امير جواهری لنگرودی

شعار سال "حمایت ازکالای ایرانی" خامنه ای،
یک دروغ و فریب بزرگ است.

مسقط الراس این گفتار همان خط پایه گذاشته شده خامنه ای است و دیگران به نام دنبالچه او همان مسیر را دنبال می کنند . امسال نیز همچون سال های گذشته نگاه خامنه ای به مسئله تولید و اشتغال و توجه به کالای ایرانی بود . بیگمان شعار "حمایت ازکالای ایرانی " ، به مانند شعار " اقتصاد مقاومتی ، تولید و اشتغال" که در سال ١٣۹۶ و یا شعار "اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل" که در سال ۱۳۹۵ و یا همانگونه که سال ۱۳۹۴ را سال « دولت و ملّت، همدلی و هم‌زبانی » نامگذاری کردند. همه و همه بسان دکانداری ، دکان داران دینی است و باید گذاشت در کوزه و آبش را سرکشید... آنهم به شرط و شروطه ها که در کوزه زهر هلائل نباشد .



شهاب شکوهی

در باره شعار
«مرگ بر کارگر، درود بر ستمگر !»

اولین بار که این شعار را در صفحات تلگرامی دیدم، فکر کردم اشتباه شده است. ولی بعد ها تکرار آن و صحت آن من را به نکته سنجی هوشمندانه کارگران از شرایط مشخص به وجد آورد. می دانم کسانی این شعار را شعاری منفعلانه و از روی استیصال قلمداد کرده و تصور آن را دارند که، کارگران قاعدتا ً باید مشت گره کرده با پرچم سرخ دیده شوند. چیزی که بطور سمبلیک همیشه در تاریخ مبارزات کارگران به چشم و یا نظر آمده است. اما اگر هم چون همین کارگران که مبتكر این شعار هستند به موضوع زمینی بنگریم می توانیم بهتر درک کنیم که چرا این شعار در این شرایط مشخص می تواند انقلابی باشد و منجر به ادامه مبارزه شود.



س. حمیدی

نظارت کارگران بر بودجه‌ی اجتماعی واحدهای تولیدی

شهرهای امروزی ایران را هرگز با برنامه‌ و نقشه‌ای از پیش طراحی شده نساخته‌اند، بل‌که این شهرها همراه با گسترش شهرنشینی، بی‌رویه و ناخواسته خود را بر پهنه‌ی زمین گسترده‌اند. جانمایی و حضور کارخانه‌ها نیز در فضای درونی شهرها از این قاعده‌ی کلی برکنار نمی‌ماند. همچنان که با گسترش شهرها، کارخانه‌هایی نیز از درون محله‌های مسکونی آن سر برآوردند. برای جلوگیری از این موضوع از اواخر دهه‌ی چهل تصمیم گرفتند تا در حاشیه‌ی شهرهای بزرگ، شهرک‌های صنعتی احداث گردد. از آن پس قرار شد تا تمامی واحدهای صنعتی در چنین شهرک‌هایی مستقر شوند. اما به زودی این فکر نیز به فراموشی سپرده شد. چون رشد بی‌رویه و ناهمگون شهرها خیلی زود همین شهرک‌های صنعتی را نیز در نوردید. در نتیجه بسیاری از شهرهای کشور اینک از مسایل کوچک و بزرگ زیست محیطی رنج می‌برند.



امير جواهری لنگرودی

به اعتبارهشتم(۸) مارس ، روز جهانی زن
نگاه عمومی به وضعیت زنان کارگر درایران

زنان کارگر که اکثرا سرپرست خانواده نیز بودند و هستند و بار دو گانه ی مسئولیت و انجام کار در بیرون خانه و در درون خانه را به دوش می کشند، یک طرف این برخوردها قرارداشته و همواره خواهان کاهش فشار کار بوده اند و طرف دیگر مدیریت کارگران است تا حدی که بسیاری مواقع کار را طاقت فرسا می نماید. با اینهمه می توان با صراحت گفت : زنان ایران اعم از خانه دار، کارمند، کارگر، دانشجو و محصل ، پرستار ، معلم ، بازنشسته سال‌هاست در چنبرهٔ انواع تبعیض‌ها و نابرابری‌ها گرفتار آمده‌اند، قوانین نابرابر در ازدواج، طلاق، ارث ، دستمزد، انتخاب لباس، پوشش، دفاع از حق برابر شهروندی وپرشمار مطالبات بی پاسخ مانده …