در روزهای اخیر ویدئویی از آقای فردوسی پور در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد که از یکسو تاسف انگیز است و از سوی دیگر عمق فسادِ تمامی اندام رژیم و تارو پودش را آشکار می‌کند. نخستین پرسشی که مطرح می شود آن است که آیا فساد در حوزه ورزش بخصوص در رشته فوتبال، کشورهای دیگر جهان هم مانندکشور ما دچار فساد با این ابعاد و عمق می شوند ؟ البته نمی توان به این پرسش پاسخ قطعی داد مگر با استناد به فاکتها و اطلاعات موثق و اثبات شده از کم کیف آن، اما بعید به نظر می‌رسد فساد با این حجم، از بالا تا پایین و با این طول و عرض در فوتبالِ کشوری رخنه کرده باشد و در پیکره آن نهادینه شود. حالا اگر بگویم مردم کشور ما زیر سلطه حکومتی زندگی میکند که اساس آن بر رانت، ارتشا، دزدی، رشوه یا به قول معروف زیرمیزی (شیتیل) استوار است، حرف مُفت و بی راهی نگفتیم.

در تهران قطعی برق به امری عادی و مداوم درآمده است. اما قطعی‌های برق زمان و مکان خاصی برای خویش نمی‌شناسد و چه‌بسا به خواست و اراده‌ی مدیران شرکت برق عمل نمی‌کند. آسیب‌های نوسان مداوم برق را نیز باید به کاستی‌هایی از این نوع افزود. موضوعی که در نهایت به سوختن و از کار افتادن لوازم خانگی یا تجهیزات کارگاهی واحدهای تولیدی پایان می‌پذیرد. اما شرکت برق در این خصوص هرگز خود را پاسخگوی هیچ شهروندی نمی‌شناسد. دادگاه‌ها هم شکایت مردم را از این همه اخلالک‌اری نهادهای دولتی نمی‌پذیرند. شاکی در جهانی از بی‌قانونی و بی‌ضابطگی فقط می‌تواند برای طرح شکایت خود به همان شرکت برق مراجعه نماید که هیچ نتیجه‌ای به دست نخواهد آورد.

یکی از خواسته های پرستاران لغو اضافه کار های اجباری است، در این میان هستند پرستارانی که تن به اضافه کاری ساعتی ۲۰ هزار تومان می دهند، شما توجه کنید برای خرید یک قوطی تن ماهی باید تقریبا ۱۰۰ هزار تومان پرداخت کرد، یک پرستار برای خرید یک قوطی کنسرو تن ماهی باید ۵ ساعت کار کند، با وجود این که در بسیاری از شهرها و بیمارستان ها پرستاران به این ستم اعتراض می کنند.

بحران اعتیاد گسترده در ایران همراه با قاچاق مواد مخدر به خارج از ایران مولود سیاست های سران رژیم برای ایجاد درآمدهای هنگفت از طریق قاچاق مواد مخدر می باشد. از طرفی دیگر در نتیجه رقابت های درونی بین باند های قدرت و بیرون راندن رقبای کوچک از معاملات قاچاق در ایران، ما شاهد دستگیریهای وسیع افراد (۳۸٪ از کل زندانیان یعنی ۸۰۱۸۰ از ۲۱۱۰۰۰ نفر) در رابطه با مواد مخدر و بیش از ۵۰٪ از کل اعدام ها در ایران، می باشیم. جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ میلادی تحت جرایم مربوط به مواد مخدر، دست به اعدام ۴۸۰ انسان زده و اعدام ها در سال جدید همچنان ادامه دارد.