رضا عرب مفهوم جنبش دانشجویی و آینده ی آن در ایران در گفتگوی دانشجو نیوز با رضا عرب من بیشتر از آنکه به ناتوانی دفتر تحکیم وحدت در شرایط فعلی نظر بیاندازم، به کارنامه ی پایدار و استوار آن نگاه می کنم. برخورد سیستم با این اتحادیه مشخصا از سال 82 با ایجاد انشقاق در آن و پس از آن پلمپ انجمن های زیر مجموعه و دفتر اصلی این اتحادیه، بازداشت گسترده و سالیانه ی اعضا و غیره، تاریخی 7 ساله از برخورد با این تشکل را رقم زده است. اگر با یکی از احزاب بزرگ و سراسری کشور اینگونه هفت سال ممتد این چنین برخورد می شد و سرکوب می شدند، بی شک از آن حزب نشانی نبود.
تراب حقشناسزمانى كه من عضو «انجمن اسلامى دانشجويان» بودم* (و ملاحظاتى در بارهء جايگاه طبقاتى و تاريخى آن) انجمن اسلامى دانشجويان تا آنجا كه مى دانم در اوايل دهه ۲۰ تشكيل مى شود و بازرگان در جلسات آن سخنرانى مى كند. سخنرانى ها را خودش با خطى خوب و منظم مى نوشت و بر اساس آن، بدون آنكه روخوانى كند صحبت مى كرد، مثل كلاس درس. در اعتقادات دينى بازرگان، همواره انطباق و توجيه آن با "علم" حضور دارد. او همه را قبول دارد حتى معجزات را اما براى آنها توجيهى پيدا مى كند. بازگان متعبد ساده نيست. تعبد و تدين او غالباً با توجيهاتى كه به نظر خودش علمى ست تبيين ميشود. مهمترين كتاب بازرگان يعنى "راه طى شده" حاصل سه سخنرانى او در انجمن اسلامى دانشجويان در حدود سال ۱۳۲۷ است كه بيست سال بعد، كتاب آموزشى مجاهدين بود.
مهدی فتاپورجنبش دانشجویی در سال های ۴۷ تا ۵۲ این نوشته نگاهی است به جنبش دانشجویی ایران در سالهای ۴۷ تا ۵۲ (در تهران). در این نوشته کوشش شده است روندهای عمومی جنبش دانشجویی بررسی شود. و به حوادث و حرکات معین تنها در مواردی که برای توضیح روندهای عمومی لازم به نظر رسیده مکث گردیده است. نوشتن تاریخ کامل جنبش دانشجویی و برشمردن جزئیات حوادث آن دوران نیازمند فرصت دیگری است.
از آنجا که من در این دوره دانشجوی دانشکده فنی دانشگاه تهران بودهام، اطلاعات مشخص و مستقیم من در رابطه با مبارزات دانشجویان در این دانشگاه است و مثالهای معین من طبیعی است که عمدتا حرکات دانشجویی در این دانشگاه باشد.
|