حزب آزادی و رفاه ایرانیان، بر این باور است که نابودی ستم، بی عدالتی ونابرابری، بدون آزادی زنان و برخورداری از حق و حقوق مساوی با مردان در تمام فازهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، امکان پذیر نیست و خواهان لغو تمامی قوانین نابرابر در جامعه ایران بخصوص قوانین ضد زن می باشد. ما بر اين باوريم كه قوانين ضد زن "جمهوری" اسلامي، در طول اين ٤١ سال بيشترين حقوق زنان را از آنان سلب نموده و به خوبي نشان داده است كه در اين مدت، هيچگونه رفورم و تغييري را در این راستا نمي‌پذيرد و هرگز اصلاح پذير نبوده و نيست! ما تنها راه حل را، برچيده شدن كليت رژيم فاشيستي مذهبي و جايگزيني و تعويض آنرا با يك نظام سكولار دموكرات مي‌دانيم .

تراژدی قتل رومینا اشرفی توسط پدر، چهره‌ی کریه و ضدانسانی باورها و قواعدی را به نمایش گذاشت که بنیان کاخ پوشالی «ناموس» کسانی را برمی‌افرازند که با «داس» مرگ درجلد ناموس درآمده، کودکی ۱۳ ساله را سر می برند، کینه و خشونت را جایگزین مهری می کنند که از کودک دریغ شده است. این نه یک استثناء که پدیده‌ای تکراری است؛ پیشینه دارد و دردمندانه باید گفت که ادامه خواهد داشت. هنوز خون رومینا بر در و دیوار اتاقی که او در آن سربریده شد، خشک نشده، برادری در همان گیلان باز به عنوان بر باد رفتن ناموس خواهرش آسیه را به قتل می‌رساند. فاجعه پشت فاجعه. قتل شنیع رومینا و رومینا های دیگر به نام دفاع از «شرافت»، «افتخار» و «آبرو»ی «خانواده» در جوامعی که سنت‌ها و فرهنگ مردسالاری با جان‌سختی تمام جزو عادت جامعه شده‌است و خشونت علیه زنان و کودکان رایج و از همه بدتر توسط حکومت و قانون ترویج می شود، یک اتفاق دهشتناک است، اما غیر قابل انتظار نیست.

ما ۴ حزب و سازمان سیاسی سکولار و دمکرات، از خواست عفو بین‌الملل برای تحقیق از طرف سازمان ملل متحد در مورد سرکوب آبان‌ماه توسط جمهوری اسلامی پشتیبانی می کنیم. خواهان تشکیل کمیسیون حقیقت‌یاب در مورد سرکوب اعتراضات مردم، با ترکیبی از خانواده‌های کشته شدگان و نمایندگان شورای حقوق بشر سازمان ملل و انتشار علنی نتایج تحقیق آن هستیم؛ سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشری را به حمایت از خواست عفو بین‌الملل در اعتراض علیه سرکوب و کشتار، بازداشت و شکنجه در زندان‌های جمهوری اسلامی و صدور احکام ظالمانه علیه فعالان مدنی فرامی خوانیم؛ بازداشت شدگان آبان‌ماه باید فورا آزاد شوند و به اذیت و آزار خانواده‌های جانباختگان پایان داده‌شود. ما از هموطنان می خواهیم که برای ایجاد زمینه‌ی تحقیق بین المللی در مورد کشتار سازمانیافته‌ی معترضان در آبان‌ماه تلاش نمایند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با گرامی‌داشت صدمین سال تشکیل حزب کمونیست ایران، بر نقش تاثیرگذار آن در پیکار برای آزادی، سوسیالیسم و دنیایی بهتر و انسانی‌تر تاکید می نماید. ما با اعلام وفاداری و باور به ارزش‌ها و آرمان‌هائی که از صد سال پیش تاکنون نیروهای چپ در ایران دنبال کرده اند، این مناسبت را فرصتی برای فشرده تر کردن صفوف خود و تجلیل از پیشروان جنبش چپ و معرفی تاریخ و اندیشه‌ی مبارزات آنان می دانیم و اعلام می کنیم که: پرچم برافراشته شده توسط حزب کمونیست ایران، بعد از یک قرن، هم چنان در اهتزار است و در اهتزار خواهد ماند!

با آنکه یورش کرونا مرگ و میر انسان‌ها در جابجای کره زمین را از سیصد هزار نفر نیز فراتر برده، اما تنها پیامد دهشتناک آن به شمار نمی‌رود. گستره و ژرفای نگران کننده‌‌‌ کابوس بحران اقتصادی ناشی از این ویروس هم، باعث وحشت کشورها شده است. عامل همه شمولی که، اقتصاد از پیش بحرانی ایران را با شدتی باز بیشتر و عوارض دامنه‌‌دارتر تهدید می‌نماید.
آنچه که در حال حاضر بیش از هر چیزی ضرورت دارد، تاکید بر لزوم تامين منابع مالی برای کمک به معاش زندگی ميليون ها انسان از جمله دستفروشان، باربرها، کولبران، پيک موتوری ها، کارگران فصلی، کارگران ساختمانی، زنان شاغل در اقتصاد غیر رسمی، کودکان کار و دارندگان مشاغل آزاد است که با بحران کرونا بيکار شده  و يا خسارت ديده اند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) تنها راه پايان دادن به خصومت بین دو کشور را بازگشت بر سر میز مذاکره، متوقف نمودن تهديدها علیه همدیگر و آغاز مذاکره‌ی بدون پیش شرط می‌داند. زمانی که در مذاکره بسته‌شود، هر حادثه‌ی کوچکی، به‌خصوص در خلیج فارس که نیروهای دو طرف در فاصله‌ی اندکی از هم قرار دارند، می‌تواند به درگیری نظامی منجر شود. در عین حال، اجتناب از مذاکره در شرایطی که بحران عمیق اقتصادی بر کشور حاکم است و تحریم‌ها گذران زندگی را بر بخش بزرگی از مردم غیر قابل تحمل نموده‌است، معنایی جز تحمیل فقر و فلاکت بیشتر بر مردم ندارد. بازگشت بر سر مذاکره برای پایان دادن به تحریم‌ها و جلوگیری از فلاکت اقتصادی بیشتر و نیز رفع خطر درگیری نظامی و گذار از تنش‌های مخاطره‌آمیز کنونی، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.

ما چهار حزب و سازمان سياسی اپوزيسيون دموکرات و جمهوریخواه ايرانی مسئوليت جنايت صورت گرفته در مرز دو کشور را با حاکمان جمهوری اسلامی می دانيم، آن را به شدت محکوم می کنيم، با مردم افغانستان همدردیم، به خانواده جانباختگان از صميم قلب تسليت می گوئيم و خواهان تحقيق بين المللی برای روشن شدن ابعاد جنايت و آمران و عاملين آن هستيم. مسببان این جنايت بايد در دادگاه های صالحه محاکمه و به مجازات برسند. اميدواريم که اين رويداد فاجعه بار بر مناسبات تاريخی و دوستانه‌ی مردم دو کشور خدشه وارد نيآورد و مناسبات مردم دو کشور همسايه مبتنی بر صلح، دوستی و همکاری ادامه يابد.

طبقه کارگر ایران روز اول ماه مه ، ۲۰۲۰ ، روز جهانی کارگر را در شرایط خاصی جشن می گیرد. سیاستهای امپریالیستی ایالات متحده آمریکا سخت ترین تحریمها را علیه ایران ، که در تاریخ روابط بین دو کشور بی سابقه بوده است ، اعمال کرده است. سیاستهای فوق ارتجاعی ، فاسد و نابخردانه رژیم جمهوری اسلامی ایران شرایط زندگی مردم ایران را در وضعیت وخیمی قرار داده است.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) روز جهانی پرستار را به همه‌ی پرستاران کشور تبریک گفته و برای آنان در این روزهای سخت آرزوی موفقیت و تندرستی می کند. ما بر این باوریم مطالبات پرستاران همچون اجرای قانون تعرفه گذاری، دستمزد عادلانه، ایمنی محیط کار، کم‌تر شدن فاصله‌ی میان آموزش در دانشگاه و واقعیت های موجود در بالین بیماران، توسعه شغلی و...که سال هاست مطرح‌اند و روی هم تلنبار شده‌اند باید اجرا شود. همچنین ضروری است از پرستارانی که جان در مبارزه با کرونا نهادند، تجلیل و از بازماندگانشان حمایت شود. به پرستاران مزایای فوق العاده تعلق گیرد و در پی تعدیل بحران کرونا نیز به آنان مرخصی های ویژه همراه با پاداش‌هایی جهت تمدید قوا و بازیابی توان فرسوده شان داده شود.

دادخواهی (جنبش دادخواهی) برای نجات جان زندانیان سیاسی و آزادی بدون قید و شرط آنها هستیم! این امر ضروری و حیاتی تنها و تنها از طریق یک سازماندهی گسترده احزاب. مجامع و نهادهای سیاسی مترقی و با پشتیبانی و همکاری و همیاری با نهادها و مجامع دموکراتیک و حقوق بشری و خانوادهای زندانیان سیاسی و قربانیان رژیم جمهوری اسلامی امکان پذیر می باشد. ما به سهم خود با مشارکت در امر دادخواهی خود را موظف و سهیم می دانیم!
ما خواهان بازدید و تماس گزارشگران رسمی اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد به منظور تحقیق در مورد نقض دائمی حقوق بشر در ایران، به ویژه در زندان هاهستیم!

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، خانواده های قربانیان، آزادیخواهان و بویژه طبقه کارگر و اردوی چپ جامعه را به تقابل آگاهانه با اهداف ارتجاعی حکومت اسلامی و سیاست اعدام فرامی خواند. خانواده های قربانیان نباید وسیله جنایت و اهداف حکومتی شوند. ما از تلاش های مردم آزادیخواهی که تلاش دارند مانع هر اعدامی شوند قدردانی می کنیم و در عین حال بر ضرورت یک اقدام گسترده و اجتماعی علیه سیاست حکومت اسلامی و اهداف ارتجاعی و ضد کارگریش تاکید داریم. ما اهداف جمهوری اسلامی و این قتل های حکومتی را قویا محکوم می کنیم و از مردم آزادیخواه ایران در داخل و خارج کشور می خواهیم همصدا با ما و با ابتکارات مختلف در مقابل سیاست ها و اهداف ارتجاعی جمهوری اسلامی سد محکمی ایجاد کنند.

فارغ از ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی اما، این حقیقت دردناک از دیرباز برای همگان روشن بوده است که مهاجران افغانستانی‌تبار در جمهوری اسلامی ایران، همواره انسان‌هایی بی‌حق، و قربانیان تبعیض سیستماتیک و سیاست‌های نژادپرستانه بوده‌ و هستند. مهاجران افغانستانی‌تبار و حتی فرزندان آنها که متولد ایران هستند، هرگز از حقوق برابر شهروندی برخوردار نبوده‌اند. درهمین حال، رژیم جمهوری اسلامی برای پیشبرد جنگ‌های ماجراجویانه خود در منطقه، در بهره‌گیری از همین انسان‌های بی‌حق لحظه‌ای درنگ به‌خرج نمی‌دهد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با اعلام تاثر عمیق از قربانی شدن تعدادی از شهروندان افغانستانی، این جنایت را محکوم کرده، جمهوری اسلامی را مسئول آن می شناسد و باید پاسخگوی این حادثه تکاندهنده باشد. جمهوری اسلامی موظف است به همه ناروشنی‌های این واقعه و هر پرسش پیرامون شکل گیری این کشتار عمدی پاسخ روشن و صریح بدهد. ما حق هر افغان می‌دانیم که اگر پناهنده ایران شده و می‌شود و یا برای کار مدتی را در ایران گذرانده و بگذرانند از همه حقوق پناهندگی و کار برخوردار باشد.

ما ضمن محکوم کردن تازه ترین جنایت رژیم اسلامی ایران، خواهان پیگرد همه عاملین و آمرین این فاجعه هولناک هستیم. ما همچنانکه قبلا بارها تاکید کرده ایم: خواهان برسمیت شناختن کامل حق کار، تحصیل، زندگی و حقوق شهروندی کامل برای پناهجویان افغان در ایران هستیم. مردم ایران خود اکنون شاهد پناهندگی و مهاجرت حدود هشت میلیون ایرانی در کشورهای مختلف بویژه ترکیه، اروپا و استرالیا و امریکای شمالی هستند و نیروهای چپ و مترقی این کشورها جزو پشتیبانان حقوق این ایرانیان تبعیدی و مهاجر هستند و از حقوق شهروئدی آنها دفاع میکنند. مردم ایران نیز ضروریست بی قید و شرط از حقوق انسانی کارگران و پناهجویان افغان حمایت کنند و قاطعانه سیاستهای ضدبشری رژیم ایران را افشاء و محکوم نمایند.

پیامد «انقلاب فرهنگی» جمهوری اسلامی، آسیب‌ سهمگین و جبران ناپذیری بود که بر علم و دانش ما وارد آمد. واپسگرایان حاکم، با ارتکاب این جنایت در حق علم، تولید و پرورش کادر تحصیلکرده در ایران را چندین سال به قهقرا بردند. در مقابل اما، چه بسیار کم سوادان برخوردار از رانت حکومتی به دانشگاه ها راه یافتند و مصدر امور شدند. حکومت از هیچ ترفندی باز نماند تا دانشگاه را «مکتبی» کند و با بردن این باروی فرهنگ زیر سیطره حوزه، دانش را که در بنیاد خود پرسشگر و چالشگر است، در ایمان باوری به بند کشد. اما حکومت با همه‌ی زورگفتن‌های به کار برده‌اش، ناگزیر از پس‌نشستنِ گام به گام شد و ناخواسته در برابر نیاز نیرومند جامعه به تحصیلات عالی مدرن پیشانی بر خاک سائید.

شورای مدیریت گذار پشتیبانی خود را از این خواسته های تشکل های کارگری و فرهنگی در ایران اعلام می دارد و براین ارزیابی است که شرایط در کشور ما بحرانی، بی ثبات و رو به وخامت است. بن بست ساختاری نظام، وضعیت وخیم اقتصادی، گسترده تر شدن فقر و فلاکت، فراگیری فساد، استیلای باندهای مافیائی سپاه و نهادهای ولائی بر اقتصاد کشور و تشدید تنش ها درعرصه بین المللی بروز دگرگونی های بنیادی سیاسی در کشور را در چشم انداز قرار داده است. از سوی دیگر خواست گذر ازنظام به گفتمان غالب در سپهر سیاسی و همچنین به خواست اکثریت جامعه در ایران تبدیل شده است.