parvin-ardalan02.jpg
مریم حسین خواه

پروین اردلان: وقایع تونس نشانگر قدرت نهادهای اجتماعی است

پروین اردلان، فعال حقوق زنان و برنده جایزه اولاف پالمه وقایع تونس را شوک خوبی برای زنان در کشورهای عربی و منطقه از جمله ایران دانست و گفت که این تحولات نشانگر قدرت نهادهای اجتماعی برای تغییر است.
وی که از سوی سازمان عفوبین‌الملل و دانشگاه یو سی دی دابلین به ایرلند دعوت شده بود، اضافه کرد: «تونس به رغم سرکوب سیاسی، دارای اتحادیه‌های گسترده کارگری و اتحادیه‌های زنان است و تغییرات اخیر در تونس شورشی بی‌پشتوانه فکری و عملی نیست.»



hamid-hamidi.jpg
حمید حمیدی

نگاهی به موقعیت زنان تونس

(در بیش از نیم قرن حاکمیت دوگانه)- بخش نخست

در تابستان سال 2008 برای بررسی ساخت مستندی در باره زنان کشورهای آفریقای شمالی، مسافرتی به کشور تونس داشتم.این نوشتار با توجه به گفتگوهای انجام شده با برخی از فعالین حوزه زنان این کشور و هم چنین منابعی که توسط آن ها معرفی گردید، تهیه گردیده است.



لاله حسین پور

سفری به "بهشت" !(*)

برگردان: از نشریه "اما"، شماره ۲۹۵

جامعه سنتی، برای زنان حق تعیین سرنوشت خود در نظر گرفته نشده است. چنین حقی در تمام عمر زن زیر کنترل مردان نهاده شده است. ابتدا پدران، دختران شان را کنترل می کنند و بعد برادران، خواهران شان را کنترل می کنند. هم چنین مادران از جانب پسران شان کنترل می شوند و در نهایت مادران نیز دختران خود را کنترل می کنند.



rezvan-moghadam.jpg
رضوان مقدم

مجهز شدن به سلاح «آگاهی» برای مقابله با خشونت علیه زنان

برای مقابله خردمندانه و مسالمت‌‌‌آمیز با خشونت گسترش‌‌‌یابنده و سیستماتیک علیه زنان، لوازم و مقدماتی باید تدارک شود که در گام نخست، آگاهی و شناخت از این پدیده منحوس تاریخی، و شیوه‌‌‌های عمل و نفوذ آن است. پیش از هر چیز، ضرور است که ما مدافعان صلح و مسالمت متوجه باشیم که اعمال خشونت علیه زنان در واقع از دوران جنینی آغاز می‌‌‌شود، از آن زمانی که مادر یا پدر آرزو می‌‌کند «کاش بچه‌‌‌ام دختر نباشد.» یا به دلیل دختر بودن سقط می‌‌‌شود. پس از تولد نیز به دلیل دختر بودن مورد تحقیر قرار می‌‌‌گیرد و در طول سالیان زندگی‌‌‌اش به‌‌‌واسطه‌‌‌ی کلیشه‌‌‌های مرسوم جنسیتی، محدودیت‌‌‌هایی را متحمل می‌‌‌شود.



Nikki
پروفسور نیکی. ر . کدی*

زنان خاورمیانه: پیشروی و پس زنی

ترجمه: نیایش طلایی و صبا پرهام

اگرچه تاریخ مبارزات حقوق زنان در ایران و مراکش مسیر متفاوتی را طی کرده است اما فعالیت های فمینیست ها، وطن پرستان، جامعه شناسان، اسلام گرایان و حاکمان در مجموع ثابت کرده است که چطور شرایط محلی و بین المللی بر روی یکدیگر اثر متقابل دارند و این تاثیر متقابل می تواند منجر به گسترش و بهبود وضعیت و حقوق زنان و یا افزایش مقاومت آنها شود. زنان فعال به همراه برخی از همراهان مرد که به مبارزه ادامه داده اند با چالش ها و همچنین موفقیت های بزرگی رو به رو هستند



moghadam-gheytanchi.jpg
والنتين مقدم و الهام قیطانچی

فرصت‌‌‌هاي سياسي و گزينه‌‌‌هاي راهبردي: مقايسه مبارزات زنان در مراكش و ايران*

ترجمه آذین رباطی

درباره اصلاح حقوقي و سياسي براي حقوق زنان ،مراكش از ايران پيشي گرفته است. در هر دو كشور دولت هاي اصلاح طلب در اواخر دهه 1990 پديدار شدند (تحت نخست وزيري يوسفي در مراكش و رئيس جمهوري خاتمي در ايران)، باز شدن فضاي سياسي به گسترش جامعه مدني مثل گروههاي زنان انجاميد. در حالي كه مخالفان مراكشي از قدرت مداوم پادشاهي، انتقاد مي كنند، احزاب سياسي و سازمان هاي جامعه مدني به وظايف خود ادامه مي‌دهند و گروههاي زنان نهادينه شده‌اند. ولي در ايران پايان دوره ریاست جمهوری محمد خاتمي و پس از وي محمود احمدي نژاد فرصت ها براي سازماندهي مستقل مخصوصاً براي اصلاح طلبان، اصناف و فمنيست ها به پايان زسيد



majid-sedghi.jpg
مجید صدقی

بازگشت کفن سیاه

هفدهم دی هرسال برای هرایرانی – فارغ از هر مرامی – یادآور یک رویداد مهم تاریخی است .ولی از سویی دیگر می تواند گویای این واقعیت تلخ باشد که چگونه زن ایرانی در گذر تاریخ همواره و بیش از مردان می بایست مطیع سیاست های روز حکومت ها باشد. زن ایرانی دریک زمان به اجبا ر بی حجاب می شود و در دوره ای دیگر به اجبار باحجاب.



kave-mozafari2.jpg
کاوه مظفری

بازخوانی تجربه ارائه پانزده هزار نامه امضاء شده به مجلس با مطالبه منع چندهمسری

تجربه جمع آوری امضاء از شهروندان برای یک خواسته مشخص، مجدداً رویکرد تغییر از پائین و مطالبه محور را در فضای سیاست زده پس از انتخابات در جنبش زنان تقویت کرد. در واقع، این تجربه یادآور شد که با وجود رخ دادن یک کشمکش سیاسی گسترده در جامعه، اما همچنان مبنای حرکت جنبش زنان از پائین است، و مرکز ثقل آن مطالبات روزمره زنان است. به عبارت دیگر، این تجربه نشان داد که جنبش زنان برای آنکه بتواند بلندگوی نیازها و خواسته های زنان جامعه باشد، ناگزیر است که ارتباط چهره به چهره خود را با آنها حفظ کند.



خلیل طالقانی

این یکی "حاج خانم" هم نبود

مثل معروفی است که پشت سر هر مرد موفق زنی قرار دارد. در بیشتر موارد این زنان با "فدا"کاری، از"خود"گذشتگی، و تحمل موجباتِ موفقیت علمی، فرهنگی، مالی، یا سیاسی و اجتماعی همسران خود را فراهم می کنند. تحلیل اینکه چرا زنان در چنین موقعیتی قرار می گیرند و چرا و چگونه و طی چه فرایندهایی به پذیرش این نقش ها تن می دهند بحث مفصلی خارج از موضوع این یادداشت است؛ اما حاصل چنین فرایندهایی، در بیشتر موارد، موفقیت طرفِ مردان و "فدا"شدنِ "خود" یا هویت زنان است.



لاله حسین پور

حجاب اجباری، زندانی در زندان!

این جا تنها و تنها بحث بر سر زندانی کردن بدن به ضرب سرنیزه در زندان بزرگ جامعه است. زندان هایی که جمهوری اسلامی ساخته و آن چنان پرورانده که برخی فشار حصارهای آن را در پیرامون خود و بر بدن خود احساس نکرده یا نمی خواهند که احساس کنند. همواره مسائلی "مهم تر" وجود دارند که "بی اهمیت بودن" نیزه حجاب اجباری را که به ویژه بر سر دختران و زنان کشورمان نشانه رفته است، اثبات می کند.