جمهوری اسلامی افزون بر فشارهایی که در جامعه برای آزادی زندانیان داشت، تنگناهایی هم برای نگهداری و هزینه آن‌ها داشت. از آن میان، برای هر زندانی در ایران سازمان زندان‌ها بیش از چند میلیون تومان هزینه می‌کند. اما این کشتار و بازداشت‌ها در جامعه واکنش‌هایی را به وجود آورده بود. در هفته‌های نخست خانواده‌ها مقابل زندان‌ها تجمع می‌کردند. در همین آماری که درباره‌ی زندانیان منتشر شده است، طبق گفته حکومت بیش از ۹۰ درصد بازداشتی‌ها به گفته خودشان «سوپیشینه» نداشتند، شهادت‌های زندانیان از زندان‌های فشافویه و اوین و به‌ويژه‌ در شهرستان‌ها مثل زندان کارون، نشان از بسیاری شمار بازداشتی‌ها بود. نگه‌داری این انبوه زندانیان و سپس جو جامعه اجازه تداوم نگهداری این شمار زندانی را به جمهوری اسلامی نمی‌داد.