رشد بیش از صد درصدی اعتراضات طی سال گذشته نشان می دهد که طبقه کارگر، به رغم سرکوب گری های رژیم اسلامی، به رغم بازداشت و زندان و بر خورد های امنیتی با اعتراضات کارگری حاضر نبوده و نیست که تحمیل بار بحران اقتصادی بر گرده خویش یعنی تشدید استثمار، زندگی در فقر و بی حقوقی را بپذیرد. اعتراض های کارگری، اعتراض علیه این شرایط و نشان گر تشدید مبارزات طبقاتی است. افزایش کمی اعتراضات صرف نظر از کمبود ها و نارساسی ها و نقاط ضعف، در همان حال ، به معنای شرکت تعداد بیشتری از کارگران در مبارزه جاری طبقاتی و حاکی از اراده و عمل کارگران برای ایجاد تغییر بنیادی است .

اصلی‌ترین و مهم‌ترین پیام اول ماه مه، روز جهانی کارگر، همبستگی طبقاتی لایه های گوناگون توده‌ی کارگران، صرف نظر از تعلقات جنسیتی، مذهبی و قومی، زبانی به عنوان یک طبقه‌ی واحد است. در این روز، همه این رودررویی ها درسطح جهان، بین نیروی کار در برابر سرمایه،مبارزه بین طبقاتاستثمارزده و استثمارگر، بین طبقات محکوم و حاکم درمدارج گوناگون تکامل اجتماعی است و همه این نیروها و شبه عوامل آنها ، تلاش دارند خیابان ها را به اشتغال خود درآورند!