تقی روزبه

روایت دیگری از ادعای مرگ جنبش دانشجوئی: دانشگاه مرد؛ زنده باد "دانش" گاه!

اما تناقض و دوگانگی بین واقعیت های جنبش دانشجوئی و ادعای ایشان مبنی بر مکانی برای دانش اندوزی صرف چنان بارز و گسترده است که برای توجیه آن لازم می افتد که جنبش دانشجوئی را ساخته و پرداخته ذوق و شوق یک مشت عناصرسیاست بازمعرفی کند. گوئی که جنبش دانشجوئی دست پخت تؤطئه آنهاست و اصالتی ندارد.



جنبش دانشجوئی در ِاغماء؟!
رکودجنبش دانشجوئی از منظرمیزگردبی بی سی*

جامعه دانشجوئی و جنبش دانشجوئی بخش غیرمنفکی از جامعه ایران و تب و تاب جنبش عمومی است. در مسیرعمومی و قوس های بلند این رابطه را بهترمی توان مشاهده کرد. البته جنبش عمومی از آسمان نازل می شود و محصول کنش و واکنش بخش های مختلف آن و در عین حال تأثیرگذاری آن ها برروی هم است، و بنابراین وقتی از پیوندمتقابل هم چون ظروف مرتبطه صحبت می شود، نباید آن را به تبعیت یک جانبه یکی از دیگری فروکاست و جنبش ها را از درون تهی و سربفرمان کرد.



تقی روزبه

نگاهی به جنبش دانشجوئی در سه پرده!

چکیده دعوای مجلس با دولت را می توان در یک جمله چنین خلاصه کرد: دانشگاه جای شوخی نیست. علم الهدی امام جمعه دریده و درشت گوی مشهد، در مورد۱۶ آذر چنین خطبه خواند: "مديران دانشگاهها نبايد اجازه دهند عده‌يي به اسم حمايت از جنبش دانشجويي، دروازه دانشگاههاي كشور را بر روي ضدانقلاب باز كنند. دانشگاه جاي تريبون‌سازی براي ضدانقلاب، ضد نظام و ضد ولايت‌فقيه نيست. جاي عناصري كه مي‌خواهند جنبش دانشجويي را مصادره كنند، در دانشگاههاي كشور نيست (چون قبل از آنها مصادره شده است!).