جنبش اعتراضی مردم از پا نخواهد نشست!

گردانندگان رژيم حاکم بر کشور و رسانه‏های وابسته به آن بعد از ۲۲ بهمن، جنگ تبليغاتی راه انداخته و مدعی "پايان کار فتنه"، "خفه شدن جنبش سبز"، "ترکيدن حباب جنبش سبز"، "رفراندوم ۵۰ ميليونی" و "تمام کردن حجت توسط مردم" شده‏اند. آن‏ها برپايه ادعای خود می‏خواهند که "فريب خوردگان به خود آيند" و به دامن حکومت برگردند. آن‏ها با تبليغات گسترده اين دروغ را القا می‏کنند که حکومت از حمايت ده‏ها ميليونی مردم برخوردار بوده و کار جنبش سبز با تظاهرات ۲۲ بهمن به پايان خود رسيده است.
اين ادعاها ممکن است برای حاميان رژيم قابل پذيرش باشد، ولی برای افکار عمومی جهان و ميليون‏ها ايرانی که بعد از انتخابات عليه کودتاگران به پاخاسته‏اند و از تدارک آن‏ها در طی يک ماه برای برگزاری تظاهرات حکومتی در ۲۲ بهمن آگاهی دارند، جنگ تبليغاتی بيش به حساب نمی‏آيد.
بعد از ضربه خوردن کودتاگران در روزهای قدس، ۱۳ آبان، ۱۶ آذر و به ويژه عاشورا، ارگان‏های امنيتی و نظامی برای برگزاری تظاهرات مهندسی شده در روز ۲۲ بهمن در دو جهت به اقدامات وسيعی دست يازيدند. از يکسو به دستگيری وسيع روزنامه‏نگاران، فعالين سياسی، دانشجوئی، کارگری، زنان، فرهنگی و اجتماعی روی آوردند، برای ايجاد جو ارعاب دو تن از زندانيان را به جوخه اعدام سپردند، تعداد زيادی از فعالين را به وزارت اطلاعات فراخواندند و آن‏ها را تهديد کردند که در روز ۲۲ بهمن در تظاهرات شرکت نکنند، هزينه شرکت در تظاهرات را بالا بردند، روی کانال‏ها تلويزيونی پارازيت انداختند، سايت‏ها را فيلتر کردند و اينترنت را قطع نمودند. ازسوی ديگر برای پرکردن ميدان آزادی و خيابان‏ها، امکانات دولتی را به صورت گسترده‏ای به کار گرفتند، با اتوبوس‏های شهری
و بين‏شهری روستائيان و ساکنين شهرهای کوچک را به تهران آوردند، نيروهای امنيتی، نظامی و لباس شخصی
را در ميدان آزادی و خيابان‏ها چيدند، به هرکسی که علائمی از سبز داشت، يورش بردند و اجازه برآمد وسيع به جنبش سبز ندادند. با اين وجود سبزها به خيابان‏ها آمدند و در مناطقی از تهران و در برخی شهرها با شعارهای خود برآمد کردند.
تظاهرات معماری شده دولتی با مختصات گفته شده، نه نشانه پيروزی کودتاگران، بلکه نشانه ورشکستگی رژيمی است که در ترس از مردم، جشن خود را با حاکم کردن فضای رعب و وحشت برگزار می‏کند.

فعالين جنبش سبز!
جنبش سبز برای رسيدن به اهداف خود راه پرفراز و نشيبی را در پيش دارد. پيروزی در يک قدمی نيست و در کوتاه مدت هم بدست نخواهد آمد. تصور اين‏که جنبش سبز هميشه در خيابان‏ها با موفقيت روبرو شود با واقعيت توازن قوای موجود هم‏خوانی ندارد.
بعد از ۲۲ بهمن فرصت مناسبی به وجود آمده است که جنبش سبز به نقد خود به نشيند، نقاط قوت و ضعف خود را به شناسد و از نيرو و امکانات خود و حکومت ارزيابی واقعی به دست آورد. کم بها دادن به توان و بسيج حکومت و پربها دادن به توان نيروهای خود، پيآمدهای زيانباری برای جنبش سبز خواهد داشت.
تظاهرات دولتی ۲۲ بهمن نه به معنی پيروزی کودتاگران است و نه شکست جنبش سبز. چالش جنبش اعتراضی با کودتاگران ادامه دارد و ياس و ناميدی برای جنبش سبز، سم مهلک به حساب می‏آيد. آنچه امروز حائز اهميت است پايداری در مقابل سرکوب‏گران و تداوم و گسترش جنبش اعتراضی در اشکال گوناگون است.

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
۲۹ بهمن ۱۳۸۸ (۱۸ فوريه ۲۰۱۰)