رکز اسناد حقوق بشر ایران گزارشی را امروز انتشار داد که کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ را در زندان های ایران مستند و تحلیل می کند. بیشتر اسنادی که در گزارش «فتوای مرگبار: قتل عام زندانیان 1۱۳۶۷ ایران» استفاده شده است نتیجه مصاحبه کارمندان مرکز حقوق بشر با شاهدان و بازماندگان قربانیان آن فاجعه می باشد.
قربانیان این فاجعه زندانیانی بودند که حبس آنان به پایان رسیده بود اما عقاید سیاسی خود را تکذیب نمی کردند، زندانیانی که دوره حبس خود را سپری می کردند، افرادی که برای دوره های طولانی در زندان بودند اما هیچگاه محکوم به حبس نشده بودند و زندانیانی قبلی که برای باردوم دستگیر شده بودند.

در کمتر از ١٥٠ روز پس از آغاز اعتراضات خیابانی به انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد در انتخابات ٢٢ خرداد ماه، دست‌کم ١٠٠ روزنامه‌نگار و وب‌نگاردر ایران بازداشت شده اند که ٢٣ تن از انها همچنان در زندان بسر می برند. اسامی تعدادی از این روزنامه نگاران از این قرار است: فرهاد پولادی گزارشگر خبرگزاری فرانسه، نفیسه زارع کهن همکار بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب و وبلاگ نویس روزمره‌گی‌ها به همراه همسرش حجت شریفی، حسن اسدی زیدآبادی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس آوازنو، نگار سایه روزنامه نگار مستقل و همکار بسیاری از رسانه های آنلاین، هادی حیدری کاریکاتوریست ایرانی و همکار بسیاری از روزنامه های ایران.

بدون شک چنانچه در مقابله با این همه جنایت و کشتار، دست به اقدامی جدی و عملی نزنیم، نسل‌های آینده‌ی میهن‌مان ما را به سبب این بی‌عملی و تحمل این‌همه توهین و تحقیر هرگز نخواهند بخشید و ما نیز در ذهن آیندگان، جایگاهی چندان پرافتخارتر از جنایتکاران حاکم نخواهیم داشت، زیرا آنکه ظلم را برمی‌تابد، به جنایتکار، میدانِ عمل می‌دهد.

نقض سیستماتیک حقوق آذربایجانیها در ایران در ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ همچون ماههای گذشته ادامه داشت.خواستهای زبانی و ملی آذربایجانیها در ایران همچنان از سوی حکومت ایران سرکوب می شود. آذربایجانیها در ایران از حق برگزاری آزادانه مراسمات فرهنگی به زبان ترکی آذربایجانی محرومند و ماموران امنیتی ایران اقدام به بازداشت خودسرانه و آزار و اذیت استفاده کنندگان از نمادهای آذربایجانی در مراسمات جشن و عزا می نمایند و برگزار کنندگان چنین مراسماتی از سوی این نیروها مورد تهدید قرار می گیرند.

فاجعه‌ی قتل‌های سیاسی که از سال‌ها قبل از قتل پدر و مادر من، از سوی دستگاه اطلاعاتی ‌− امنیتی ایران برضد دگراندیشان در درون و بیرون مرزهای ایران اجرا شده، با قتل‌های سیاسی آذر ۷۷، نقطه‌ی عطفی پیدا کرد و جامعه نسبت به این جنایت‌ها یک واکنش حسی همراه با انتقاد و اعتراض نشان داد. ما یادمان نمی‌رود که در تشییع جنازه‌ی پدر و مادر من، در تشییع جنازه‌ی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، هزاران هزار شهروند تهرانی، علی‌رغم جو ترس شرکت کردند و اعتراض در درون و بیرون ایران ابعادی گسترده پیدا کرد و ادامه یافت با کاری که مطبوعاتی که آزادی‌های نسبی پیدا کرده بودند، روی این پیگیری‌ها انجام دادند. به هر صورت دریچه‌ای برای اعتراض نسبت به خشونت سیاسی علیه دگراندیشان باز شد.

من دیروز پتیسیون "نجات کاک احسان" را با ۱۵۴۳۸ امضا در زیر آن بستم. و همه این امضا ها را بهمراه هزاران پیام و دریایی از اشک که در سراسر جهان ریخته شد، به خانواده عزیز کاک احسان، با عرض تسلیت، تقدیم می‌کنم. عزیزان، در سوک کاک احسان تنها نیستید.
امروز کاک شیرکو را به قرنطینه بردند برای تدارک اعدام (قتل عمد) و طومار دیگری برای این برادر به راه افتاده. موج همبستگی ساخته شده در مبارزه برای نجات کاک احسان امروز به یاری کاک شیرکو می‌آید. جاده آزادی هم دشوار است، هم طولانی.

در چند روزه اخیر اخبار اعتراضاتی که در جهت مخالفت با حکم ناعادلانه اعدام تو در سطح جهان صورت گرفته بود را دنبال کرده و علیرغم شناخت دقیقی که از ماهیت ددمنشانه جمهوری اسلامی داشتم باز هم حداقل امیدی در دل داشتم که شاید این بار، حداقل برای اولین بار، از حکم غیرانسانی که به تو داده اند کمی عقب نشینی کرده و از اینکار منصرف شوند.

حسان فتاحیان اهل کرمانشاه در مردادماه سال جاری در شهر کامیاران از توابع استان کردستان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. نامبرده در دادگاه اولیه در آبان مان سال جاری توسط دادگاه انقلاب سنندج به ده سال حبس تعزیری با تبعید به زندان رامهرمز خوزستان محکوم گردید که پس از اعتراض، پرونده به دادگاه تجدید نظر استان کردستان ارجاع گردید.
دادگاه تجدید نظر استان کردستان پس از بررسی پرونده اقدام به صدور حکم اعدام به اتهام عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون کُرد بر اساس مادهِ ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی برای این فعال سیاسی کُرد نمود.
تا دیر نشده کاری کنیم!"
هر ابتکاری درین راه مفید است. تا چهارشنبه زمان زیادی نداریم.