سوالات بسیاری وجود دارد که به نظر می رسد پاسخ همه آنها را می توان در تغییر شیوه سربازی از حالت اجباری به اختیاری و تشکیل ارتش حرفه ای یافت. در این حالت همچنان دوره دوماهه آموزشی اجباری خواهد بود و برای پس از آن افراد می توانند داوطلبانه به خدمت ادامه دهند. طبیعی است که باید با استفاده از قانون نظام پرداخت هماهنگ حقوق مکفی به سربازان داده شود و می توان امتیازات زیادی برای کسانی که داوطلبانه به خدمت سربازی ادامه می دهند در نظر گرفت.

بررسی خشونت های موجود در جامعه نشان می دهد که با افزایش مقررات سختگیرانه، خشونت همچنان رو به گسترش است. آمارهای رو به افزایش قتل و خشونت نشان دهنده فاجعه ای انسان در جامعه ماست که متاسفانه جدی گرفته نمی شود.

بخشی از جرم های نوجوانان و نوجوانان که به اعدام محکوم شده اند به خاطر مشارکت در قتل هائی است که مرتکب شده اند. ولی باید دید که دلیل این همه عقب گرد فرهنگی در کشور ما چه بوده. وقتی موقعیت جوان ها را در این شهرک در نظر می گیرم، می بینم که خشونت، بسیار زیاد، در آن ها رشد کرده. بیشتر جوانان بدون قمه و چاقو از خانه خارج نمی شوند بنابراین همیشه اگر در خیابا نهای اصلی قدم برمی داری و بخصوص در تابستان که همه تعطیل هستند و گاهی از شهرهای دیگر هم برای تعطیلات، مسافرین به خانه اقوام خویش می ایند، وقتی این ازدحام جمعیت جوانان و نوجوانان را می بینی و با علم به اینکه تقریبا همگی مسلح به این سلاحهای سرد می باشند هر لحظه در انتظار وقوع حادثه ای که نتیجه ای جز کشته شدن جوانی در خیابان و در ملا ٍ عام نیست، می باشی.

درست کنار دیوار ساختمان فرمانداری تبریز پیرزنی به چشم می آید که خود را درون چادر سیاهش مچاله کرده و در حال گدایی است عابران از کنارش با نیم نگاهی عبور میکنند حتما پیرزن نمیداند دیوار ساختمانی که به آن تکیه داده است متعلق به کجاست عکسی از او می گیرم پیرزن مشکوک میشود و با نگاهی نگران به من ، محل راترک میکند در تبریز که به شهر بی گدا شهرت دارد تکدی گری مشکل است مردم عادت ندارند به گدایان پول بدهند.

پذیرش این امر که فقر، تهدیدی برای حقوق بشر است و اینکه حقوق بشر مایه تسکین رنج فقر خواهد بود، قدمتی طولانی دارد. با این حال، امروزه نگاه حقوق بشری به کاهش فقر، در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده و به اجرا گذارده می شود. چنین منظری، کاهش فقر را نه به عنوان امری خیریه و از سر نیکی، بلکه به عنوان وظیفه ای انسانی پیش روی ما می گذارد و سیاستمداران را ملزم می کند تا علاوه بر به رسمیت شناختن تهیدستان و آسیب دیدگان، استراتژی های مناسب و متناسب را به منظور محو و ریشه کنی فقر، اتخاذ نمایند.

بنابر گزارش سالانه واحد مددکاری انجمن حمايت از حقوق کودکان، در يک سال اخير ۲۰۰ مورد کودک آزاری به مددکاری انجمن گزارش شده است که ۴۸ درصد از کودکان قربانی شده مورد آزار جسمی ، ۴۹ درصد مورد آزار عاطفی ، ۱۳ درصد مورد آزار جنسی ، و ۲۰ درصد مورد بهره کشی اقتصادی قرار گرفته اند.
۱۲ درصد کودکانی که اين انجمن در گزارش خود به آنها اشاره کرده نيز از تحصيل محروم شده اند.
انجمن دفاع از حقوق کودکان همچنين اعلام کرد که ۴۱ درصد آزاردهندگان پدر کودک ، ۲۸ درصد مادر کودک ، هفت درصد نامادری، شش درصد همسايه ، چهار درصد اقوام ،چهار درصد افراد غريبه ، سه درصد کادر آموزشی، سه درصد کادر بيمارستان، دو درصد ناپدری و دو درصد کادر زندان بوده اند.

آیا امروز در حکومت جمهوری اسلامی می توانیم سازمانی، فردی، مسئولی را پیدا کنیم که گوش شنوائی برای شنیدن وضعیت امروز و فردای کودکانمان را داشته باشد؟ و بشنود که امروز بچه هایمان در چه وضعیتی هستند و ما چه وظیفه و مسئولیتی در قبالشان احساس می کنیم؟