در پی اجرای اعدام‌های جمعی در کرج و اعدام‌ زندانیان سیاسی، در ژانویه ۲۰۲۴ گروهی از زندانیان سیاسی شجاع در زندان قزل‌حصار کرج علیه اعدام‌ها اعتراض کردند؛ اعتراضی که با خشونت سرکوب شد. این گروه از زندانیان سیاسی با عقاید و گرایش‌های مختلف از روز ۳۰ ژانویه، هفته‌ای یک بار اعتصاب غذا می‌کنند که به عناوین «سه‌شنبه‌های سیاه» و «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» نامیده شده است. روز سه‌شنبه از این جهت انتخاب شده که معمولا در این روز محکومان به مرگ در زندان قزل‌حصار را برای اعدام به سلول انفرادی منتقل می‌کنند.
ما امضاکنندگان این بیانیه، همبستگی و حمایت خود را از جنبش «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران اعلام می‌کنیم. ما خواستار توقف تمامی اعدام‌ها در ایران هستیم و از جامعه‌ی بین‌الملل می‌خواهیم تا جنبشِ رو به رشد «لغو اعدام» در ایران را حمایت کند.

ما از تمامی انسان های آزاده در جهان درخواست داریم که به پاس گرامی داشت یاد ژینا مهسا امینی و هزاران کشته شدگان راه آزادی در ایران به دست آمران و عاملان حکومت دیکتاتوری اسلامی، پژواک فریادهای دادخواهی زنان، جوانان، دانشجویان، کارگران و تمامی مردمان این سرزمین، به ویژه مادران خاوران و همه مادران داغدار و جوانان در معرض خطر اعدام، در جهان باشیم.

در سال ۲۰۰۷، سازمان «ائتلاف جهانی » یکی از مهمترین تصمیماتش را در تاریخ کاری جوان خود بدینگونه اتخاذ نمود: حمایت از قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد تعلیق استفاده از مجازات مرگ به عنوان قدمی رو به جلو برای لغو جهانشمول اعدام.تعلیق، دیر کرد زمانی در اجرای مجازات، و در موارد نادرتر، در صدور حکم اعدام می باشد. تعلیق، موقتی است و اغلب بستگی دارد به اراده تصمیم گیرندگان کلیدی(مانند رئیس جمهور یا وزیر دادگستری...) ، در حالیکه لغو همیشگی در قانون گنجانده شده است.

در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در پلیس راه سنندج- کامیاران توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر شدم، تیراندازی، شکستن شیشه‌‌های ماشین، شکنجه و تعرض فیزیکی در لحظه‌ی دستگیری، جنگ روانی، بازجویی در سلول انفرادی (شکنجه‌ی سفید) به دور از چشم دوربین‌ها به منظور عدم ثبت برخوردها و تعرض غیراخلاقی‌شان، مواخذه در برابر دوربین برای تحقیر اراده و فشارهایی که در طول ۱۳ روز حضور در اطلاعات سنندج متحمل شدم،‌ بخشی از فشارهای تحمیل شده بر من است. آنان وحشی‌ام خواندند و گفتند زنانگی‌ات را از دست داده‌ای! چرا گریه نمی‌کنی؟ آخرین بار که گریستی ‌چه زمانی بود؟ آخرین بار کِی گُلی را بوییده‌ای؟

شکاف عمیق بین افراد ثروتمند و فقیر در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین تعداد افرادی که در فقر شدید زندگی می کنند، افزایش یافته است. بنابراین در روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، از هر زمان دیگر ضروری تر است که رابطه فقر و مجازات اعدام را به رسمیت بشناسیم. این مجازات شدید که به طور نامتناسبی فقرا، قشرهای آسیب پذیر و به حاشیه رانده ترین افراد جامعه را مجازات می کند، هرگزنمی تواند مورد حمایت هیچ فرد با وجدانی قرار گیرد.