سعید سلطانپور و یارانش، نمایشی از زندگی و کار یک کارگر ناسیونال را به روی صحنه تاتر بردند. او این تاتر را با شرکت دسته دوره‌گردان نمایش مستند، در دانشگاه پلی‌تکنیک، پارک‌ها و همه جا به اجرا در آورد، این نمایش مستندی بود متکی بر ضبط سخنان عباس آقا و زنش با عکس‌هایی از خانواده عباس آقا، خانه‌شان و اسباب خانه‌شان. کارگردان در ارایه این اسناد، کنشی سیاسی و واکنشی واقع‌بینانه دارد. خواسته است زندگی یک کارگر ایران را به طور مستند برای سایر کارگرانی بازسازی کند که کمابیش با این زندگی آشنا هستند و از چند و چون آن خبر دارند.

ایلنا به عنوان خبرگزاری وابسته به رژیم با هدف بازتاب رویدادها و مسائل کارگری ، همواره سعی داشته است که با انعکاس گوشه هائی از مشکلات و اعتراضات کارگران، خود را مدافع منافع این طبقه عنوان کند و این البته بخش مکملی از داعیه نمایندگی انحصاری کارگران توسط دستگاه کارگری رژیم است. اما ظاهرا ایفای چنین نقشی بدون تنش های درونی و تاوان هم نیست. چنان که اکنون گردانندگان و دست اندکاران این خبرگزاری به تصفیه جدیدی در بخش کارگری مبادرت کرده اند.

چهار موضوع شایان توجه در یکی دو سه هفته گذشته یکبار دیگر پرداختن به جایگاه قانون و قانونگرائی در جنبش کارگری و فشار گرایش راست درون جنبش کارگری را الزامی کرده است. یکی از این چهار موضوع نامه نوشتن‌های هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد به وزارت کار جمهوری اسلامی و جواب آنهاست که تا بحال مورد نقد هم قرار گرفته است. من اما یکبار دیگر و بنابه اهمیتی که این موضوع در مبارزه کارگران و بخصوص در این دوره دارد به آن خواهم پرداخت.

برخورد به پناهندگان و مهاجران افغان مقیم ایران تا سر حد راسیسم (نژادپرستی) پیش رفته است. به مسئله کارگران افغان حتی از سر راسیسم هم نمی توان نگاه کرد. مسئله تبعیض است که تا سر حد یک نژادپرستی کور و حاد پیشروی کرده است. این موضوع را رژیم اسلامی با مجرم فرض کردن افغان‌ها در ایران دامن زده است. نه تنها جلوی سگهای هارش را باز گذاشته که صرف نفس کشیدن را هم از مهاجران افغانستانی دریغ کنند، بلکه حتی در مراسم‌‌هایی که قرار است مطالبات کارگران مطرح شود، به دست لمپن‌های چاقوکشش در مراسم اول ماه مه بلندگو می‌دهد که مقصر موقعیت دهشتناک کارگر ایرانی را کارگران افغان معرفی کند!

اینکه جمهوری اسلامی فعالین کارگری و کارگران معترض را دستگیر می‌کند و این دستگیری‌ها در یکی دو سه هفته گذشته رو به افزایش یافته آنقدر عیان است که حتی از استانداردهای تا بحال شناخته شده خود جمهوری اسلامی هم فراتر رفته است. بازداشت و زیر فشار گذاشتن یک گروه از کارگران معترض معدن بافق یک نمونه بارز است. دستگیری شاپور احسانی راد و تهدید تعداد زیادی از کارگران کارخانه لوله و نورد صفا نمونه دیگری است. این مسئله است که ایلنا را به سئوال و اژه‌ای را هم به سرهم کردن جوابی واداشته است.