امروز بعد از فروپاشی نظام کمونیستی در روسیه ، حوزه دریای خزر ، و کشور های ساحلی آن و قفقاز ، یکی از حساسترین منطقه دنیا ودر عین حال محل رقابت های علنی قدرت های بزرگ ، آمریکا ، اتحادیه اروپا ، روسیه ، چین ، و کشور های وابسته به این قدرت ها ، چون ترکیه ، اسرائیل شده است . بی جهت نیست که بعضی از تحلیلگران مسائل سیاسی دنیا ، قفقازو حوزه دریای خزر و کشور های ساحلی آنرا ، از منظر پیچید گی ورقابت های علنی و پنهانی قدرت های بزرگ جهان در این منطقه حساس جهانی را با عنوان « خاورمیانه دوم » می نامند

اگر رويكرد طرفين در بغداد مثبت و گام‌هاي برداشته شده پايدار باشد ، بستر‌ها براي حذف برخي از تحريم‌ها فراهم مي‌شود؛ البته بايد گفت اين امر دشوار اما كاملا ممكن است. يادمان باشد كه ما مي‌خواهيم يك بازي باخت-باخت را كه سال‌ها طول كشيده به سمت دوگانه برد-برد ببريم اما با بدبيني‌اي كه در فضاي گفتارهاي بسيار هزينه‌سازي كه هم در ايران و هم در غرب و كشور‌هاي منطقه بيان شده. البته برخي از اينكه تحريم‌ها پايان گيرد، انزواي ايران تمام شود و ايران سر ميز كشورهاي كليدي جهان بنشيند ناخرسند هستند؛ اما من مي‌توانم ببينم در صورت موفقيت مذاكرات سه تا پنج سال ديگر اين اتفاق بيفتد.

حربه ای که سرمایه مالی در اروپا برای مقابله با بحران در پیش گرفته اعمال شدید ترین سیاست های ریاضت اقتصادی تا سرحد شوک تراپی فراگیر در کشورهای اروپائی به ویژه در کشورهای جنوبی و بحران زده اروپاست. این سیاست که به ویژه از سال ۲۰۱۰ تشدید شده است با مقاومت کارگران وحقوق بگیران، جوانان و اکثریت مردم کشورهای اروپائی مواجه شده است. اوج و گسترش اعتصاب های کارگری، خیزش جنبش های جوانان مانند جنبش خشم در اسپانیا و گسترش جنبش خشم و نیز جنبش اشغال( که از آمریکا شروع شده است) به اکثر کشورهای اروپائی از نشانه های اوج گیری جنبش های توده ای برای مقابله با تحمیل هزینه بحران کنونی به پائین است.