آینده‌نگری و پیش بینی آنکه این افراد طی روزهای آینده با چه مشکلات و یا همواری‌ها روبرو خواهند بود مشکل است اما آنچه مشهود است این خواهد بود که صادق آملی لاریجانی سکوت خود را خواهد شکست و این احتمال می‌رود پس از هماهنگی با راس قدرت در ایران پاسخی به سخنان تیم دولت بهار خواهد داد و در آن زمان نه تنها محموداحمدی‌نژاد بلکه تمامی هواداران وی نیز جز منتقدین نظام از جنبه دایه مهربان‌تر از مادر خواهند شد.این احتمال می‌رود با بازداشت حلقه‌های نزدیک به محمود‌احمدی‌نژاد دستان صدا دار او را تنها گذاشته و به همین دلیل جریان شکل گرفته از درون نظام را همچون دیگر جریانات سابق در ایران در نطفه از بین ببرند.

دکتر فاطمی قبل از اعدام خطاب به افسران و نظامیان حاضر در مراسم اعدام با توجه به حال جسمانی بد در چند جمله گفت:
" من در این لحظات در مقام تظاهر و عوام فریبی نیستم به مرگ خود یقین دارم... ما از نهضتی به پیشوایی دکتر محمد مصدق حمایت کردیم که هیچ قصد و غرضی جز عزت و استقلال مملکت نداشت من برای آن کشته می شوم که اولین اقدامم در وزارت ، بستن سفارتخانه و قطع رابطه با انگلستان بود. هیچ مایوس نیستم ، از هر قطره خون من هزاران نهال می روید و با تایید خداوند قهار انتقام این ملت ستمدیده را از کشورهای استعماری می گیرد"

این دوره برزخی کنونی که در تنورآن نان سیاست های یک دوره چه بسا نامعلومی پخته می شود، می تواند سرنوشت سال های بعدی را رقم بزند. توسل به کودکان و گسیل آن ها به میادین جنگ (چون بزرگسالان تمایلی به آن ندارند) با سوء استفاده از فقر و فلاکت و بی خانمانی و ناآگاهی آن ها جنایت بزرگی است که رژیم در صورت پیشبرداستراتژی باصطلاح تهاجمی ترخود باردیگر به آن روبیاورد. چنین کودکانی طعمه های خوبی برای این آدم خواران بشمارمی ورند. قاسم سلیمان به عنوان فرمانده قدس را که مسئول مستقیم جنگ های منطقه و ارسال این کودکان و جوانان به میادین جنگی است باید به جرم نقض مقررات جنگی و جنایت علیه بشریت موردافشاء سنگین قرارداد و چهره سازی های قلابی و منزجرکننده اش را درهم شکست و اجازه نداد که رژیم از رگ خواب باصطلاح ناسیونالیستی بخش هائی از مردم ولوآن که بصورت کاذب ریاکارانه هم صورت می گیرد، بهره برداری کند.

در دنیای غیر اروپایی، کاربست مارکسیسم، که در نیمه‌ی اول سده‌ی نوزدهم میلادی در اروپای سرمایه‌داری بنیان می‌شود، چون بغرنجی نظری و عملی همواره مطرح بوده است. همیشه موضوع تأمل و پرسش مبارزان رهایی‌خواهِ کشوهای مختلف جهان قرار گرفته است. در نهایت، این که چگونه می‌توان، در آن جا که جنبش اجتماعی جاری است، مارکسیست بود؟ چگونه می‌توان در یک شرایط تاریخیِ عینی و مشخص، هم‌چون مارکسیست اندیشه و عمل کرد؟ و در یک کلام، در هر مکان و هر زمانِ عصر جدید چون کمونیست رفتار کرد؟ پرسشی است که از زمان مارکس تا امروز پیوسته جویایِ بی‌پایانِ پاسخ‌ (های) خود است.

* ما برای گذار از جمهوری اسلامی به یک جمهوری دموکراتيک مبتنی بر جدایی دولت و دین مبارزه می کنیم. برکناری جمهوری اسلامی نیازمند سازمان‌یابی و به میدان آمدن اکثریت مردم، کارگران و زحمتکشان، مزد و حقوق بگیران، فرودستان، طبقه متوسط جديد و نیروهای آزادی خواه و دمکرات است. روش راهبردی ما برای گذار، بر بسیج وسیع منابع و پایگاه اجتماعی چپ در میان کارگران، زحمتکشان و مزد و حقوق بگیران جامعه استوار است.
* ما طرفدار مبارزه مسالمت آمیز هستیم و از ابتکارات مردم با توجه به شرائط و سطح رشد مبارزات مدنی آن ها حمايت می کنيم. چگونگی گذار از جمهوری اسلامی و کاربستِ اشکال گوناگون مبارزاتی، به نحوه برخورد جمهوری اسلامی با اراده و خواست مردم برای تغيير ساختار سياسی بستگی دارد.

اسرائیل و عربستان سعودی، یک کابوس مشترک دارند: "ایرانِ مجهز به تسلیحات هسته ای". از اینرو، زبانزد "دشمنِ دشمنِ من، دوستِ من است"، این دو کشور را که هیچگونه تشابهی با یکدیگر ندارند، کنار هم قرار داده و بر علیه ایران متحد کرده است. این اتحاد، نه غیر عادی است و نه نخستین بار است که دو کشور نا متجانس برای مقابله با دشمن مشترک کنار هم قرار گرفته اند. چیزی که این اتحاد نامقدس را متمایز میکند، "کم دانی" ولیعهد 32 ساله ی عربستان در رابطه با و حزب لیکود، افراطی ترین فلسفه یِ یک بُعدیِ سیاسی تاریخ؛ و"موساد"، مخوف ترین افعی دوران می باشد.

پس از تحویل پنجاه در صد از مناطق تحت کنترل کردها در سحرگاه روز ۱۶ اکتبر، هر روز شاهد حوادث سیاسی - نظامی تازه ای در منطقه هستیم. حوادثی که نه تنها ناشی از شکست رفراندوم ۲۵ سپتامبر بلکه ریشه در تاریخ ملت کرد در عراق و منطقه دارد.
اما این بار کردها پس از ۲۶ سال در تصرف داشتن کردستان عراق و ده ها میلیارد در آمد نفتی، چرا پیش بینی های لازم را نکردند، سئوالی است که ذهن همه کردها را بخود مشغول کرده است.
انتظارات کرد های خارج از کردستان عراق ازتوان آنچه حکومت اقلیم ً می نامیدیم ایا واقعی بوده و هست؟ ایا همه کردها درک واحدی از "مساله ملی " دارند و بالاخره واقعیت ما کردها در این منطقه از جهان چیست؟

بختیار بارها گفته بود که "برای مبارزه با این جماعت با شیطان هم متحد‌می‌شوم"؛ و در این باره کمک‌هایی را که ژنرال دوگل و تیتو از متفقین، به‌ویژه از آمریکا می‌گرفتند مثال‌می‌آورد و می‌پرسید آیا پس از آزادی فرانسه از ارتش هیتلری کسی از دوگل پرسید آن کمک‌ها چه بود ! او جهنمِ حکومت فداییان اسلام بر ایران را از بلای اشغال فرانسه از طرف ارتش نازی که آن را به چشم خود دیده‌بود کمتر نمی‌دانست و سیر ایران به سوی نابودی اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی در سی‌و‌نه‌ساله‌ی گذشته بدبختانه تشخیص تیزبینانه‌ی او در این باره را به‌خوبی نشان‌داده‌است! اما او حتی آن "شیطانی" را هم که می‌خواست با او متحدشود خود انتخاب‌می‌کرد، و ممکن‌نبود در روابط خود با قدرت‌های جهان کمترین قدمی بردارد که کوچکترین زیانی برای منافع و مصالح ایران داشته‌باشد.

آنچه در خشونت سیاسی یافت می شود عدم اراده و خواست جهت اصلاح امور می باشد و در صورتی خشونت سیاسی بروز می کند که افراد ناتوان از حل و رفع اختلافات باشند. آنچه در این بحث بسیار مهم و اصولی‌ترین معیار جهت رفع خشونت سیاسی تبین می شود موضوع اراده قدرت برتر می باشد که در صورت عدم باور به تحول و رفع خشونت‌سیاسی از سوی دولت‌ها و یا افراد دارای قدرت ، هرگز تحقق پیدا نخواهدیافت.

بیستم نوامبر بعنوان روز جهانی کودک نا مگذاری شده است . کودکان آسیب پذیر ترین کروه سنی جامعه هستند که میزان آسیب پذیری آنان به میزان توسعه یافتگی وامنیت ورفاه در هر جامعه ای بستگی دارد.روزانه 17 هزار کودک در افریقا براثر کرسنگی وعدم دسترسی به بهداشت ودرمان میمیرند که حتی با کشورهای آسیایی وامریکای لاتین نیز قابل مقایسه نیست

در مدت زمان درازی که در بند عمومی زندان اوین هستم، پای درد دل شمار زیادی از دو گروهزندانیان غیر سیاسی نشسته ام. یکی اتباع بیگانه، عمدتا افریقایی، محکوم به اعدام یا حبس ابد برای حمل ۱۵ گرم تا چند کیلو مواد مخدر، و دیگری محکومان بزه های مالی مانند بدهی های ناشی از رباخواری، اختلاس، کلاهبرداری، ارتشا و فروش مال غیر و غیره، که شمار زیادی از آنان خلاف اصول دادرسی عادلانه و بیطرفانه و یا حتی خلاف قانون زندانی شده اند. در پی بررسی پشتوانه قضایی محکومیت های آنان، به مواردی برخوردم که به برداشت من ستمگری مطلق باید بشمار آیند، و قانونگذاران بایستی با دقت به آنها توجه کنند

موضوع بحث به پرونده قتل یکی از نوادگان مصدق، معصومه مصدق، بر می گردد که در اردیبهشت ماه ۷۷ در تهران، در خانه اش به قتل رسید و این پرونده هنوز باز است. معصومه مصدق که بیشتر عمرش را در خارج از کشور زندگی کرده بود، پس از مرگ مادر به ایران آمده بود تا به اسباب خانه سروسامان داده، آن را بفروشد و به خارج برگردد. او را با طناب خفه کردند و به گزارش پزشک قانونی آثار ضربات بر روی صورت وتن و شکستگی بينی ديده مي شد.

سرزمین ما دراسارت گزمگان ،عوامفریبان وآقازاده ها مورد تعدی وغارت قرار دارد،اما این همه بیداد وستم،هنوزنتوانسته است ،احساس نوعدوستی وهمبستگی ملی را از مردم سلب کند.زلزله فاجعه باری که در استان کرمانشاهان روی داد ،وصحنه های دلخراش و تکان دهنده آن که از رسانه ها پخش شد،تاثر واحساس همدردی عمیقی را برمردم برجای نهاد وموجب شد تا مردم با یک خیزش ملی روحیه همبستگی وهمدردی خودرا با هموطنان آسیب دیده از قهر طبیعت رابنمایش بگذارندوباور به یگانگی ملی ونوعدوستی را در این وادی تاریک وسیاه نشان دهندوصحنه هایی ازاحساس همدردی ویاری رسانی پدید آوردند که از نظر فراگیری وگستردگی درنوع خود بی نظیر بود.

به‌مناسبت صدمین سالگرد انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، و به دعوت «مدرسه‌ی عالی مارکسیسم» دانشگاه پکن از تاریخ ۲۱ تا ۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ کنفرانسی بین‌المللی در شهر پکن برگزار شد. دعوت‌شد‌گان عمدتاً پژوهشگران دانشگاهی در رشته‌های اقتصاد سیاسی، جامعه‌شناسی، فلسفه، روسیه‌شناسی، چین‌شناسی، و نیز سردبیران چند نشریه‌ی مارکسیستی از کشورهای مختلف ازجمله روسیه، ایتالیا، هند، انگلستان، امریکا، کانادا، اتریش، آلمان، مجارستان، تایوان، و چین بودند. در مجموع در جلسه‌های مختلف که همگی پی‌درپی و عمومی بودند، در ۴۴ مقاله جنبه‌های مختلف انقلاب اکتبر و نقش و تأثیر فوق‌العاده مهم آن بر تحولات روسیه، چین و جهان مورد بررسی قرار گرفت.

عصر است و پایان یک روز کار حکومتی. میز کاری در گوشه اتاق و دو کیف سامسونت روی آن. یکی منقش به آرم قوه قضاییه نظام و دیگری مزین به نشانه "بهارستان". سوی دیگر صحنه، سفره‌‌‌ای رنگین پهن بر زمین. پهنای دیوار روبرو را دو عکس خمینی و خامنه‌ای در اشغال خود دارد. و بر بالای تاقچه، قاب عکس کوچکی از آقا میرزا هاشم لاریجانی‌ که با عودت بهنگام از نجف به قم، اولاد خویش عاقبت بخیر کرد! رییس مجلس اسلامی همراه با جناب قاضی القضات، قدم در خلوت اندرونی می نهند و یا الله گویان بر بساط اطعمه و اشربه عصرانه فرود می آیند. مطابق رسم مرسوم در خانواده، اخوی معمم، دعایی در حق ابوی می خواند!

با همه‌ی این اطلاعات، چه درباره‌ تدارکات درازمدت عراق از یک طرف، و چه درباره‌ی انواع تحریکات خمینی علیه این کشور و به‌منظور تسویه‌ی حساب کینه‌توزانه‌ی شخصی وی با صدام حسین از طرف دیگر، آیا هنوز جایی برای تردید در مسئولیت تام و تمام خمینی در برافروختن آتش درگیری نظامی میان ایران و عراق و کشاندن صدام بیخرد به سوی جنگی طولانی و خان‌ومان‌سوز با ایران باقی‌می‌ماند ؟ و آیا نهایت غرض‌ورزی و فریبکاری نخواهد‌بود که در معرفی شخص دیگری جز خمینی به عنوان محرک صدام به این جنگ کوشش‌کنیم ؟

خیلی ها بر این باورند که محمد سلمان برایِ نهادینه کردن کنترل قدرت در دست های خویش، نیاز دارد که در مقابله با ایران، قدرتش را در منطقه تثبیت نماید. اسرائیل نیز پس از شکست سیاستش در کردستان عراق؛ مُهره مهمِ دیگری را به حرکت در آورده و اکثر تخم مرغ هایش را در سَبَدِ محمد سلمان گذاشته، سبدی که بوسیله ی جارد کوشنر و دست راستی هایِ جنگ طلب، شکل گیری و تزئین شده است.

از میان رهبران حزب توده ایران با چهار تن بیش از همه سروکار داشتم: طبری، کیانوری، ابوتراب باقرزاده، و رفعت محمدزاده کؤچری (مسعود اخگر). درباره‌ی سه نفر نخست بسیار نوشته‌اند و گفته‌اند. باقرزاده در وبگاه‌های تبرستانی جایگاهی دارد، و زیست‌نامه‌ای نیز از او منتشر کرده‌اند[۱]. اما رفعت محمدزاده، عضو هیئت سیاسی حزب، ‌مسئول شعبه‌ی پژوهش کل، ‌مسئول شعبه‌ی آموزش کل، و سردبیر ماهنامه‌ی «دنیا»، مظلوم و گمنام مانده‌است.
داده‌های مشخص بسیار کمی از زندگانی پر ماجرای رفعت محمدزاده در دسترس من هست. با این حال در این نوشته می‌کوشم با هر آن‌چه در دسترس دارم،‌ و تا جایی که از من بر می‌آید، سیمایی از او ترسیم کنم.

وظیفه ما قبل از هر چیز ایجاد همبستگی بین نیروهای صلح‌طلب ایرانی، فلسطینی، و اسرائیلی در منطقه است. این همبستگی فقط با گسترش رابطه و همکاری بیشتر با این نیروها صورت می‌گیرد. هدف اولیه نه دفاع از خود، آنچه که عمدتا تاکنون صورت گرفته است-و مبتنی بر این بوده که ایرانی یهودی‌ستیز نیست - بلکه به شکل مثبت آن یعنی دفاع از حقوق یهودیان، و مبارزه با بداموزه‌هایی است که در کشور ما و در بین ایرانیان رواج دارد و یا توسط عده‌ای، و در راس آن جمهوری اسلامی رواج داده می‌شود. اگر ما خواهان گسترش رابطه با ترقیخواهان یهودی و ساکنین اسرائیل هستیم می‌بایستی در این راه قدم‌های مشخص برداریم. ما می‌توانیم و باید در جهت دفاع از حقوق یهودیان و کلاً ساکنین اسرائیل تلاش کنیم. طبعا نیروهای صلح‌طلب اسرائیل نیز به بهترین وجهی می‌توانند به افشای دروغگویی‌های کسانی چون نتانیاهو در مورد ایران بپردازند.

حق تعیین سرنوشت دارای محتوا و شکل ثابت و دست نخورده در طول تاریخ نیست بلکه در گذرزمان و تحولات اجتماعی- تاریخی و متناسب با بلوغ و آگاهی جوامع بشری، دستخوش تحولات بینادی شده و پوست اندازی می کند. و بهمین دلیل با آن نیز مثل هر مطالبه تاریخی دیگر می توان هم از منظر واپسگرایانه و نابهنگامی با آن برخوردکرد و رویکردی دولت-محور داشت، و یا از موضع ترقی خواهانه و بهنگام، رویکردی جامعه محورداشت. این نوع رویکردها در برخورد بخصوص با مطالبات اساسی و یا تاریخی موسوم به معوقه بیشتر صدق می کنند.

به جای جداییِ اقلیم از خاک عراق تحت عنوان استقلال! به نظر می آید در عین حفظ پیوند اقلیم کردستان با خاک عراق، تمام مناطق آزاد شده عربی – کردی در سوریه از دیکتاتوری بشار اسد و داعشیان می توانند در اتحاد با عراق مورد حمایت قرار گیرند و اینک پیامد دردناک جنگ داخلیِ سوریه به یک فرصت برای تعمیم دموکراسی و صلح پایدار تبدیل شود. فرصتی که باعث می شود تهدید سیاسی – نظامی از جانب ترکیه یا ایران نیز به حداقل برسد.

در هفته گذشته خبرهاى نگران كننده مربوط به ايران، عربستان و لبنان به جهان مخابره شد. نخست وزير لبنان سعد حريرى به عربستان رفت و در همانجا از سمت خود استعفاء داد. همزمان موشكى متعلق به ايران از خاك يمن به يكى از فرودگاهاى عربستان شليك شد و اين در حالى بوده است كه سعودى ها در راستاى اصلاحات از بالا دست به تصفيه حساب زده و تعدادى از وزيران و سرمايه داران مهم سعودى را بازداشت كردند. پوتين رئيس جمهور روسيه نيز ديدارى با ايران و خامنه اى داشته است.

حقیقت این است که با تئوری "مصلحت نظام" خمینی یا "ولایت مطلقه فقیه" ، حاکمیت قانون در جمهوری اسلامی ناممکن می گردد و فرمانروای مستقر در رأس هرم قدرت ، نه فقط برفراز قانون اساسی ، بلکه بر فراز احکام شریعت محمدی جا می گیرد. حقیقت این است که در شریعت اسلامی، دولت قانون قابل تصور است ، اما در نظام ولایت فقیه چنین چیزی قابل تصور نیست. در جمهوری اسلامی نه فقط غیر مسلمانان ، بلکه مسلمانان و حتی شیعیان کاملاً معتقد نیز در مقابل ولی فقیه مسلوب الحق اند.

پیگیری قضایی دستبرد و تخریب خانه پدر و مادرم، که مکانِ یادآوریِ مبارزه و قتل سیاسی آنهاست، با وجود تلاش‌های وکیلانم و ارائه‌ی شواهد روشنگر به دادگاه، و با وجود نقص‌های بدیهی در تحقیقات و تناقض‌های آشکار در بازجویی‌های ثبت شده در پرونده، به صدور یک رأی بی‌‌پایه و پوشالی از سوی دادگاه انجامید که به معنای بن‌بست دادرسی خواهد بود. اگر راهی برای پیگیری باشد، این پرونده را نیز پی خواهم گرفت. اگر نه آن را نیز بار دیگر مصداق این برداشت می‌گیرم که بنا نیست دستگاه قضایی جمهوری اسلامی دادرس پایمال شدن حقوق ما باشد.

کنشگران حقوق بشر انقلابهای سرخ (که در آن خونریزی امر متداولی است) را تائید نمی کنند. اساسن حقوق بشری ها نمی توانند از یک آلترناتیو ایدئولوژیک حمایت کنند و یا خود بعنوان آلترناتیو سیاسی باشند. بدیگر بیان نمی توانند بعنوان یک حزب سیاسی عمل کنند و یا یک سیاست مشخص را بطور صریح تائید کنند و حزب و یا سیاستی را رد کنند. پلاتفرم سیاسی و حزبی مشخص ندارند ولی موافق هر تغییرات ساختاری صلح آمیز که رعایت حقوق بشر و پیاده شدن روابط دموکراتیک را در پی داشته باشد، هستند. خواست مشخص کنشگران حقوق بشر اجرای مفاد و منشورهای حقوق بشر توسط مسئولین حکومتها، سازمانهای اقتصادی و جامعه ی مدنی است.

»  علل واقعی جنگ ایران و عراق و افسانه‌ی حمله‌ی صدام به ایران به توصیه‌ی شاپور بختیار
»  دو توهم بزرگ سیاست ایران
»  ایران: ملتی پریشان و سرگردان بین پاسارگاد و کربلای معلی
»  «علی‌اشرف» به جان شریف بود. و هم به تن
»  همه پرسی در "اقلیم" و چهار نکته!
»  متن خوش آمدگویی به پنجمین کنگره سکولار دموکراسی