باوجوداینکه یک سال از خیزش و قیام و نبردهای خیابانی جنبش انقلابی نیمه دوم ۱۴۰۱ گذشته است، اما هنوز قدرت و شکوه و عظمت آن جنبش سراسری، همانند کابوسی خواب را از چشمان جمهوری اسلامی گرفته است. به‌رغم اینکه جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" در عرصه کارزار خیابانی فروکش کرده است، اما جمهوری اسلامی از برپایی جنبشی سهمگین‌تر و توفنده‌تر از جنبش انقلابی سال قبل آن‌چنان هراسناک است، که اعمال سرکوب و اعدام و بگیروببند را تنها راه نجات خود از وضعیت موجود می‌داند.

خشونت‌های خانوادگی که در پشت درهای بسته اتفاق می‌افتد و هیچ ناظری شاهد آن و بویژه در ایران هیچ دادگاهی دادرس آن نیست و از نظرها پنهان می‌ماند نیز وجه دیگری از خشونت علیه زنان است. بر طبق آمار رسمی و تأییدشده در رسانه‌های رسمی ایران از خرداد ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۲ حداقل ۱۶۵ زن‌کشی در کشور انجام شده است؛ یعنی به‌طور میانگین هر چهار روز، یک زن‌ در نقاط مختلف کشور به دست یکی از مردان خانواده‌اش به قتل رسیده است. البته این آماری است که رسانه‌ای شده و به زعم بسیاری از فعالان حقوق زنان در نقاط مختلف کشور، زن‌کشی‌های زیادی هم رخ می‌دهد که عامدانه خبری از آن به بیرون مخابره نمی‌شود.

باقر مؤمنی یک چپگرای ثابت قدم و وباورمند به سوسیالیسم بود. آزرده از پراکندگی چپ تلاش می کرد تا ائتلافی از چپ‌ها بوجود آورد. در مصاحبه ای گفته بود: «به هرحال هرجایی که انسان ها امکان دارند یک نوعی به سمت سوسیالیسم یا آن ایده های سوسیالیستی، یا خودشان به ادعای خودشان ادعای سوسیالیستی می روند. و به نظر من بشریت راهی جز این ندارد، چون هیچوقت انسان نمی تواند برای ابد ظلم و ستم را که ناشی از اختلاف طبقاتی شدید است تحمل بکند. همیشه برای رفع این مبارزه کرده است و طبیعی هم هست که مبارزه بکند»

خبر درگذشت باقر مومنی در تبعید، ما را نیز مانند خانواده، دوستان و آشنایان او سوگوار ساخت. باقر مومنی از بازماندگان نسل تراژیک بود که از پی کوران فعالیت سیاسی اجتماعی عدالت جویانه، با قلم نقاد خود به بازاندیشی گره های تاریخی فرهنگی معاصر جامعه ایران شتافت و آثار شایانی از خود بر جای نهاد.
درگذشت باقر مومنی را همدلانه به ویژه به خانواده، و بازماندگان محترم و دوستداران او تسلیت می گوئیم.

همکاری این مرکز با جریانات تروریستی اسلامی شیعه برای دولت آلمان محرز است. به همین دلیل در ۲۱ نوامبر سال گذشته مرکز اسلامی هامبورگ از شورای مراکز اسلامی هامبورگ اخراج و عضویت آن در انجمن‌های اسلامی هامبورگ تعلیق گردید. سلیمان موسوی‌فر مشهور به «مُلای مسئول ترویج نفرت»، معاون رئیس مرکز اسلامی هامبورگ در پنجم نوامبر سال گذشته به دلیل ارتباط با نهادهایی که منبع جمع‌آوری کمک مالی برای حزب‌الله لبنان بود، با حکم قضایی برای همیشه از ‌آلمان اخراج گردید.

دکتر باوند در دوران دانشجویی در ایران عضو نیروی سوم به رهبری خلیل ملکی شدند که به همراهی محمد نخشب در امریکا نیزادامه یافت. در پلنوم ۱۳۸۲ جبهه ملی ایران، ایشان با بالاترین رای به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران انتخاب گردید وپس از درگذشت شادروا ن دکتر ورجاوند در خرداد ۱۳۸۶ به عضویت هیات رهبری جبهه ملی ایران و سخنگویی ان منتخب گردیدند، که تا ۲۷ آبان ۱۳۹۷در این سمت ایفای نقش کردند و پس از ان نیز عضو هیات رهبری درسامان ششم درامدند.
همگامی برای جمهوری سکولاردمکرات در ایران، برای ایشان شادی روان و تداوم راهشان و برای خانواده و اعضای جبهه ملی ایران دل ارامی ارزو میکند.

جنبش عظیم همبستگی با مردم فلسطین و در محکومیت جنایات جنگی دولت اسرائیل بیانگر شکست جنگ رسانه ای اردوی دولت اسرائیل و آمریکا و قدرتهای اروپایی و یک رسوایی بزرگ سیاسی و اخلاقی برای آمریکا و متحدینش است. این صدا و جنبش را باید با شرکت و همراهی بیدریغ تقویت کرد. شرکت فعال نیروهای چپ و کمونیست و انسانهای آزاده در جنبش گسترده ضد جنگ و همبستگی با مردم فلسطین می تواند صدای سوم را که هم بر علیه ارتجاع اسلام سیاسی و هم جریانات نژاد پرست و دولت های سرمایه داری حامی آنهاست بیشتر تقویت کند.

در بیدادگاههای جمهوری اسلامی کلیه استانداردهای حقوق بشری امروز زیر پا گذاشته میشود. حکومتی که خود حاکمانش غرق در فساد هستند، با مفاهیم گنگ و ناروشنی چون افساد فی الارض متهمان را به اعدام محکوم میکنند. ایران سالهاست که بالاترین شمار اعدام نسبت به جمعیت را در جهان دارا میباشد. بویژه پس از آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی شمار اعدامها افزایش چشمگیری داشته، فقط در ده ماه نخست سال جاری ۶۰۰ تن اعدام شده اند که نسبت به دوره زمانی مشابه در سال گذشته افزایشی ۳۰ درصدی داشته است. رژیم از اوضاع متشنج منطقه نیز استفاده کرده تا سرکوب و اعدام ها را تشدید کند.

همگامی نگرانی عمیق خود را از وضعیت جسمانی و سلامتی خانم نرگس محمدی ابراز می‌دارد، خواهان آزادی فوری وی از زندان و تامین امکان مداوای او در یک مرکز درمانی مناسب است.‌ ما از همه نهادهای حقوق بشری تقاضا می کنیم در این زمینه به جمهوری اسلامی فشار بیاورند، تا به تعهدات خود بر اساس قوانین بین المللی عمل کند. همگامی، مقامات حکومت اسلامی ایران بویژه شخص علی خامنه‌ای را، مسئول مستقیم هرگونه صدمه به سلامتی خانم نرگس محمدی و دیگر زندانیان سیاسی می داند.

ما پنج نهاد جمهوریخواه سوسیال دموکرات و سکولار-لائیک ایران، با مبارزان میهن مان همراه و پشتیبان تلاش های آنان هستیم و این احکام، که مغایر با اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های وابسته به آن هستند را بشدت محکوم میکنیم و خواستار آزادی بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی، مدنی و عقیدتی در ایران هستیم.
ما از کلیه سازمان های حقوق بشری میخواهیم که این احکام موهوم را محکوم کرده و از اجرای آن پیشگیری نموده و خواستار آزادی خانم پوران ناظمی و کلیه زندانیان سیاسی، مدنی و عقیدتی باشند.

چشمان زیبای آرمیتا گراوند برای همیشه بسته شد و خانواده‌ای دیگر به سوگ فرزند نوجوان‌اش نشست، اما نام او سند دیگری شد بر بی‌اعتباری حکومتی که دروغ و سرکوب‌های بی‌شمارش مردم را هر روز بیشتر به این نتیجه می‌رساند که جمهوری اسلامی نه تنها حافظ جان و مال مردم، که وظیفۀ هر حکومتی باید باشد، نیست، بلکه ناقض و برهم‌زنندۀ امنیت و آزادی مردم و اعمال خشونت‌ بی‌رویه‌ای است که جان‌های عزیزی را بر خاک افکنده است.

سازمان هنرمندان و نویسندگان جبهه‌ی ملی ایران، تمام قد در کنار هنرمندان نجیب و آزاده‌ی این کشور می‌ایستد؛ همانان که با وجدان و تعهدی که جامعه‌ی ایرانی از آنان توقع دارد، بر سر پیمان شرافتمندانه‌ی خود برای حفاظت از راستی، یکرنگی، آزادگی و انسانیت ایستاده‌اند و می‌خواهند یک بار برای همیشه پرده‌های ریاکاری را کنار بگذارند. این صراحت و ایستادگی بر سر حقوق بدیهی و اصول انسانی زندگی هر شهروند، درسی است که ما همگی از جنبش زیبا، هنرمندانه و پیشرو «زن، زندگی، آزادی» آموخته‌ایم و بر سر تداوم این راه با تمامی هم‌وطنان خود پیمان بسته‌ایم.

حزب چپ ایران از آتش بس فوری و بدون قید و شرط، قطع بی‌درنگ تمام عملیات نظامی اسرائیل علیه مردم غزه و آزادی فوری گروگان‌ها توسط حماس و آغاز مذاکره بین اسرائیل و فلسطینی‌ها برای برقراری صلح پایدار، براساس قطعنامه‌های سازمان ملل متحد پشتیبانی می‌کند و بر این باور است که راه دیگری جز توافق بر سر یک راه حل عادلانه برای اجتناب از جنگ و خونریزی و پایان دادن به این مناقشه‌ی طولانی متصور نیست. به‌موازات این اقدامات، ضروری و حیاتی است که مایحتاج مردم غزه هر چه سریع‌تر تامین و راه‌های امداد رسانی به ساکنین و آسیب دیدگان هرچه زودتر گشوده شود. ما معتقدیم که مناقشه بین اسرائیل و فلسطین، راه حل نظامی ندارد. هیچ کدام از این دو ملت، قادر به حذف دیگری نیست. راه حلی که تاکنون مورد وفاق جامعه‌ی بین المللی بوده، راه حل تشکیل دو دولت است. این راه حل هنوز روی میز است و پشتوانه‌ی حقوقی مستحکمی برای رسیدن به صلح و مصالحه به شمار می‌رود.