جنبش فمینیسم، یک پروسه جهانی است وتاریخی طولا ی و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. این جنبش از اواسط قرن هفده، بصورت کوشش هایی برای نقد وضعیت زنان و احقاق حقوق آنان شروع شد. امروز فمینیسم نظریه ای مدرن و پویاست که پیوسته در آن تولید نظری صورت می گیرد و هیچ حد و مرزی ندارد و نقطه مرکزی آن نفی سلطه بر زنان است. در طول دویست و اندی سال که از تاریخ جنبش فمینیستی در جهان گذشته، نشانه های برتری طلبی زنان بندرت دیده شده است. در اواخر قرن هفده، ایدئولوژی خانه نشینی بر این باور بود که زنان موجوداتی برتر، اخلاقی تر و عفیف تر هستند و نباید به معایب جهان مردان آلوده شوند، بنابراین جایگاه زنان در خانه است تا فضایل خاص آنان خفاظت شود.

اولین بار عکسش را روی جلد صفحه‌ی گرامافون پشت ویترین «صفحه‌فروشی بتهوون» در خیابان پهلوی دیدم. با موهای سیاه شلاقی که روی پیشانیِ بلندش پخش‌و‌پلا شده بود و برق چشمان سیاهش را جلا می‌داد. خنده‌ای صمیمی و هم آشنا، لب‌های خوش‌فرمش را پس زده بود تا دندان‌های ردیف و سفیدش نمایان شود. شوشا گاپی: خواننده‌ی ترانه‌های محلی. اوایل دهه‌ی پنجاه شمسی بود و من مثل دیگر دانش‌آموزان نوجوان شیفته‌ی موسیقی، جزو مشتریان پشت ویترین مغازه‌ی بتهوون بودم. صفحه‌ها گران بود اما تماشای ویترین و گشت کوتاهی در داخل فروشگاه و گوش دادن به موسیقی مجانی!