پروژه وحدت چپ از موضوعات عمده ی در دستور کار کنگره چهاردهم فدائیان خلق اکثریت بود. این بخش از گزارش حاوی سخنرانی وهاب انصاری، منوچهر مقصودیان، مرتضی صادقی و مهدی فتاپور است

ما ایرانی‌ها دوست داریم از زندگی خیلی بهره‌برداری کنیم؛ مثلا در هند، زندگی نصف جمعیت در جغرافیایی زیر یک کیلومتر است. هیچ‌چیز هم از دنیا نمی‌خواهند. اصلا نه با دولت و حاکمیت در هند کار دارند و نه برعکس؛‌ اما ما این‌طور نیستیم. ما همه‌چیز را بزرگ می‌خواهیم. مثلا در ٢١سالگی، عقل می‌گوید برو کتاب بخوان. لزومی ندارد کار سیاسی کنید. آدم در ٢١سالگی هنوز در اوایل رشد است. حداقل تا ٣٠، ٣٥ سالگی باید کتاب بخوانید تا اینکه به یک نظام فکری برسید و بعد شروع کنید به استنباط‌کردن. در پاسخ به سؤال شما بگویم که این باز هم ریشه‌های فرهنگی دارد. ما دوست داریم در بولیوی و آفریقا نفوذ داشته باشیم، خاورمیانه هم که اولویت اول ماست.

در این گفتگو محمد رضا شالگونی درباره اصلاح ناپذیری جمهوری اسلامی و ضرورت انقلاب برای سرنگونی آن سخن می گوید و مهرداد درویش پور در معرفی دیدگاه های شخصی خود از رویکرد تحول طلبی و تاکید بر تحول مسالمت آمی برای گذار از استبداد دینی در ایران سخن می گوید.

مسئله انقلاب سوسیالیستی برای ما نمی تواند در دستور کار قرار بگیرد، ما باید اول راه سرمایه داری را طی کنیم، نه بخاطر اینکه مّبلغ و مّروج ومشوق سرمایه داری هستیم، نه، به خاطر ضرورت، مثل کسی که می خواهد دکتر بشود، ضرورتا باید مدرسه و دبیرستان را طی کند تا برسد به دانشگاه، و شاید موفق بشود به مدارج عالی برسد.

پروژه وحدت چپ از موضوعات عمده ی در ستور کار کنگره چهاردهم فدائیان خلق اکثریت بود. این بخش از گزارش حاوی سخنرانی رسول آذرنوش، سیامک کلهر، مجیدزربخش، تهماسب وزیری و جمشید فردوس جمشیدی رودباری است.

مهرداد درویش پور استاد دانشگاه در سوئد معتقد است که نه فقط حزب خارجی ستیز این کشور بلکه کلیه احزاب بورژوا و حتی حزب سوسیال دموکرات دانمارک هم که حزب حاکم بود ، یکی از سخت ترین سیاست های ضد پناهندگی را اعمال میکردند .
در حالیکه تقریباً در همه جای اروپا گسترش حضور مهاجران خارجی به افزایش محبوبیت احزاب افراطی بیگانه ستیز انجامیده است ، نتایج انتخابات پارلمانی دانمارک که به شکست حزب حاکم و قدرت گیری حزب افراطی راست انجامید ظاهراً ارتباط مستقیمی با حضور بیگانگان ندارد.

در این میزگرد دیدگاه های درباره ضرورت همگرایی سراسری بر پایه ضد تبعیض یا واگرایی اتنیکی و جدایی طلبی؛ مشارکت در اشکال گوناگون فرایندهای تحول یا کنارگیری از آن؛ تاکید بر مبارزه مسالمت آمیز یا استفاده از مبارزات قهر آمیز؛ رویکرد به جامعه مدنی و جنبش های اجتماعی به جای تکیه بر قدرت های بیگانه؛ رویکرد مطالبه محور یا رویکردهای سلبی همچون درس هایی از این انتخابات برای اپوزیسیون ایران و از جمله نیروهای کرد ایرانی برای عقب راندن استبداد دینی در ایران سخن گفته شد.

فکر می‌کنم در قرن اخیر مانع اصلی در برابر یک چشم‌انداز ضدسرمایه‌داری عملاً از خود سوسیالیست‌ها و چپ سرچشمه گرفته و فکر می‌کنم آنان تا حدود زیادی مسئول این شکست‌ها هستند؛ مهم‌تر از همه به خاطر میراث استالینیسم که ایده‌ی سوسیالیسم را در منظر ده‌ها میلیون کارگر در سرتاسر جهان بی‌اعتبار کرد و رژیم‌هایی اقتدارگرا، تمامیت‌خواه وسرکوبگر خلق کرد که به هیچ روش، صورت یا شکلی نمی‌توانست اصلاً نمایانگر سوسیالیسم باشد. استالینیسم صرفاً یک مسئله‌ی تاریخی نیست، بلکه چیزی است که امروز باید کماکان چپ با آن بستیزد. اما البته طبعاً این پرسش مطرح می‌شود که چه چیزی به استالینیسم منتهی شد و از آن چه می‌توانیم بیاموزیم. روشن است که عوامل عینی مانند عقب‌ماندگی مادی اتحاد شوروی یا چین در زمان انقلاب، یا فشارهای امپریالیسم، نیروهای متخاصمی که از خارج در صدد سرکوب این انقلاب‌ها بودند و بسیاری عوامل دیگر وجود داشتند. اما این‌ها تنها عوامل نبودند، عواملی داخلی نیز وجود داشت که به استالینیسم انجامید.