و اما موقعیت طبقه کارگر در جامعه ایران به عنوان تولید کننده کالا در چه مقام و منزلتی است؟ و چه انتظاری از این طبقه هست که عدالت اجتماعی را در ایران بوجود آورد؟ و اساسا اگر کارگران دولت کارگری خود را را تشکیل دهند، "خود برای خود" است و یا برای دیگر اقشار؟ آیا اگر طبقه کارگر به قصد کشور داری، سقف کارخانه را ترک کند و در شوراها بنشیند تا حکومت برقرار سازد، دیگر کارگر است؟ و یا جزو حاشیه تولید محسوب می گردد! وقتی که به حاشیه تولید رانده شد، چه تفاوتی مابین خود و احزاب سیاسی ای که ادعای نمایندگی اش هستند، وجود دارد؟ و در یک کلام آیا تمامی تولید نرخ سود ارزش اضافی تماما به طبقه کارگر تعلق می‌گیرد و یا نه، باید در جای دیگر نیز تقسیم گردد؟