ایران در زمره کشورهایی است که گزارش پیشرفت های زنان را در خلال ربع قرن گذشته به سازمان ملل ارائه کرده است اما این گزارش بسیار جای بحث دارد چرا که بین واقعیات تلخ جامعه امروز ایران در زمینه زنان و دختران و آن چه که در گزارش آمده، تفاوت فاحشی وجود دارد. لازم به ذکر است که آمریکا تا ماه ژانویه هیچگونه گزارشی را در این زمینه ارائه نداده است و به تعبیری طبق شواهد موجود، نهادهای مدنی و سازمان های زنان از دولت کنونی آمریکا انتظار چندانی برای شرکت فعال ندارند، زیرا آمریکا خود به نقض و محدود کردن حقوق دست یافته زنان کمر بسته است.

در زمان تشکیل اتحاد جمهوری‌خواهان( اجا) موقعیت خاصی پیش‌آمده بود که من معتقد بودم طرح سهمیه‌بندی ضرورتی ندارد ولی تجربه نشان داد که شرایط تغییر می‌کند. اگر آن‌زمان ضرورت نداشت می‌تواند در دوره‌های بعدی ضرورت یابد. من امروز هم معتقدم که حضور زنان در ارگان‌های رهبری به یک مجموعه تدابیر نیاز دارد و من نباید آن‌روز به‌دلیل عوامل منفی واقعی در مخالفت با طرح سهمیه‌بندی که به‌هرحال مضمون آن‌ یکی از تمهیدات اصلی غلبه بر مقاومت در حضور زنان در مدیریت است موضع می‌گرفتم.

در دوهه گذشته به ویژه در چند انتخابات گذشته بخش غالب طیف های گوناگون جنبش زنان ایران در همگرایی های خود "سیاست استفاده از فضای انتخاباتی" را پذیرفته و بکار گرفته اند.
از موارد اصلی سیاست استفاده از فضای انتخاباتی تاکید بر طرح مطالبات عمومی زنان و عدم حمایت رسمی از احزاب سیاسی و عدم تبلغ برای اخذ رای در رای گیری ها بوده است. همگرایی های جنبش زنان حمایت از احزاب سیاسی و اخذ رای را موضوعی فردی و از اختیارات فردی در نظر داشته اند.

جنبش زنان دارای طیف ها و اولویت مطالبات هر طیف می شود. هیچ ایدلوژی، حزب و سازمانی خارج از جنبش زنان و طیف های آن، مشروعیت نمایندگی زنان را ندارند. نفی استفاده ابزاری از زنان هدف مشترک همه طیف ها است. تنها در یک شرایط استثنایی کوتاه مدت در جامعه است که میتوان بطور موقت و داوطلبانه مطالبه یک طیف معین را عامل یک همگرایی و عمل مشترک طیف ها و کل جنبش زنان قرار گیرد.

امید است انتشار روایات و یادواره هائی چون کتاب مادی نمره بیست مشوق انجام پژوهشی منسجم و همه جانبه برای تدوین تاریخ پراکنده (و گاه ناشناخته مانده ) زنان مبارزی شود که از آغاز تشکیل احزاب سوسیال- دموکرات و کمونیست در ایران از۱۹۲۰تاکنون در راه کسب آزادی سیاسی و عدالت اجتماعی فعالیت کرده اند و بسیاری ازآنان کوشیده اند خواست برابری جنسیتی فدای مبارزه طبقاتی نشود

متن ابونعیم به حوالی قرن پنجم و ششم بر می گردد و در چنین فضائی ست که او تفکر "فقها ساخته" و شرع دولتی را ساختار شکنی کرده و با وارد کردن دقیقا آیاتی به متن، از زبان فرشتۀ پیدا شده در وادی، که سخن از فاصله گرفتن و دور شدن از سرزمینهای زیر تسلط مخالف خوانهای پروژه مهر ورزانۀ آفریدگار است، نه تنها ایده ی جدا کردن صف خود و محل حضور خود را ازآنها مطرح میکند، بلکه در خود متن نیز با توجه به همخوانی نیرومند کل نوشته با اجزائش،سرزمین فکری فرهنگی و اعتقادی سنگدلا نِ بی مهر را ساختار میشکند وآرایش جدید معنوی انسانی را در داخل متن به نمایش میگذارد.