۳۰ خرداد ۶۰ یک روزشنبه بود. عصر جمعه ۲۹ خرداد علی آمد که به ما سری بزند. مثل همیشه دو تا کتاب زیر بغل داشت. خیلی خوشحال از دیدن او شدیم و او را شام نگاه داشتیم. و بعد هم از او خواستیم که شب را پیش ما بماند.
این آخرین دیدار ما با او بود. فردا صبح تنها مادرم بیداربود و مشغول آب و آبپاشی حیاط که علی از خانه می رود. مادر به او می گوید: « بمان و صبحانه بخور و برو!» ولی او صبحانه نخورده رفت.

بی‌تردید آن‌چه در کشمکش میان دولت و مجلس و قدرت‌نمایی‌های قوۀ مجریه در برابر مجلس برای آن‌که ثابت نماید قوۀ برتر است، سخت آسیب خواهد خورد همانا ورزش کشور آن هم در آستانه بازی‌های المپیک لندن است؛ و در صورتی که حمید سجادی و گزینه هایی از این دست، بتوانند در خلاء موجود، رای اعتماد را به دست آورند، مجلس ترحیم ورزش ایران هرچه باشکوه‌تر برگزار خواهد شد.