|
مصاحبه با صادق کارگر به مناسبت اول ماه مه ، روز جهانی کارگر شبکه تصویری - صوتی «رسانه» وضعیت معیشتی کارگران و زحمتکشان ، وعده های حسن روحانی در مورد افزایش دستمزد کارگران هنگام تبلیغات انتخاباتی در یک گفتگو با صادق کارگر ازگروه کار «کارگری» سازمان فدائیان اکثریت
وضعیت سالمندان ایران در دوران فروپاشی ارزش‌های سنتی گفتگو امید رضایی با مهرداد درویش پور فرآیند مدرن شدن در کشورهای دموکراتیک غربی، همراه با دولت رفاه بود. یکی از کارکردهای دولت رفاه، در جوامع دموکراتیک و صنعتی، ایجاد نهادهای حرفه‌ای و رسمی برای نگهداری از کودکان و سالمندان است (وظایفی که پیش از آن بر عهده خانواده‌ها بود).
مسعود نقره کارلمپنیسم، جاهلیسم، آخوندیسم گفتگوی رایو پیام کانادا با دکتر مسعود نقره کار در باره تعریف لمپنیسم و ارتباط آنها و جاهل ها با آخوندها و دستگاه‌های حکومتی
بهزاد كریمیبیژن جزنی در خود بودنش رهبر بود! مصاحبه کار آنلاین با بهزاد کریمی به مناسبت سی پ نهمین سالگرد ترور بیژن جزنی و یاران اش جایگاه رهبری، اگر که بر معنای واژه رهبر تامل درخور داشته باشیم! یک جریان و یا نهاد اجتماعی، برای آن شخصی جایگاه رهبری قایل می شود که او بتواند پرسش های چشم دوختگان به خود را پاسخ بگوید و در امروز آنها اطمینان به فردا را تولید کند. چنین کسی می باید که همواره حرفی تازه داشته باشد و نیز حرفی رهگشا در مسیر عمل و برای عمل، و خود نیز به تمامی مظهر عمل شود در همان حرفی که گفته است. بیژن جزنی، چنین شخصیتی بود برای جنبش فدایی!
صادق هدایت و بوف کور را بهتر بشناسیم گفت و گوی مهدی فلاحتی با ماشاالله اجودانی
در صفحه آخر - صدای آمریکا
مجید خوشدل«او»؛ رفت که رفت... تقسیم بندی پدیده ها و انسانهای یک جامعه به مطلق ها؛ «خوب»، «بد»، «زشت»، «زیبا» و ... نشان از ذهنیتی استبدادی، دین خوی و عرفان زده دارد. در همین پیوند، «قربانی» نشان دادن انسان در فرهنگ مسلط جوامعی شبیه جامعه ایران، مفاهیمی نظیر «حق انتخاب» (هر چقدر کوچک)، «مسئولیت پذیری» و... او را از پذیرش و قبول اعمال فردی و اجتماعی خویش به سایه می برد. شرح حال ها و زندگینامه ها در این جامعه به گرفتن قطره اشکی از مخاطب خود راضی اند و انسان را از تفکر و فلسفیدن منع و برحذر می دارند.
درباره مجازات اعدام در ملا عام گفتگوی تلویزیون تیشک
با مهرداد درویش پور و مینا احدی
مریم رئیس دانا به بهانه انتشار مجموعه شعر "می‌افتم از دستم" گفت‌وگو با سهیلا میرزایی سهیلا میرزایی، خالق کتاب‌های شعری چون «یک سین جا مانده‌ام» (۱۳۷۷- همگامان چاپ، تهران)، «میچکا غیرقانونی می‌خواند» (۲۰۰۵ – چاپ مرتضوی، کلن آلمان) بوده است. در حوزه فرهنگ هم‌چنین سال‌هاست که به عنوان مسئول بخش ادبی نشریه‌ی «آوای زن» (سوئد) فعالیت می‌کند. «می‌افتم از دستم» (۲۰۱۳ ) آخرین کتاب اوست که به تازگی توسط نشر آیدا، بوخوم آلمان دراختیار علاقمندان شعر امروز قرار گرفته است. به مناسبت انتشار این کتاب، گفتگویی با او انجام داده‌ام تا بیشتر با دیدگاه‌های او و شعرش آشنا شویم.
ژئوپولتیک منطقه خاورمیانه،
قلمرو پرتلاطم هماوردی قدرتمندان سخنرانی مهران برانی ،کریم پاکزد
در انجمن گفتگو و دموکراسی
گزارش تصویری از فرهمند رکنی
گفتاری چند پیرامون پارسیِ سره، درانجمن پارسی گویان پاریس سخنرانی استاد محمد حیدری ملایری - گزارش فرهمند رکنی استاد محمد حیدری ملایری، اختر فیزیکدان وزبانشناس یکی ازدانشمندان سرشناس در اختر شناسی هستند.
دست آوردهای پژوهش های ایشان بارها وبارها ازسوی NASA وسازمان فضایی اروپا ESA ،کانون پژوهش های دانشی فرانسه CNRS ونپاهشگاه پاریس به آگاهی همگان رسیده است.
افزون بر اخترشناسی استاد حیدری ملایری به زبان ـ شناسی تطبیقی وریشه شتاسی زبانهای هند ـو ـ اروپایی پژوهش بسیار کرده اند.
عباس شکریاصول آزادی بیان در کمیسیون آزادی بیان نروژ گفت و گو با اولاف بیرکه، رئیس کمیسیون آزادی بیان نروژ در بیشتر کشورهای موسوم به غرب، آزادی بیان پدیده‌ای است نهادینه شده و از حقوق اساسی مردم به حساب می‌آید. حتا در کشورهایی که چهارچوب قانونی مدون شده‌ای برای آزادی بیان ندارند، آزای بیان یکی از ارزش‌های بنیادین جامعه شده است. به طور نمونه، کشور کوچک نروژ را نگاه کنید، آزادی بیان نه تنها از ارکان اصلی قانون اساسی است که کمیسیون ویژه‌ای هم برای آن در مجلس وجود دارد. این کمیسیون موازین لازم در رابطه با آزادی بیان را با توجه به تحولات جهانی تنظیم می‌کند.
مجید خوشدل«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران (جمع بندی پروژه) در برنامه ام بود که در پیوند با عنوان «اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران حداقل نه مصاحبه انجام دهم. برای این گفتگوها بیشتر و عمیق تر از گفتگوهای دیگر فکر کرده بودم؛ پروژه بزرگی بود- و هست- برای من. وقتی می گویم «من»؛ من ِ فعال رسانه ای منظورم است. این «من» از تجربه های اجتماعی سی و پنج ساله اش عمیقاً باور دارد که در تشکیل و تداوم «حکومت اسلامی» در ایران، «اپوزسیون» نقشی اگر نه بیشتر؛ پایه ای تر از «پوزسیون» داشته است. این «من» اما مقاله نمی نویسد؛ پرسش می کند.
| 
