اصغرانسانی فروتن، صادق و آکنده از احساس مسئولیت نسبت به رفقایش بود. بارها دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی «سیس» شد و در تمام این دوران، رهبری با درایت برای اعضای کنفدراسیون شناخته می‌شد و همه نسبت به او با صمیمیت و احترام برخورد می‌کردند. هر جا مبارزه‌ای در جریان بود، اصغر آنجا حضور فعالی داشت و به همین جهت مورد پشتبانی توده‌های دانشجوئی بود. حتی مخالفین نظری نیز در برابر او با احترام برخورد می‌کردند.
او همراه این سازمان با تشکیل حزب رنجبران به عضویت آن درآمد. بعد از تلاشی کنفدراسیون و حزب رنجبران ایران، اصغر به زندگی عادی خود بازگشت، از افکار گذشته فاصله گرفت، ولی هرگز از مبارزه علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی دست برنکشید و در بسیاری از مبارزات جاری خارج از کشور فعالیت داشت.