای نظامی امنیتی جبهه جهانی امپریالیسم در کنار ناسیونالیسم کور افراطی و خرافه پرستی دینی، نه تنها کشورهای منطقه را میتواند به ویرانی، قتل و کشتار جمعی منجر کرده و چندین دهه عقب ببرد، بلکه حضور این ترکیب فاشیستی خٌرافی ارتجاعی به مفهوم زیر ضربه رفتن نیروهای سکولار، مترقی و خصوصا پیروان راهکار سوسیالیستی خواهد بود. بارها و بارها نیروهای چپ جبهه سوسیالیستی شاهد قلع و قمع و خویش توسط این نیروها در جّو های ناسیونالیستی کور و فاشیستی بوده اند. ترکیب شرایط بالا مناسبترین بستر برای تکرار فجایع مشابه میباشد.

بجرأت میتوانگکفت که اکثریت مطلق افراد و تشکیلاتها از سبب واقعی این بحران که منطقه را فرا گرفته، و علل وخاستگاه تاریخی آن بیخبر، یا بی‌توجه، ویا ناآگاه بودند.
در نوشته حاضر، سعی شده است به ریشه تاریخی و علل سیاسی مطلب پرداخته و به سبب‌های برخی ادعاهای واهی و خیالی ناسیونالیستی و استمرار آن توجه شود.

در اینجا پشتیبانی ی بی قید و شرط ِ خود را از شارلی اِبدو که بهای سنگینِ آزادیش را با در خون غلتیدن ِهمکارانش پرداخته است، ابراز می کنیم، و این در حالی صورت گرفته که در فرانسه کفر گویی جرم نیست. ممکن است باشند کسانی در میان ما که مؤمن هستند و طبیعتاً از کفر گویی ضربه روحی خواهند خورد. ولی ما با در نظر داشتنِ این امر، و با دفاع ِ از آزادی کفر گفتن ، میخواهیم؛ نه از کفر گویی، بلکه از آزادی دفاع کنیم.

ازصبح روز ٢٧ سپتامبر گذشته درگیری نظامی تازه و گسترده ای در خط آتش بس نیروهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان، دو همسایه شمالی ما، آغاز شد که تا دیروز به جنگی تمام عیار میان این دو کشور تبدیل شد و اکنون با وساطت روسیه آتش بسی بشردوستانه برای تبادل اسرا و اجساد قربانیان میان طرفین برقرار شده است.
منازعه دو هفته اخیر همسایگان شمالی ما از لحاظ شدت و حدت از تمام درگیری های دو طرف، حتی از مخاصمات سالهای ١٩٩۰ تا ١٩٩۴، شدیدتر و گسترده تر بوده است. در مورد خود این منازعه و دلایل شدت و حدت آن در سطور زیر اشاره ای خواهد شد.

ارتش آذربایجان با شروع جنگ، چند هدف استراتژیک را در نظر داشت که بعد از چند روز نبردهای سنگین به این اهداف نظامی رسیده است. تسخیر شهر ها قبل از اینکه اهمیت نظامی داشته باشد، اهمیت روانی دارد. ولی تسخیر بعضی ارتفاعات خیلی مهم تر از تسخیر شهر ها و قصبات است. پیشروی ارتش آذربایجان در منطقه ی کوهستانی قره باغ خیلی سخت‌ بود. مخصوصا که ارتش ارمنستان برای دفاع در طی سالهای مدید استحکامات‌ خیلی محکمی به وجود آورده بود.‌ کار ارتش آذربایجان، کاری بود کارستان.

اجلاس «جامعه عرب» در روز ۹ سپتامبر، حاکی از تغییر کیفی موضع رسمی عرب ها در مورد فلسطین بود. جامعه عرب با برگزاری نشستی برای بحث درباره «عادی سازی» رابطه امارت متحده عربی و اسرائیل مخالفت کرد. این تحول نگران کننده ریشه ای قدیمی دارد و رهبری فلسطین در مسئولیت آن شریک است.

فاجعه محدود به کشتار و خانه خرابی و آوارگی نیست. فاجعه همچنین در سکوت سنگینی است که بر جهان حکمفرماست. همه چیز به حالت عادی می‌گذرد. شرایط اسف بار و غم انگیز میلیون‌ها انسان درد و رنجی را نمی آفریند. همدردی و همبستگی در منزلگه فراموشی لانه گزیده و محبوس است. تصویرهای خشونت بار این جنایات به بخشی از زندگی روزمره شهروندان تبدیل گشته است. گزارش‌ها و اخبار کشتار انسانهای بی دفاع، اجساد شناور در دریا و اشکهای کودکان بی پناه و آواره نیز دیگر توجهی را نمی‌انگیزند. همه با این شرایط عادت کرده‌اند.

دراوایل سال ۱۹۹۳، گابریل ده ساله، دوران کودکی شادمانه ای را در منطقه آرام کینا نیرا در بوجومبورا (بوروندی) همراه پدر فرانسوی و مادر رواندایی و خواهر کوچکش آناگابریل می گذراند اما بزودی واقعیت ژئوپولیتیکی بوروندی خوشبختی او را تهدید می کند . گابریل پس از جدایی پدرومادرش شاهد وخامت اوضاع سیاسی در منطقه همراه با جنگ داخلی بوروندی وبه دنبال آن نسل کشی توتسی های رواندا ( جمعیتی که درمنطقه دریاچه های بزرگ آفریقا زندگی میکنند )می شود وبدین ترتیب دوران بی خبری و خوشی گابریل و نیز خانواده اش به پایان می رسد .