اکنون نزدیک به دوسال است که این گروه‌ها ضمن برگزاری تجمع‌های هفتگی در میدان مرکزی شهرهای‌شان، کنفرانس‌هایی نیز برگزار می‌کنند و تا به امروز با دیگر گروه‌های ایرانی و خارجی پیوندی عمیق برقرار کرده‌اند.
حامیان مادران پارک لاله-مادران صلح دورتموند( آلمان)، جزو اولین گروه‌هایی هستند که به همراهی و هم‌صدایی با مادران پارک لاله ایرانبرخاستند. به این بهانه با فاطمه رضایی، یکی از بنیانگزاران این گروه گفت‌‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید.

آنچه سی سال پیش در مجلس انجام دادند یک کودتا بود، نه یک کار قانونی. آقای هاشمی رفسنجانی در کتاب "عبور از بحران" به صراحت می نویسد که به دستور آقای خمینی این کار را کردند. آقای خمینی در قانون اساسی چه مقامی داشت که بتواند به مجلس دستور بدهد که رئیس جمهور را عزل کنید؟ چنین مقام و اختیاری نداشت و یکی از مهم ترین نقض قانون اساسی همین مورد بود"

از این نظر که دینامیک رژیم، دینامیک تجزیه و دینامیک نیروهای خواستار استقرار دموکراسی دینامیک اتحاد بوده اند، تغییری بس مهم روی داده اند. بدیهی است که به یمن جنبش مردم ایران است که اولی گرفتار جریان تجزیه گشته و دومی ها توانائی همگرائی و اتحاد را جسته اند. هرگاه موقعیت خود و رژیم و وضعیت کنونی کشور را نیک درک کنند و عزم حیات در مبارزه برای هدفی را بجویند که در پاسخ به پرسش هژدهم پیشنهاد کردم، توانا به ایفای نقش خود بمثابه بدیل می شوند.

تنها راه گسترش جنبش اعتراضی اخیر، پیوند آن با دیگر جنبش‌های اجتماعی در ایران است. جنبشهای اجتماعی چون، جنبش زنان، کارگران، دانشجویان، ملیت‌های ساکن ایران و غیره. تنها همراهی و همگامی جنبش‌های گوناگون، که هر یک از پتانسیل و توان متفاوتی برخوردارند، می‌تواند، به تحرک مجموعه جنبشهای اجتماعی در ایران یاری رسانده و تداوم آنها را تضمین کند. بیش از یک قرن است که مردم ما برای رسیدن به دمکراسی مبارزه می‌کنند و این مبارزه همچنان ادامه دارد. دلائل طولانی شدن مبارزه برای دمکراسی در ایران موضوعی است که باید جداگانه به آن پرداخت. نکته مهم این است که مبارزه مردم با قدرت‌های خودکامه و توتالیتر برای رسیدن به دمکراسی هرگز متوقف نشده است.