پیشتر دربازشماری رخدادهای جنبش کارگری ایران، پیشتر فهرست ده روزۀ اول اردیبهشت ۹۹ را انتشار دادم که حاوی ۸۸مورد اعتراض بود*. در ده روزۀ دوم اردیبهشت ماه جاری، بیش از۶۰ مورد اعتراض درعرصه‌های گوناگون فهرست شده است* و اکنون درده روزه سوم اردیبهشت حدود ۱۱۰ اعتراض فهرست شده است؛ صد البته اینها همه اعتراضات و اعتصابات شکل گرفته در تمامیت جغرافیای ایران طی زمان یاد شده نیست؛ اینها آن مجموعه ای است که من توانستم فهرست نمایم.

این روزها خبر دادگاه متهمان فساد گسترده و سازماندهی‌شده ارزی، نام هفت‌تپه را بار دیگر به تیتر رسانه‌ها آورده است. البته برای اولین بار، این دفعه قرار نیست در دادگاه اسماعیل بخشی، کارگران هفت‌تپه، اعضای نشریه‌گام و سپیده قلیان و دیگر حامیان کارگران محاکمه شوند. این‌بار امید اسدبیگی، مالک فاسد کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، متهم ردیف اول پرونده فساد ارزی، در دادگاه محاکمه می‌شود. البته که بر ما روشن است هیچ عدالتی در کار نیست.

در نبود حمایت دولتی و عدم اجرایی قرارهای بهداشتی در محیط کار٬ عمده نگرانی پرسنل شرکت گروه ملی رعایت نشدن پروتکلهای بهداشتی در شرکت میباشد. بسیاری از همکاران می گویند که اگر خودمان بهداشت فردی را در شرکت رعایت نکنیم مدیران شرکت هیچ برنامه یی برای آن ندارند ولی مشکلی که هست وسایلی هست و یا مکانهای کار و استراحت پرسنل که پرسنل در کنارهم کار میکنند و خوراک مصرف میکنند و به جز با تعطیلی شرکت راهی دیگر برای بر طرف کردن این مشکل وجود ندارد و بزرگترین دغدغه دیگر آنها خانوادها آنها هست از پدر مادر گرفته تا همسر و فرزندان که اگر این ویروس همراه آنها به خانواده انتقال داده شود چه اتفاقی خواهد افتاد.

نظریه «بسیج قانون» مستقل از این که چه ملاحظاتی در باره قابلیت های آن از جنبه نفی یا اثبات داریم، قبل از همه بسیج قانون در دولت های معاصر قانون است. در حالی که ما در کشور خود دولت قانون در معنای متعارف آن نداریم. منظور از «معنای متعارف» قبل از همه دو عنصر هویت ساز و تمایزبخش دولت قانون با دولت مادون قانون است که عبارت است از برتری قانون بر فرمانروا و اصل برائت. در دولت قانون فرمانروا بر قانون برتری ندارد و نمی تواند هر زمان که لازم دانست و منطبق بر مصلحت خود دید آن را نقض کند.

سلمان یکی از شریف ترین، آگاه ترین و پیگیرترین کارگران جنبش ضدسرمایه داری طبقه کارگر بود، کارگر فعال و پیشروی که استوار و آشتی ناپذیردر مفابل نظام انسان کُش سرمایه داری و جریان های سرمایه دارانه درون جنبش کارگری قد برافراشته بود، کارگری که تشنه آگاهی بود و همواره کتاب برایش حکم نان شب را داشت و درهمان حال فعالی خستگی ناپذیر در عرصه عمل و مبارزه ضدسرمایه داری بود، انسان پاک و صمیمی و بی آلایشی که قلبش برای آزادی انسان می تپید. تمام کسانی که سلمان را از نزدیک می شناختند در غم از دست دادنش سوختند و داغ مرگ جانسوز او را همچنان در دل دارند. مرگ سلمان به ویژه برای همسر(نسرین) وفرزندانش (مارال و انوش) که عاشقانه دوستشان داشت و برای خانواده شریف و زحمتکش اش که انسانی چون او را پرورده بود و برای جنبش ضدسرمایه داری طبقه کارگر ضایعه ای بود که که حالاحالاها جبران نخواهد شد.