جنبش دانشجوئی در کشور استبداده زدۀ ما، از زمان پيدايش خود تا کنون نقش «سنگ چخماق» خيزشهای اجتماعی و تحولات سياسی را بر دوش داشته است. در طول حيات پنجاه سالهاش افت و خيزهای پرفراز و نشيبی را از سر گذرانده. بازتابی بوده از فضای سياسی حاکم بر جامعه؛ متأثر از آن و تأثير گذار بر آن. در غياب احزاب و سازمانهای سياسی، در نقش آنها ظاهر شده و گاه تا حد بديل قدرت پا پيش نهاده است. در حضور احزاب و سازمانها در پهنه جامعه، جايگاه مستقل خويش را فراموش کرده و گاه به دنباله روی از سياست و مشی اين گروه يا آن حزب فرو افتاده است.

در يك قرن اخير دانشجويان به عنوان يك لايه‌ی اجتماعي مهم ظاهر شده‌اند، امري كه قبل ازآن وجود نداشت و اين لايه‌ی اجتماعي در مبارزات طبقاتي تا قبل از جنگ جهاني دوم يا اصلا نمودي نداشت يا بسيار ضعيف و در حدود گروه‌هاي كوچك چند نفره بود. اوج مبارزات دانشجويي در سال 1968 بود كه جوامع كشورهاي مختلف با پديده‌اي مواجه شد كه تا آن زمان چندان جدي نبود. در مي 1968 جنبش دانشجويي كه به طورعمده در كشورهاي اروپايي، فرانسه، آلمان و..... سر برآورده بود، خواهان دگرگوني نظام سرمايه‌داري بود.