درختان کهنسال در شمار میراث فرهنگی کشورها به شمار میروند و در کشورهایی که انسان و محیط زیست دارای ارزش و اهمیت میباشند، جایگاه خاصی دارند و مراقبتهای لازم از آنها به عمل میآید. اما در کشور ایران تحت حاکمیت رژیم ضد انسانی و غارتگر جمهوری اسلامی، تعداد زیادی از این درختان تا کنون از بین رفتهاند و اغلب درختان باقیمانده در خطر نابودی قرار دارند. من در این نوشته به طور مختصر و کوتاه، به وضعیت درختان کهنسال ایران و رفتار مسئولین حکومت جمهوری اسلامی در قبال این درختان میپردازم و اشارهای به برخی از درختان کهنسال از بین رفته و درختان کهنسال در خطر نابودی دارم.

در هفته نخست با اغلب ایرانیانی که در سطح خیابان به فروش سیگار و تنباکوی قاچاق مشغول اند، گفتگو می کنم. ملاقات ام با دستفروش ها در پایان کار آنها (بعد از ساعت شش غروب)، در مشروب فروشی معروف منطقه Holloway - «کورونت» است. پرسش های من میزان درآمد و ساعت کار دستفروش ها، وضعیت اقامت آنها، و مهمتر از همه توزیع کننده- یا توزیع کنندگان- اصلی سیگار و تنباکوی قاچاق است.

این جمع بندی می بایست توسط جمعی از اعضاء و فعالین آن ngo (جمعیت دفاع از جهان شایسته کودکان کار و خیابان) زودتر از این موعد به وقوع می پیوست اما متاسفانه به دلیل شرایط جو پلیسی موجود در جامعه ممکن نشد، چنانکه آخرین بازداشتی یکی از فعالین و موسسین این ngo آیت نیافر بود که در مهر ماه دستگیر و پس از یک ماه زندان با وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی موقتاً آزاد شده است.
به امید روزی که هیچ ngo ای پلمپ نشود و انسانی به خاطر دفاع از حقوق کودکان زندانی نگردد.

اصولن عشق کالاست، نه حتا به مفهوم مبادله پذیری حس، به اعتبار چنین جملاتی؛ "ماشینتو عشق است". عشق انسان ها به طرز وحشیانه ای آن ها را از تعلق به انسان به سمت تعلق به شی هدایت می کند. وانگهي اثبات آن ظاهر Die Anzeige فريبي كه عشق مي‌خوانند به نمودهاي كالايي ممكن مي شود. شمار گسترده‌ي كالاهايي كه به بهانه‌ي اين روز روانه‌ي بازار مي‌شود گواه اين مدعاست. كالاهايي كه بايد دالي براي عشق باشند به واقع دالي براي سيري ناپذيري ِ سرمايه‌اند، حكايتي تلخ كه تاملي در روند توليدشان گواه شديدترين وجوه استثمار و تضييع انسانيت است. در حقيقت "عشق" جولانگاه ديگري براي سرمايه و دلالي است در مواجهه‌ي سرمايه با طبع سانتي مانتال انسان معاصر.

خواندن قصه‌ی سرشار از اندوه ایرانیانی که در گوشه و کنار جهان برای ذره‌ای یا لحظه‌ای آزادی پراکنده شده‌اند، می‌تواند کمکی باشد برای دیگرانی که هنوز این راه دشوار را آغاز نکرده‌اند اما در اندیشه‌ی اجرای آن هستند. تنها نام خارج و اروپا و آمریکا است که ویترین زیبایی شده برای کسانی که هنوز از طریق تبلیغات ناآگاهانه‌ی دیگران با چند و چون زندگی در خارج از ایران آشنا می‌شوند. به قول همان نوجوان دورگه‌ی ایرانی-اسپانیایی، زندگی را باید با همه‌ی دشواری‌هایش تحمل کرد که فرایند آینده هم چشم‌انداز روشنی در خارج از خانه‌ی پدری را نشان نمی‌دهد.

فیلم سینمایی ( شرایط ) ساخته ی مریم کشاورز که در فرانسه با عنوان ( یک راز ) به نمایش درآمده به دلدادگی دو دختر دانش آموزجوان در تهران - در جامعه ای که روابط هم جنس گرایانه یک گناه بزرگ و نابخشودنی محسوب می شود - می پردازد . کارگردان که در آمریکا زاده شده به دلیل حساسیت حکومت ایران نسبت به ساخت چنین فیلم هایی فیلمش را در لبنان ساخت که به دلیل انتخاب خوب کارگردان در مورد لوکیشن ها , تماشاگر ایرانی بیشتر با فیلم رابطه برقرارمی کند .

بیانیه های پی در پی در باره نوزایی انرژی هسته ای می‌تواند این اندیشه را تولید کند که تعداد نیروگاه های اتمی تازه ساز با شدت و با یک روند ثابتی رو به افزایش است. به طوری که آخرین آمارهای رسمی نشان می دهند، امروزه۶۰ نیروگاه تازه در دست ساخت است که بیشترین آن‌ها در چین و بقیه در روسیه، هند، کره جنوبی و ژاپن قرار دارند. آمریکائیان فقط یک پروژه ساختمانی، بیش ندارند. با این وجود، این لیست شامل تعداد زیادی از برنامه‌های پیشین و ناتمامی است که در‌ واقع دارای ساختمان‌های فرسوده و ویرانه هایی به تمام معنا می باشند.
از سوی دیگر، قرار است ۱۶۰ پروژه و نیروگاه های اتمی تازه تا سال ۲۰۲۰ ساخته شود که تنها ۵۳ تا از آن در چین و ۳۵ تا در آمریکا خواهد بود و کره جنوبی و روسیه به ترتیب، پس از آمریکا جای دارند.

«بازنگری در موضع هسته ای» که در ۶ آوریل ۲۰۱۰ عرضه شد، یک گزارش اوباما، رئیس جمهور بنا به درخواست مصرانه کنگره آمریکا بود که در آن تمام دیدگاه‌های مهم سیاست هسته ای آینده خود را مشخص می کند. او زمینه‌های سیاست هسته ای، برنامه‌های راهبردی، دکترین و توانایی سلاح های هسته ای، آینده این توانایی‌ها و همچنین بیانیه های مربوط به درک و پندار آینده مجتمع صنعتی هسته ای نظامی را جمعبندی و مشخص می کند. آینده استفاده صلح آمیز انرژی هسته ای در چارچوب این گزارش نمی گنجد. تنها، منظرهایی که نشان دهنده اهمیت خاص آینده برنامه منع تولید و گسترش سلاح های هسته ای هستند، در اینجا آمده اند.