مردم به دمکراسی و نان نیازمندند و نه به ماجراجویی هسته‌ای. این هم درست نیست که به بهانه مخالفت با جمهوری اسلامی، کنار گروه‌های جنگ‌طلب و طرفدار حمله نظامی غرب قرار بگیریم. من این سیاست را ضد ملی، ضد انسانی و ضد دموکراتیک و ضد اندیشه صلح‌طلبی می‌دانم و معتقدم به افرادی که از آسیب رسیدن به مردم در بمباران هیچ ابایی ندارند و مشوق آن هم هستند، چیزی جز سخیف‌ترین سیاست‌بازان نمی‌توان لقب داد. از افکار بین‌المللی هم باید بخواهیم فشار اصلی خود را در راستای حمایت از حقوق بشر و مبارزات مردم ایران متمرکز کنند.

استقلالی که بر پایه حاکمیت ملی و دموکراسی استوار نباشد، می‌تواند بدترین نوع دیکتاتوری باشد. نسل جوان این را دریافته و خواستار تاثیر پذیری و رابطه با جهان غرب است. اما من بر این باور نیستم که که نسل جوان ما - همان کسانی که جنبش سبز را سازمان دادند- از اپوزیسیون وابسته و یا سرسپرده گانی که با تکیه بر حمله نظامی سعی میکنند خود را به قدرت برسانند حمایت کند.